Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 17

Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 17
17 og uppsleikíiigum. I>efcta köllum vér herfilegan þrældóm, og þetta gengst alltaf við, þrátt fyrir öll þau »teikn tímans«, upplýsíngarræður og réttvísisþvaður sem hverr og einn er sífelt að tögla á. Annars sýnist svo sem enn eymi eptir hjá okkur ekki svo lífcið af eptirsókn eptir lagakrókum og annari slíkri spilamenn- sku, sem var svo tíð í fornöld, en opt og tíðum öldúngis raung, þegar eitfc mikilsvert mál var látið vera komið undir einhverjum einum afgömlum og því nær ókunnum lagastað; og þó að sú ráðstafan væri gerð, að lesa skyldi lögin upp á alþíngi á hverjum þrem árum1) svo þau skyldu alltaf vera úng og ekki falla úr minni, þá er auðséð að þessvar öldúngis ekki alveg gætt, eins og líka þetta dauðahald við dauðan bók- stafinn felur í sér hcmlu á allri framför og lífshreifíngu í þjóðlíkamanum, svo hann verður eins og mosavaxinn stein- gjörvíngur. J>að er ekkert fagurt merki þjóðarlífsins í Noregi, þegar Eysteinn konúugur eyddi máli Sigurðar Hrana fyrir Sigurði Jórsalafara hvað eptir annað, einúngis með því að vefengja þíngstaðina — eða þjóðarlífs Íslendínga þegar eptir- málin urðu um Njálsbrennu, og jpórhallur Ásgrímsson eyddi alltaf málinu fyrir þeim Elosa einúngis með afgömlum laga- krókum, en alltaf æpti múgurinn við hvorn sem ofaná varð í þann svipinn að nú væri fremursókn en vörn; og súsnilli sem menn furðar svo mikið á í þessum lagasóknum er opt og tíðum — hversu ágæt og merkileg sem fornöldin annars er — ekki í öðru innifalin entómum orðaleik ogformúlum, en um sanngirni og skynsemi var ekki talað, og engum datt í hug að skýra lögin eða sveigja hið minnsta til eptir kríng- umstæðunum, þó rétturinn skini beint framan í alla bjartur sem sólin; enda sannast þetta einmitt á því, að lagastafurinn ') petta er engin óviðjat'nanleg vitska, því lög munu þannig all- staðar í fornöld hafa verið upp lesin á þíngum fyrir þjóðinni. Móses lög voru lesin upp fyrir lýðnum á stórhátíðum hvað eptir annað. 2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.