Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 88

88
á þeim« — og svona gæti þetta gengið koll af kolli. í
þessu er þjóðametníngurinn nú á dögum innifalinn, svo ósara-
boðinn sem hann annars er öllum vorum tíma, sem alltaf
er að hrósa sér — og sannarlega með öllum rétti — fyrir
upplýsíngu, fyrir hreinskilna og fjöruga eptirleitan sannleikans
og fyrir margar ljósari og réttari skoðanir á hlutföllum heims-
ins en menn höfðu áður. En einmitt fyrir þennan sama
krapt vonum vér, að þessi þjóðametníngur hætti eiuhvern-
tíma, þó þess kannske verði lángt að bíða. — |>að er lángt
frá því að vér óskum, að þjóðverjar ráði öllu í Norðurálf-
unni; en þó þeir nú um stund kunni að verða mestu ráð-
andi, þá höldum vér samt ekki, að hinum smærri ríkjunum
sé meiri hætta búin fyrir það, þó Thiers væri að dylgja yfir
því til þess að fá menn í stríð með sér. Á hinn bóginn
hirðum vér heldur ekki mikið um að Frakkar verði öllu ráð-
andi, því vérvildum helst óska, að enginn einn verði þann-
ig allra herra, með því slíkt er harðstjórn í ríkis-kerfi Norð-
urálfunnar, og oss finnst það hálfkátlegt að halda »frelsis-
berserkk til að gæta hinna minni á móti hinum meiri, því
einmitt þetta er til að egna ófrið og ósamlyndi.
í þessu stríði hafa menn tekið til þess, að J>jóðverjar
hafa um mörg ár lagt sig eptir að skoða og færa sér í nyt
alla þá revnslu og þekkíngu á hernaði, sem menn hafa haft
frá dögum Napóleons ens fyrsta, þegar þeir voru sem aum-
astir og kúgaðir af Frökkum, og er nú sagt að þeir ætli
að hefna sín. þeir hafa fært sér í nyt allar vísindalegar
rannsóknir og uppgötvanir, sem til stríðs verða hafðar og
það með óskjálfandi og fullkominni hugarró, svo þeim skjátl-
aðist aldrei ámeðan þeir áttu við lið Napóleons. þeir vissu
allt út í hörgul um Frakkaher, en Frakkar vissu ekkert um
þá; allt var út reiknað og hnitmiðað niður, að svo miklu
leyti mannleg framsýni getur orkað. í því stendur og bet-
ur á fýrir þjóðverjura, að flestir eða allir herforíngjar, æðri
og lægri, og ótal aðrir menn, skilja og tala frakknesku, þar
sem því nær enginn frakkneskur maðurkann eitt orð íþjóð-