Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1883, Side 96

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1883, Side 96
234 iðulega um góða fiskverkun, eins og áðr hefir verið á vikið. Fiskrinn mátti hvorki frjósa né meltast, ekki mátti hengja hann upp til þerris né hnakkafletja, heldr skyldi jafnan kviðfletja og taka dálkinn úr þrem lið- um fyrir neðan gotrauf, og er fiskrinn tók að þorna, átti að hnakkakýla hann. þ>á tóku og kaupmenn fiskinn blautan; enn sá galli var á því, að fiskrinn var eigi tekinn eftir vigt fyr enn 1776, heldr eftir gild- ingu, sem kallað var, sem að eins var álit þess, er við fiskinum tók, hvort hann væri gildr þorskr, enn það er nú kallaðr málsfiskr, og má geta nærri, að af slíkri fiskitöku hefir einatt leitt ágreining, og að líkindum ásælni við þann, er minni máttar var. Saltfiskrinn, er héðan var fluttr á 17. öldinni og hinn fyrri part 18. aldar, mun að öllum líkindum hafa verið fiskr sá, er kaupmenn tóku blautan og verkuðu í salt. Skúli Magnússon hóf fyrstr hérlendra manna að láta verka saltfisk, og eftir það tók stjórnin, eins og getið hefir verið að framan, að hvetja landsmenn á margan hátt, til að læra og stunda saltfisksverkun, því að nú fór mönnum að verða ljóst, að sú verkunaraðferð var miklu betri, einkum sökum þess, að saltaðr var fiskr- inn miklu síðr skemdum undirorpinn. Enn hér vóru einokunarkaupmenn, eins og víðar, „f>rándr í Götu“. Saltið var mjög dýrt. í kaupskránum 1684 og 1702 nam salttunnan 17 kr. ódýrust, og með því að salt- fiskr var ekki verðlagðr fyr enn 1776, vildu kaupmenn oft ekki taka hann eða þá gefa svo lítið fyrir hann, að skaði var að salta, og fyrir því urðu tilraunir bæði stjórnarinnar og einstakra manna, að kenna saltfisks- verkun, að litlu liði, enn þó fer útfluttr saltfiskr að smá- aukast eftir 1770. Harðfiskrinn var seldr í Kaup- mannahöfn, suðr á þýzkaland og í Hollandi, enn eftir að saltfiskr fór að verða verzlunarvara, tóku kaup- menn að verzla með hann á Spáni i Bilbao og Barce-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134

x

Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags
https://timarit.is/publication/228

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.