Eimreiðin - 01.09.1912, Blaðsíða 37

193
ið gerir menn ófæra til áreynslu, en upp af nægilegum æfingum
spretta sífeldar framfarir og vaxandi þróttur.
Að því er keppendur þessa leikmóts snertir, þá verður rúms-
ins vegna að sleppa að nefna aðra en þá, er bezt stóðu sig og
verðlaun hlutu. En áður en vér komum að þeirri skrá, skal þess
getið, að sumar íþróttagreinar vóru lítt æfðar, en þátttaka samt
allmikil; t. d. í spjótkasti vóru eigi færri en 7 keppendur, sem
sýnir, hve vænleg sú íþrótt muni til að gagntaka huga manna,
enda er það fögur og góð list, að kasta vel spjóti. I göngu urðu
aftur ekki nema 3 keppendur, og af þeim einn Norðlendingur,
sem hætti á miðri leið. Er þetta því leiðara, sem ganga ætti að
vera okkar hlutverk og við að standa þar vel að vígi í framtíð-
inni. En hana þarf mjög að æfa, enda verður þá árangurinn góð-
ur, auk þess hvað það er holt fyrir sál og líkama, að ganga úti
1 góðu veðri, upp um fjöll og dali, frjáls og laus við alt og alla.
Slíkt er sönn sæla og gleði, sem þeir hvorki þekkja né trúa, sem
aldrei nenna neitt að hreyfa sig nema á hestbaki. En það er
miklu betra að ganga en að ríða, auk þess sem það sparar manni
peninga, ómak og stundum leiðindi. Göngumanninum verður ekk-
ert til tafar, nema hann verði veikur, en það getur eins komið
fyrir á hestbaki, og engu síður. Pú ættir, lesari góður, bara að
reyna einn góðan veðurdag, þegar þér leiðist einveran og tóm-
lætið heima, að bregða þér upp í fjallshlíð gangandi, til að teiga
heilnæma fjallaloftið og koma hreyfingu á blóðið í líkamanum.
Gera má ráð fyrir, að ekki verði ýkjalangt farið í fyrsta sinn, en
þegar þú ert orðinn afþreyttur daginn eftir, og finnur, hve vel
þér líður, þá muntu brátt fara aftur á stúfana, lengra en áður, og
verða því sólgnari í fjallferðirnar, sem þú ferð oftar. Pví slíkar
ferðir gera menn glaða, léttlynda og ánægða með lífið. Menn
finna, að starfsþrekið hefir aukist og lífslindin fengið nýtt að-
rensli, með því að soga í sig nýjan kraft á brjóstum náttúrunnar.
Verðlaunaskrá leikmóts U. M. F. Islands 17.—25. júní 1911
á leikvanginum í Rvík hljóðar þannig:
Leikfimi: 1. verðl. »Iþróttafélag Rvíkur« (113 stig),
kennari Jón Halldórsson bankaritari. Leikfimisfl. »U. M. F. Rvík-
ur« (112 stig) fékk heiðursskjal fyrir góða frammistöðu, kennari
Björn Jakobsson leikfimiskennari. Pá fékk og leikfimisfl. »U. M.
Iðunnar« silfurskjöld fyrir ágæta framgöngu (sjá bls. 191).