Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 27

27
})ví að »fátt er svo með öllu illt, að ekki fylgi nokkuð gott«;
ef ver annars Jjykjurnst vera ærlegir menn, þá eigum ver
að reikna allt jafnt og ekkert að undanfella. Vér skyldum
sjá hvað úr þjóðerni voru væri nú orðið ef t. a. m. Englar
hefði haft meðgjörð með Island og opnað það fyrir öllu
verzlunarfrelsi, fyrir allri þessari »heimsmenntan«, sem oss
er svo »vel« við. Vorum vér kannske þá færir um að varð-
veita og verja þjóðerni vort fyrir áhrifum útlendra manna,
þegar alþíngið nú ekki þorir að hleypa þeim inu í landið?
— það var einmitt þessi þrældómur sem hélt okkur við, svo
vér vorum bæði andlega og líkamlega frjálsir, nema hvað
vér sjálfir lögðum á oss ótal hlekki og fjötra, og er ekki
vert að minnast á sögu vora um þær mundir, því hún er
oss sjálfum til mínkunar, þar sem helstu menn vorir voru
alltaf að rífast og berjast um æruleysis sakir og allt annað
en það sem landi voru gat orðið gagn að, því það hugsaði
enginn um; heldur var aðalósk sjálfra Islendínga þáaðeyði-
leggja landið sem mest að orðið gat; föðurlands ástin var
þeim ókunnug og í rauninni gilti ekkert fyrir þeim nema
danskt antæli. Og svo kennum vér Dönum um allt! —
Enn framar, ef sömu reikníngsaðferð væri fvlgt, þá ættu
líka Danir að manna sig upp og senda Feneyjamönnum —
eða nú Victori Emanúel — reikníng fyrir það gagn sem
Korfc Adelaer gerði Feneyjum á móti fyrnefndum hundtyrkja,
því Koifc varð aðmíráll Feneyjamanna 1660 og voru Tyrkir
svo iiræddir við hann að ekkert skip þeirra sigldi óttalaust
um sjóinn — þá ættu allir aðrir líka að gera samkynja
reiknínga fyrir hvern einstakan mami sem vinnur eitthvert
gagn í öðru landi. þ>að yrði fallegur hrærigrautur og mundi
hverr maður lialda um annan að hann væri genginn frá
vitinu. þá ætturn vér enu framar að gefa reikníng fyrir
allt sem þormóður Torfasoii og Finnur Magnússon hafa
ritað, og þá mundi það ekki verða smáræðis rolla sem vér
gætum rutt upp fyrir sögurnar okkar, sem liafa haft svo
rnikil áhrif á Norðurlönd að þær eru einn af þeim aðal-