Morgunblaðið - 22.12.2001, Blaðsíða 60
MINNINGAR
60 LAUGARDAGUR 22. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Jæja, elsku besta
amma mín, þá er
ferðalagið hálfnað, við
erum í Staðarskála og
rútan frá Norðurleið bíður fyrir ut-
an á meðan við fáum okkur kaffi,
nammi, tyggjó, pylsu og kók. Hval-
fjörðurinn og uppáhaldið okkar,
Borgarfjörðurinn, eru báðir að baki
og framundan er hitt uppáhaldið
okkar, Holtavörðuheiðin, þá kemur
Vatnsskarðið og svo auðvitað sjálf-
ur Bólu-Hjálmar. Við erum á leið-
inni í Skagafjörðinn og þess vegna
er þetta einn af hápunktum ársins
en Skagafjörðurinn er náttúrulega
aðaluppáhaldið okkar. Við erum
sammála um hvað landið okkar er
fallegt, en að ferðast um Ísland
með þér, amma mín, er það besta í
heimi.
Þú kennir mér svo margt á leið-
inni og þú segir svo skemmtilega
frá, við syngjum, lesum saman sög-
ur og ævintýri og svo finnst mér
alltaf sérstaklega gaman þegar þú
segir mér frá sjálfri þér, þínu lífi,
hvernig þú upplifir þessa furðulegu
tilveru, þessa stuttu jarðvist. Þín
einfalda og áhugaverða lífsspeki,
nægjusemi og viska heilla mig. Þú
átt alltaf svör við flestu. Það er líka
svo ósköp gott að vera hjá þér, þú
ert hjartahlý og þér er alltaf hlýtt á
höndunum. Á leiðinni framhjá hin-
um óteljandi Vatnsdalshólum rifj-
um við upp alla þá óteljandi hluti
sem þú hefur kennt mér í gegnum
tíðina. Þú kenndir mér m.a. að lesa,
tefla, binda bindishnút, prjóna,
sauma, skipta um ljósaperur og raf-
magnsklær og svo kenndirðu mér
að vera ég sjálfur og vera aldrei
hræddur við mínar eigin skoðanir.
Þú gerðir mig að sterkum, sjálf-
stæðum einstaklingi, alveg eins og
þú ert sjálf. Þú kenndir mér að lifa
lífinu lifandi með bros á vör.
Það verður gaman að hitta alla
fyrir norðan; Veigu á Völlum,
Bjössa og Svönu, Kiddu á Húsavík,
Diddu og Valda, Þórhall, Valgeir,
Dídí, Valdísi og Völu en það verður
sérstaklega gaman að heimsækja
langömmu á Staðarbjörgum. Þar
eru örugglega fleiri ættingjar og
vinir sem eiga eftir að keppast við
að hafa ofan af fyrir okkur, fara
ÁSDÍS
ÞÓRHALLSDÓTTIR
✝ Ásdís Þórhalls-dóttir fæddist í
Hofsgerði í Hofs-
hreppi í Skagafjarð-
arsýslu 12. ágúst
1922. Hún lést á
Hjúkrunarheimilinu
Víðinesi 5. desember
síðastliðinn og fór
útför hennar fram
frá Fossvogskirkju
14. desember.
með okkur í berjamó
og hlæja svolítið með
okkur yfir heitu
súkkulaði eða nýtínd-
um bláberjum með
rjóma. Það er aldrei að
vita nema Ella og
Bjarni, Ósk og Manni,
Bogga og Axel, Halli
og Guðbjörg, Anna eða
jafnvel Birna séu í
heimsókn fyrir norðan
og þá verða sko fagn-
aðarfundir á Hofsósi
því þetta eru okkar
bestu vinir. Það verð-
ur sennilega seint
þakkað nægilega fyrir allar sam-
verustundirnar í Skagafirðinum
með þessari yndislegu fjölskyldu.
Að koma í Skagafjörðinn er þess
vegna alltaf skemmtileg og lær-
dómsrík reynsla. Þú yngist um
mörg ár heima í Hofsgerði niðri við
Hofsá og ég hef aldrei séð þig
hressari en einmitt heima hjá lang-
ömmu eða við klettaklifur í stuðla-
berginu niðri í Staðarbjargarvík.
Ég er sammála þér um að þetta sé
einn fallegasti staður í heiminum og
er ekki hissa á því að afi hafi ein-
mitt valið þennan stað til þess að
biðja þín.
Þó að ég hafi aldrei hitt afa þá
þekkti ég þennan góða mann í
gegnum þig. Saman höfðuð þið vax-
ið og þróast, elst og þroskast. Sam-
an voruð þið næstum fullkomin og
núna hittist þið aftur. Sérðu bara
hvað birkitréð við leiðið hans afa
hefur vaxið. Útsýnið yfir Fossvog-
inn er ekki svo slæmt, þótt hvorki
Drangey, Málmey né Þórðarhöfði
sjáist þaðan. Njóttu þess að kúra
aftur hjá afa, manninum þínum sem
þú alltaf elskaðir. Við sjáumst svo
öll einhvern tíma og þá fæ ég
kannski að kynnast honum enn bet-
ur. Ég veit að þú ert búin að hlakka
til að komast í burtu frá þessu öllu,
varst eiginlega orðin langþreytt á
þvælingnum sem veikindin höfðu í
för með sér. Þú varst líka búin að
segja mér að þú nenntir þessu ekki
lengur og að þú vildir alls ekki fest-
ast inni á einhverri sjúkrastofnun.
Þig langaði miklu frekar að fá að
sofna í rúminu þínu heima á Fálka-
götunni, þig var meira að segja bú-
ið að dreyma þennan síðasta hluta
lífsins og þú varst alveg tilbúin,
varst bara að bíða. Áður en þú ferð
langar mig samt að fá að þakka þér
fyrir að vera til staðar og hvetja
mig áfram í námi og starfi, takk
fyrir að syngja fyrir mig á kvöldin
þegar ég var lítill, takk fyrir alla
göngutúrana upp í hóla og niður í
fjöru og takk fyrir góða matinn,
marengskökurnar, pönnukökurnar,
lummurnar og kleinurnar. Takk
fyrir dásamlega hláturinn þinn, fal-
lega heimilið okkar og allar dýr-
mætu stundirnar sem við áttum
saman með mömmu, Emmu, Sæ-
unni og öllum þeim sem komu í
heimsókn, fjölskyldu eða vinum.
Jæja, elsku amma, rútan er að
leggja af stað og Skagafjörðurinn
bíður þín. Njóttu ferðarinnar. Ég á
alltaf eftir að sakna þín og veit að
þú hugsar til okkar mömmu. Við
hugsum til þín.
Sigurður Guðmundsson.
Ásdís á Fálkagötu 1 hefur kvatt
þessa jarðvist, en eftir situr minn-
ingin um merka konu. Kærleikur,
hlýja, óeigingirni og hugrekki eru
hugtök sem ég vil tileinka henni.
Við systkinin á Fálkagötu 2 nutum
umhyggju Ásdísar í ríkum mæli á
bernskuárunum, þegar við bætt-
umst við stóra barnahópinn hennar
svo að segja á öllum tímum sólar-
hringsins. Samgangur milli heim-
ilanna var mikill, og það virtist ekki
muna um eitt barnið enn í „drekku-
tímanum“. Enda sóttum við í
heimsins bestu pönnukökur og
kleinur. Á þessum árum þótti sjálf-
sagt að nágrannar hjálpuðust að í
dagsins amstri. Mátti stundum vart
á milli sjá hvorum megin götunnar
uppeldið fór fram, á Fálkagötu 1
eða Fálkagötu 2.
Stóri garðurinn eða „bletturinn“
í kringum litla húsið var oft sam-
komustaður okkar krakkanna í göt-
unni, enda ömuðust Siggi og Ásdís
aldrei við því, þótt þar væri eltinga-
leikur eða boltaleikur með tilheyr-
andi hávaða og látum. Í garðinum
áttum við Sæunn margar af okkar
bestu stundum. Einnig við litla
borðið í stofunni þar sem við spil-
uðum tímunum saman meðan ung-
lingarnir á heimilinu hlustuðu á
Bítlana og Rolling Stones. Ég
horfði með aðdáun á systurnar
Fríðu og Helgu punta sig og túpera
áður en þær skruppu í bæinn, og
Þói og Kjarri gerðu at í okkur Sæu
– en allt í góðu.
Heimili Ásdísar og Sigurðar var
hugsjóna- og menningarheimili.
Það var auðvelt fyrir barnssálina að
hrífast af áhuga þeirra á bókmennt-
um, listum, skákíþróttinni og ekki
síst viðhorfi þeirra til lífsins. Í
minningunni er mikil gleði og hlát-
ur í litla húsinu, en trúlega hefur
oft verið erfitt að ná endum saman
hjá svo stórri fjölskyldu. Einhvern
veginn gekk þetta allt saman, með-
al annars vegna dugnaðar og út-
sjónarsemi Ásdísar og þess hve já-
kvæð hún var gagnvart tilverunni.
Ásdís var hugsjónakona, og með
nærveru sinni kenndi hún mér að
gleðjast yfir hinu smáa og vera sátt
við það sem lífið hefur upp á að
bjóða. Með virðingu og þakklæti
fyrir gott veganesti út í lífið kveð
ég góða og merka konu, og votta
fjölskyldunni allri samúð mína.
Ragna Rögnvaldsdóttir.
✝ Loftur GunnarSteinbergsson
fæddist 22. apríl árið
1943. Hann lést á
heimili sínu 25. júní
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru þau
Steinberg Jónsson
frá Dalvík, f. 17.11.
1903, og Ágústa Sig-
urðardóttir frá
Skambeinsstöðum,
Rangárvallasýslu, f.
14.2. 1905. Loftur var
einkabarn móður
sinnar en átti fjóra
hálfbræður, alla
eldri; Ragnar, Hörð,
Jón og Karl.
Loftur kvæntist
Eygló Kortsdóttur
frá Torfastöðum í
Fljótshlíð. Þau slitu
samvistir. Börn
þeirra eru Ágústa
Steinunn og Sigurð-
ur.
Loftur var renni-
smiður að mennt og
vann m.a. við renni-
smíði í Straumsvík.
Útför Lofts fór
fram frá Fossvogs-
kapellu 29. júní.
Hann elsku Loftur frændi minn
er látinn langt um aldur fram. Ég
kynntist Lofti 11–12 ára gömlum
þegar foreldrar hans voru svo ynd-
isleg að taka á móti mér og vin-
konu minni, húsnæðislausum, þeg-
ar við komum að norðan til náms í
Reykjavík. Loftur var afskaplega
herralegur við okkur tvær og
hjálplegur.
Hann var í senn fljótur til, næm-
ur og viðkvæmur ungur maður.
Fyrstu árin eftir þetta hitti ég for-
eldra og fjölskyldu Lofts á hverj-
um jólum og fylgdist með hvernig
ungi drengurinn breyttist í mann.
Hann giftist svo, fluttist að heiman
og eignaðist börnins sín tvö, – og
tengslin við Loft rofnuðu um sinn.
Fyrir nokkrum árum hitti ég
Loft svo aftur þar sem við dvöld-
um samtímis á sjúkrahúsi í glímu
við sama sjúkdóm sem hafði
reynst okkur báðum erfiður við-
ureignar. Það má segja að á fáum
dögum bættum við okkur upp allt-
of langan aðskilnað. Við töluðum
og töluðum – um fólkið okkar og
börnin sem við vorum svo stolt af.
Dóttir Lofts var í doktorsnámi í
sjávareldisfræði í BNA og sonur
hans bjó í Noregi og á sjálfur tvö
börn.
Við fastsettum að ekki skyldi
aftur slitna sambandið. En hvern
gat grunað að við sæjumst ekki
meir? Blessuð sé minning Lofts
frænda míns.
Kristín H. Tryggvadóttir.
LOFTUR
STEINBERGSSON
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
8 *
8
,A6B
( * !%
9 2
6)6
5
%
(
)
6
+
,
. !8) "+)
6!
""/*
= : **8) ""/*
0*'
+)
8) **8) "+)
)*. ""/*
$ *$ */ $ *$ *$ *'
(
)
)
+
,
% ,
8,&,
,
&!$ ?;
! * *" '
6 A "*"+)
( 8) +)
(*+ (*"/*
8) +)
(** ,!# ""/*
)"8) "/*
1"
+)
$ *$ */ $ *$ *$ *'
(
)
)
+
, +
% ,
-3
, -
,
" " ;
'
:
)
*
5 .
/
,
-
*
8*
( 0* *"+)
8/ " **8 " /$""/*
/$6 *""/*
""!1"! ) **"+)
8) 6 ** *"+)
" )*""/*
/ $ *$ *'
:
)
+
,
%
% ,
-.,&2
6,99
,
# *+ 0"
&**")!*"9 *
- !*+
9 * '
6!!+)
* -**""/*
& !"+)
- * -**""/*
)! "+)
- !)& *+)
(/ '/ !"
$ *$ */ $ *$ *$ *'
(
)
)
+
, +
% ,
-C9
8
.
,
# 6 $/ '
:
)
5 :,
, :
6
+
5
6
5 ,**( 0*(*+"+)
$ *
* +$ *
$ *$ */ $ *$ *$ *'
(47(49,4(
%
0 ,
-
;6
*(//
, ( *"+)
-!+ ( *""/*
@*+ ( *""/*