Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 78

78
Vér gátum áður um, að Mac Clúre og Collinson hefði
haldið yfir í kyrra hafið. Skip þeirra fylgdust illa að, og
kom skip Mac Clúres, Investigator, til Sandvíkureyja ekki
fyrr en hitt skipið var farið þaðan aptur. Mac Clúre réð
þá af að fara sinna ferða og hélt því beiut vfir og í gegnum
Beríngs-sund; þar hitti hann tvö önnur skip, Herald og Plover,
sem einnig voru í leitinni; en ekkert hafði sést til Entre-
prise, sem Collinson stýrði. 6ta ágúst komst hann að Bar-
rows-höfða, er lengst gengur í norðvestur á Ameríku, og
ætlaði nú þaðan til Melville-eyjar og Banks-lands; það land
hafði Parry séð fyrir 30 árum, þegar hánn ætlaði yfir til
Beríngs-sunds, en engin önnur leið sást þar út úr. 31. ágúst
komst Mac Clúre til Bathurst-höfða, og liitti þar Eskimóa
allstönduga, þeir tóku honum vel og þar var land fullt af
dýrum en sjór hinn fiskisælasti.
Frá 1. til 5. september sigldi Mac Clúre á milli Bat-
hurst-höfða og tánga þess þar skamt fyrir austan er kendur
er við Parry; þar á milii er kölluð Franklíns-vík, og þar á
landi fundu menn það sem furða þókti, en það voru javð-
eldar. 6. september sást fjalllendi í norður, og það kölluðu
þeir Beríngs-land, en það var raunar suðurhlutinn á Banlcs-
landi, og vissu þeir það ekki. Óttuðust þeir mest að ísar
legðist að skipinu, ogþað því fremur sem vetur fór í hönd;
það fór og svo sem menn grunaði. Jakarnir lögðust svo
að að brakaði í hverju tré svo ekki heyrðist manua mál;
sagði Mac Clúre að varðmenn hefði orðið að kalla við eyru
sér, þegar þeir voru að segja frá atburðum. Eptir að skip
var orðið ístest, þá héldu þeir á ækjum eptir ísnum og
fundu að ekkert land var fyrir yfir í Melville-sund, og var
þannig fundin sjóleið fyrir norðan Ameríku, þó hún sé ófær
optast nær og því í rauninni ónýt. Létu þeir nú þannig
fyrir berast í skipinu, uns ísa leysti aptur hinn lOda júlí:
þá var aptur hætt við að skipið mundi brotna í leysíng-
unum. Samt komust þeir nauðuglega nyrðst á Banks-land