Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1882, Qupperneq 51

5i
*
enn hætt við, sem áðr er sagt, Suðr frá hestbeinum þeim, sem
þar vóru áðr fundin, kom eg ofan á ýmsa hluti, suma af málmi. i.
Skjaldarbóla úr járni, að mestu heil, eins og hún lá í moldinni, enn
datt mjög í sundr, er upp var tekin. Við eitt brotið var fastr
stór ryðklumpr, sem og var trékynjaðr, enn var orðinn að ryði. 2.
Nokkurir partar af járni, sem litu helzt út fyrir, af því sem séð
varð, að vera af stinghníf eða brynjuhníf, þar var og nokkuð af tré.
3. Hringja úr ljósleitu bronsi með þorni úr sama efni; hún er al-
veg óskemd og er 1 þ., 2 lín. í þvermál. Hringjan er að lögun
og gerð alveg óþekkjanleg frá koparhringjum, þeim sem nú á dög-
um eru tíðar; hún er öll slétt með engu verki á, slitin innan auð-
sjáanlega af ól, þeirri er spent hefir verið í hana, og slitin lægð
ofan í þornið eftir ólina. Ólin er í hringjunni, enn orðin ummynduð
í ryðklump, þviað hún hefir legið við járn. Líkast er, að hringja
þessi sé af sverðsfetlinum, og hœfir það því, að hún er slitin mjög;
stœrðin svarar og til þess. 4. Leifar af annari hringju minni. Hún
er úr járni og því að mestu eydd af ryði, enn bronsplata er eftir,
sem lögð hefir verið utan um leðrið, sem saumað var í hringjuna,
og svo neglt með hnoðnöglum, enn skorið úr plötunni fyrir þorn-
ið. Vottr af leðrinu sést á milli. 5. 2 naglar af tré og ein flís af
hörðu tré, líkust því sem hún væri af enda á spjótskafti, sem tálg-
að er frammjótt og rekið inn í falinn ; margt er slíkt til hér á
safninu. 6. þ>rír beinapartar, sem eg hygg að sé úr hendi. í
moldinni sást fyrir beinalaginu af manni, enn öll voru þau bein svo
fúin, að ekkert þeirra gat haldið sér, nema 2 köst, sem munu vera
af lærleggjunum, og auk þess eitt bein hálf-hringmyndað með typpi
út úr. f*etta bein mun vera úr höfðinu, úr efra gómnum, enda lá
það á þeim stað, er höfuðið hefir verið. Maðrinn hefir snúið í norðr
og suðr í haugnum, höfuð í suðr; hestrinn hefir verið hringaðr við
fœtrna á manninum, þannig að makkinn var næstr fótum hans.
f>að var og enn fremr auðséð, að skjöldrinn hefir verið lagðr ofan
yfir andlitið á manninum, þvíað höfuðbein þetta, sem áðr er hér
um getið, lá undir skjaldarbólunni. Eg Iét grafa haug þenna í
kring 17 fet að þvermáli, og alt niðr í berg og möl, 2lj2 alin þar
sem dýpst var.
f>egar lokið var þessum haug, var komið kveld.
þriSjudaginn 17. ág. lét eg grafa i fjórða og síðasta hauginn-
í honum fundust leifar af mannsbeinum, nokkuð af lærlegg og 4
eða 5 smærri bein, auðsjáanlega leggjabein, svo og dálítið meira
af smábeinum. Nokkuru austar í haugnum fann eg leifar af hest-
beinum, herðarblað nær því heilt og part af öðru, svo og fleira af
smábeinum og þrjá litla ryðbúta. 1 haug þessum var svo gersam-
lega fúið, að ekkert verðr nákvæmara um hann ákveðið, enn þó
virðist mér ljóst, að maðrinn hefir snúið austr og vestr, þvíað hest-