Eimreiðin - 01.01.1911, Side 38

38
stórgripum, sem höfðu flúið þangað inn og látið þar lífið. Skrokk-
arnir báru menjar hinna hryggilegustu kvala, sem skepnurnar
höfðu liðið undir dauðann. Á skrokkunum sat flugvargurinn og
hjó og hjakkaði af hamslausri græðgi í ber beinin, sem varla sást
nokkursstaðar holdtóra utan á.
Par fékk Hallgrímur sér skæðaskinn eftir þörfum, því að háin
ein var notandi af þessum vesalings skepnum.
Og öruggur og vonglaður lagði hann austur á Skeiðarársand
með Gunnu litlu á handleggnum.
Hann flýði frá dauðanum og skelfingunni og við hvern áfanga
fanst honum hann þokast fjær og fjær því, sem hafði rekið hann
á stað. Hver eyðisandur, sem hann lagði að baki sér, hver jök-
ulstrengur, sem hann óð yfir, var honum nýr sigur og um leið
nýr þröskuldur á vegi þess, sem honum fanst elta sig.
Austur í sveitum var honum vel tekið, því að þangað flýðu
fáir undan eldinum. Hann fékk húsaskjól fyrir sig og Gunnu litlu
tíma og tíma í einu og fékk að vinna fyrir mat þeirra beggja.
Honum fanst um tíma sem hann hefði gengið allar hörm-
ungar af sér. Og þó að hann væri eignalaus og allslaus, leið
honum vel; því að honum fanst hulin hönd vera að leiða sig til
einhverrar farsældar. Og meðvitundin um það, að hann ynni
fyrir brauði sínu og barnsins, en þægi ekkert óverðugur, gerði
hann glaðan.
Pannig leið fram veturinn.
En þá fór að sverfa að, einnig þar eystra. Heyin frá sumr-
inu reyndust eitruð og ónýt. Fénaðurinn veiktist, horaðist og
hrundi loks niður. Á eftir fénaðinum sættu manneskjurnar sömu
kjörum.
Kotungarnir flosnuðu upp og fóru á húsgang unnvörpum.
Efnuðu heimilin miðluðu á meðan þau gátu, en svo urðu þau líka
bjargarþrota.
Eá byrjaði mannfellir,
Hallgrímur varð þá að sæta sömu kjörum og aðrir efnaleys-
ingjar. Hann fékk ekki að vinna fyrir mat sínum lengur. Matur-
inn var alls ekki til.
Ekkert var annað fyrir, en að ganga á milli bæja með barnið
í fanginu, og treysta á brjóstgæði manna.
Lengi varð honum furðanlega vel til, betur en öllum fjöldan-
um, sem reynda að draga fram lífið á sama hátt. Karlmenska