Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1911, Blaðsíða 42

Eimreiðin - 01.01.1911, Blaðsíða 42
42 Sjá, hér eru vitnin! ?að fer hrollur um þig, eins og þú berir upp að vörunum beiska lyfjablöndu. Petta er ekki fagurfræðislegt, muntu segja, þetta er ljótt og andstyggilegt. Getur verið. En þetta er, því miður, satt. Pað er þægilegra að horfa út yfir myrkur og dauða, pest og rotnun fortíðarinnar, á frægð forfeðranna fornu — hálf-logna eða al-logna — — stara sig blindan á málmeldana yfir dysjum þeirra og láta kjarnyrðin, sem þeim eru eignuð, hljóma fyrir eyr- unum á sér. Pað er þægilegra. En þetta — þetta er hollara. Hversu fögur og Ijúf sem lygin er, er sannleikurinn altaf holl- ari. Pað má hann eiga. Og þetta, sem þú snýr höfðinu undan, eins og óþægt barn, og vilt ekki sjá, það býr þó í þér sjálfum. Þú hefir erft það gegnum marga ættliði og ert fjarri því enn þá, að vera vaxinn frá þeim óheilla-arfi. Pað býr fyrir brjósti þjóðarinnar eins og falin meinsemd — ísköld, fúl og þung. Pað læsir sig út í æðar og taugar eins og ósjálfráður beygur, undarlegur dauðadrungi niðri fyrir í sálunni, og það bylur í því eins og blýsökku, þegar sjálfstæðisfleiprið og frelsis-fimbulfambið hefir hæst. Sjá, hér eru vitnin. Pau mæta þér á þjóðvegum. Pau rísa upp úr grænum þúf- um rétt hjá götum þínum. Pau stara á þig úr hvömmum og brekkum með tærandi áfergisaugum, þau dansa hvildarlausan vofu- dans um rústir eyðibýlanna og þau gægjast upp úr kirkjugörðun- um, þegar menn eru grafnir með mikilli viðhöfn. Pau geta ekki legið kyr. Ef þú horfir fast á einhvern blett, sem þér þykir fallegur, þá sérðu loks þunnar gufuslæður, sem eins og liggja ofan á grasinu eða innan um það. Pér finst það líkast glýju í augunum á sjálf- um þér, en þér tókst þó ekki að strjúka hana burtu. Pokuslæð- an þéttist og verður að blásinni beinagrind. Holar augnatóftir stara á þig og hvítur tanngarðurinn glottir — því að þarna hefir manneskja lagst fyrir og dáið úr hungri. Dáið úr hungri! — Sjá, hér eru vitnin! Hvað eftir annað hefir hallæri og mannfellir gengið yfir Island
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.