Morgunblaðið - 23.03.2001, Qupperneq 78

FÓLK Í FRÉTTUM
78 FÖSTUDAGUR 23. MARS 2001 MORGUNBLAÐIÐ
ÞAÐ eru til menn, og aragrúi af
þeim, sem halda því fram að allt sé
hægt að skýra út á rökrænan hátt.
Að lyfta megi hulunni af dularfullum
atvikum líkt og þegar pýþagóras-
reglunni er beitt á skipulagðan hátt
til þess að finna út áður óþekktar
lengdir á hliðum rétthyrnds þríhyrn-
ings. Það verða þó alltaf til óútskýr-
anlegir hlutir sem virka eins og olía á
eld þann sem vermir hugarflug okk-
ar.
Dularfulla klukkan
Sniglaveisla Ólafs Jóhanns Ólafs-
sonar var frumsýnd í Iðnó á miðviku-
daginn var. Þegar á sýningum stóð á
Akureyri urðu aðstandendur sýning-
arinnar varir við dularfulla hluti sem
ekki hafa fundist neinar skýringar á
ennþá. Á sviðsmyndinni var klukka
sem virtist hafa sínar eigin skoðanir
um hvernig hún ætti að haga sér á
meðan á sýningunni stóð.
„Hún fór allt í einu að hringja og
við gátum ekki stoppað hana,“ segir
Gunnar Eyjólfsson leikari. „Svo var
reynt að stöðva klukkuna og það
gekk bara ekki. Einhver færði svo til
vísana og þá stoppaði hún. Svo leið
sólarhringur og komið að næstu sýn-
ingu og viti menn þegar við erum á
nákvæmlega sama punkti, í sömu
setningu, þá byrjar að hringja. Ég
hugsa með mér; „það er ekki hægt að
láta hana gera þetta, þetta truflar at-
riðið“. Þannig að ég tók þetta bara
inn í leikinn, fór að klukkunni, opnaði
hana, færði vísana til lokaði henni og
svo kláruðum við leikritið. Á næstu
sýningu vorum við dauðhræddir um
að eitthvað svipað myndi gerast en
þá sögðu sviðsmennirnir mér það að
þeir væru búnir að líma hana niður.
En þá gerðist annað. Beint fyrir neð-
an klukkuna er arinn sem hefur alltaf
verið í lagi, og þá sprakk pera í hon-
um.“
En trúir Gunnar á drauga?
„Ég trúi ekki á drauga en það get-
ur vel verið að eitthvað sé til. Mér
finnst mjög gott að þú spyrjir svona
því ég vil nota tækifærið og leiðrétta.
Þú trúir á Guð en við vitum að allt
mögulegt er til. Ég er ekki að segja
að þetta séu eins og vofur. Það er
eitthvað afl kannski þó eflaust skýr-
anlegt. Ég held að þetta hafi ekki
verið neitt yfirnáttúrulegt. Þó það
sem mér fannst furðulegt var að hún
skyldi byrja nákvæmlega á þeim
tíma sem þessi setning var sögð.
Auðvitað kom þetta dálítið við mann
þegar þetta gerðist í seinna skiptið.
Er einhver að gera vart við sig? Ég
veit það ekki, kannski er eitthvað afl
þarna sem kom klukkunni af stað. Ég
vona að þetta sé ekki einhver sál sem
er trufluð og á erfitt, ef svo sé þá
vona ég bara að hún fái frið.“
Spegilmynd fortíðar
Gunnar er greinilega einn þeirra
manna sem sér ekki draug í hvaða
skúmaskoti sem er. Þess vegna er
full ástæða til þess að taka hann trú-
anlegan þegar hann segist hafa séð
eitthvað.
„Einu sinni upplifði ég eitt dálítið
furðulegt í Iðnó árið 1948 þegar ég
var að leika Galdra-Loft. Þá vorum
við Regína Þórðardóttir að leika at-
riði. Hún lék Steinunni og ég Loft.
Allt í einu sé ég fyrst eins og það sé
spegilmynd af okkur hinum megin í
salnum. Ég horfði á okkur leika.
Þetta truflaði mig andartak, ég fór að
horfa og þá sé ég að þetta eru ekki
við. Síðan spyr ég Regínu hvort hún
hafi séð þetta. Hún svarar neitandi
en spyr mig á hvað ég hafi verið að
horfa.
Það var fólk að leika sama leikrit,
sama atriði hinum megin í salnum og
það voru Stefanía Guðmundsdóttir
og Jens Waage sem léku í Galdra-
Lofti upphaflega. Kannski var þetta
ímyndun í mér, ég veit það ekki. En
af hverju sé ég þessa spegilmynd?
Ég er ekki skyggn, alls ekki.“
Þrátt fyrir að svarið við spurningu
Gunnars sé komið í safn þeirra
leyndardóma sem verða líklegast
aldrei leystir, hefur hann sínar kenn-
ingar.
„Það er svo mikið sem leikarar
gefa af sér að það verður mikið eftir
af anda þeirra og krafti í húsunum.
Þarna leggur fólk allt undir. Svo
bætist alltaf við sú orka sem fer í það
að búa til þetta listaverk og leika út
og gefa tilfinningar sínar. Orkan loð-
ir við staðina nokkuð lengi,“ segir
Gunnar að lokum. Þeir sem hafa
áhuga á því að upplifa návist Gunn-
ars Eyjólfssonar leikara er því bent á
að heimsækja Iðnó, hvort sem Gunn-
ar verður þar í eigin persónu eður ei.
Leyndardómar
Sniglaveislunnar
Sniglaveislan er komin
til Reykjavíkur. Birgir
Örn Steinarsson ræddi
við Gunnar Eyjólfsson
leikara um dularfulla
atburði sem hafa átt
sér stað á sýningum.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Gunnar Eyjólfsson ásamt góðvini sínum úr Sniglaveislunni
að frumsýningu lokinni.
verslunarmiðst. Eiðstorgi,
sími 552 3970.
Stretchbuxur
St. 38–50 - Frábært úrval