Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 34

Gefn - 01.01.1871, Blaðsíða 34
34 þeim, svo slík eign er í rauninni alveg hugmyndarleg. Obygt land, eöa bygt af villiþjóðum, geta menntaðar þjóðir kastað eign sinni á og átt alveg verulega og líkamlega; en öðru máli er að gegna þar sem í rauninni ekkert annað en fá- mennið gerir mismuninn, og einkum ef þetta fámenni rekur ætt sína og sögu allt annað eu allt ríkið. Innbúarnir í meginhluta ríkisins geta raunar sagt, að þeir »eigi« það hið fjarlæga landið, en sú eign er í rauninni hugmyndarieg; þeir eiga ekkert með að fara þángað og fara með landið eptir vild sinni. En má ekki segja hið sama um hverja aðra eign? og er nokkur eign eiginlega öðruvísi en hug- myndarleg? Hvað sem um það er, þá getum vér ekki séð betur en svo, að fósturjörðin sé eiginleg og eðlileg eign allra hennar sona, og hún er þeirra móðir, og það fundu fornmenn, er þeir kölluðu það að devja »að falla í móður- ætt« (Njála kap. 45) — þó vér ekki getum sagt að nein kröptug eða eiginleg föðurlandsást komi fram í fornsögum voium, að vér nú ekki nefnum Guðrúnu Ósvífursdóttur, sem sagði hreint út, að hún ynni ekki Islandi (Laxdæla kap. 40). Verulega eiga Íslendíngar sjálfir sitt land, því svo er um hverja fósturjörð; og því köllum vér það líka »vort land« — er þar fyrir mega þeir ekki fara með landið eptir sinni eigin vild. Sá sem á hús eða skip og annars er í borgaralegu félagi (— því hann getur verið þar sem ekki er um neitt borgaralegt félag að tala, t. a. m. í Ameríku eða Ástralíu í óbygðum þar sem verið er að nema lönd —) hefir engan rétt til að brenna eða eyðileggja húsið eða skipið, því þá er hann hegníngu laganna undir orpinn (nema stríð sé eða einhverjar sérlegar orsakir). Yér eigum engan rétt til að bjóða hverri þjóð land vort sem hafa vill; og þó oss væri ögrað með því hérna um árið að Danir mundi selja Island, þá í fyrsta lagi kom sú ögran ekki frá stjórninni, og í öðru lagi lýsir hún skrælíngjaskap sjálfra þeirra sem finna uppá öðru eins. Að Island sé land þeirra sem þar eru fæddirog þar eiga heima er þess vegna auðsætt, og þó
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Gefn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.