Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.04.1881, Síða 85

á eptir gegnum dúk eða sáld. J>ó má álíta, að kjöt
af allra handa ferfættum dýrum sé betra, en af
fuglum, þar næst fiskur, sem einnig er masað-
ur í sundur. Harðsoðið eggjablóm, sem skilst sundur
i dupt, þegar það er mulið milli handanna, er líka á-
litið ágætt til fóðurs fyrir fiskana, meðan þeir eru mjög
ungir. Hleypta mjólk má einnig brúka, en þó er hún
sögð heldur strembin fyrir fiskana. Hrogn af ýmsum
smáfiskum eru og talin góð, en mér er ókunnugt,
hvernig það hafi tekizt að fóðra með þorskhrognum,
sem hægt er að fá, ef þau gætu orðið að notum, ann-
aðhvort eins og þau eru útflutt eða þurkuð. Hér á
landi mætti og um tíma reyna ný grásleppuhrogn, þá
er þau fást, eða þurkuð. Eptir því sem fiskarnir þrosk-
ast, verða þeir óvandaðri að fæðu, og geta þá þrifizt
af ýmsum afföllum, en einkum þó af ýmsum smádýr-
um, ormum og möðkum, bæði þeim, sem að koma
fram í vatninu, og þeim, sem í það eru látin. þannig
er fiskmaðkur ágæt fæða fyrir þá, og þarf þá ekki
annað, en að hengja dýrahræ eða fiska yfir vatnið til
þess að maðkaflugan leggi þar egg sín; en þegar
ormarnir fara að skríða, detta þeir niður 1 vatnið, og
fiskarnir grípa þá þar strax. þegar menn fóðra fiska,
eiga menn helzt að gefa þeim mat sinn í vissum stað,
t. a. m. á steinum, sem látnir eru í botninn, eða þó heldur
hafa til þess málmþynnukassa, sem að agnir þær, er
fiskarnir ekki grípa, geti fallið í, og má þá draga
kassann upp til þess að taka upp úr honum. Fisk-
arnir taka ætið, meðan það er á leiðinni niður, en ekki
þegar það er sokkið. pað er nauðsynlegt að taka leif-
arnar strax, þar eð þær spilla vatninu með óhreinind-
um. Sé kassi ekki hafður, eru leifarnar teknar upp
með sogverkfæri því, er áður var nefnt, og sem ekki
er annað en pípa með nokkuð stóru opi að neðan
bryggjumynduðu, er gengur upp í bumbu, en úr