Eimreiðin - 01.09.1912, Blaðsíða 32

188
skíðabrautin. Petta verk hafa félagsmenn úr báðum félögunum
afrekað í frístundum sínum, mest á sunnudagsmorgnana og eftir
vinnu á kvöldin á vorin og sumrin. Er þessu mikla verki nú að
mestu leyti lokið, svo að nú er þar fögur grasbrekka með skógar-
hríslum til beggja handa, er áður var grjót og urð og öllum ó-
gengt. En nú er þessi staður notaður fyrir skíðabraut og sleða,
jafnskjótt og snjóa leggur á jörð. Munu þar, er stundir líða, verða
skemtilegir vetrardagar fyrir unga og gamla, og unun má það
vera fyrir félögin, að hugsa til þess tíma, er bæjarbúar safnast
þarna saman á vetrarkveldin með skíði sín og sleða, til þess að
hressa sig eftir dagstritið með heilnæmum hreyfingum í tungls-
ljósinu. Pað er einmitt þetta, sem efst ríkir í huga allra starfandi
Ungmennafélaga, að reyna að afreka eitthvað gott, ekki einungis
fyrir samtíð sína, heldur og fyrir komandi kynslóðir. Og þetta
mun koma því betur í ljós, sem starfskraftarnir aukast, og fræj-
unum, sem nú er sáð, vex afl og þroski.
LEIKMÓTIÐ 1911. Til þessa leikmóts var fyrst hugsað 1907,
þá er þing Ungmennafélaganna var haldið á Pingvöllum, og var
þá nánast fyrirhugað, að þetta leikmót skyldi þar háð. En svo
íhugaði nefndin og sambandsstjórnin málið, og sáu þá brátt, að
þetta mundi með öllu ótiltækilegt alls vegna, og sérstaklega af
því, aö hluttaka í íþróttunum yrði þar svo sem engin, en al-
menn hluttaka þó einmitt lífsskilyrði hvers leikmóts, og það annað,
að íþróttirnar yrðu þreyttar á notandi leikvangi; en slíkur leik-
vangur ekki til á öllu landinu. Petta fann allur íþróttalýður Rvík-
ur, og, tóku því öll íþróttafélög bæjarins sig saman um að stofna
samband sín á milli, til þess að ráða hér á bætur. Var þá fyrir
forgöngu »Skautafélags Rvíkur« stofnað Iþróttasambancl Rvíkur
af 6 íþróttafélögum alls, og ásetti sambandiö sér að beitast af
alefli fyrir, að koma upp leikvangi á Melunum, er nota mætti til
skautahlaupa á vetrum, en almennra íþróttaiðkana á sumrin. En
með því ekkert fé var fyrir hendi, en kostnaðurinn við fyrirtækið
mikill (um 10,000 kr.), varð að taka lán og leita aðstoðar almenn-
ings meö ábyrgðir og bakábyrgðir. Fékk sú málaleitun góðar
undirtektir, og urðu margir borgarar í Rvík til þess, að taka að
sér slíkar ábyrgðir. Og þótt upphæðir þær, er þeir skrifuðu sig
fyrir, væru ekki tiltakanlega háar, þá urðu svo margir til að
hlaupa hér undir bagga, að nægilegt fé fékst. Sérstaklega getur
sambandið þakkað þetta einum landa vorum, sem búsettur er