Eimreiðin - 01.01.1901, Side 28

28
haldi staupsins sagði hann og bar nokkuð ört á, því honum þótti
vansæmandi fyrir sig það, sem Sigurður sagði um skoðanirnar:
»Nei. Sigurður minn, skoðanirnar eru alls ekki gjörðar til þess, ab
leita þjófaleit, í þeim er ekkert hnýst eftir hverjir eigi skepnurnar
eða hvað margt sé af hverri tegund, heldur hvort ekki sé farið of
illa með þær eða menn séu of heytæpir og þurfi að fá viðbót.
?að vekur samkepni milli bænda í því að fara sem bezt með og
ganga vel um hey og eiga þau sem mest, og þessa álít ég sann-
arlega þörf. En hvað viðvíkur bókakaupunum, þá mundu eink-
um verða keypt þau rit, sem flyttu ritgjörðir um landbúnað eða
önnur fræðandi málefni og þau kaup verða þægilegri fyrir marga
en fáa. Heldurðu t. d. ekki, að bændurnir hérna í sveitinni stæðu
betur, en þeir standa nú, ef þeir hefðu lært af einhverjum ritum
að yrkja jörðina betur, en þeir gera, eða finst þér ekki Sigurður
minn, að maturtagarðarnir þínir hafi borgað sig,« sagði Pórður og
saup það, sem eftir var í staupinu.
»Jú, víst hafa þær borgað sig garðaholurnar mínar, en ætli
þeir setji fremur upp garða letingjarnir, þó þeir lesi um það í bók-
um, að það borgi sig vel, fyrst þeir hafa ekki gjört það, þegar
þeir hafa séð, hvað ég hef haft mikið ! upp úr þeim árlega. Eg
held varla.«
^þá hef ég samt trú á því,« sagði Pórður, »því af bókunum
sjá þeir ekki einungis, hvað þeir græða, heldur líka, hvernig þeir
eiga að fara að því að græða, og hvað lítið það kostar, en um
það hafa þeir víst aldrei spurt þig og eru því algjörlega ófróðir
um það alt saman.«
»í*etta getur verið, og mikil er trú þín, Pórður; en hvað ætlið
þið að gera með sjóðinn? Ekki þó vænti ég að kaupa fyrir hann
söngbækur og harmóníkur eða hvað það nú er kallað þetta, sem
þið gargið á, þegar þið eruð að dansa, eins og þeir höfðu gjört í
Dalnum.«
»Nei,« sagði Pórður og hló við, »en hitt var meining okkar,
að kaupa fyrir hann ýms jarðyrkjuverkfæri, sem er nauðsynlegt
að hafa, svo sem plóg, herfi og kerru og þesskonar, eftir því sem
hann yxi, og lána svo félagsmönnum það endurgjaldslaust, nema
taka borgun fyrir skemdir, ef nokkrar yrðu; svo mætti að líkind-
um í framtíðinni, þegar sjóðurinn væri orðinn dálítið að mun, veita
úr honum styrk til jarðabóta.