Morgunblaðið - 01.10.2005, Blaðsíða 55

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 1. OKTÓBER 2005 55
MINNINGAR
✝ Ingibjörg Guð-rún Halldórs-
dóttir fæddist í Sval-
barðsseli í Þistilfirði
8. maí 1917. Hún lést
á Hjúkrunarheim-
ilinu Hrafnistu í
Hafnarfirði 20. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Halldór Krist-
jánsson, f. 11.3.
1878, d. 24.12. 1967,
og kona hans Sigur-
veig Sigvaldadóttir,
f. 23.6. 1874, d. 4.2.
1953. Ingibjörg var yngst fimm
systkina sem öll eru látin.
Hinn 20. ágúst 1944 giftist Ingi-
björg Tryggva Jónssyni frá Lækn-
esstöðum á Langanesi, f. 9.4. 1911,
d. 14.5. 1998. Ingibjörg og Tryggvi
eignuðust þrjár dætur. Þær eru: 1)
Ingunn Jóhanna Tryggvadóttir, f.
28.10. 1944, d. 23.8. 1994. Hún var
gift Kristjáni Sigfússyni. Þau eign-
uðust þrjú börn. Þau eru: a) Hel-
ena, f. 31.7. 1963, gift Sigurði
Þórðarsyni og eiga þau þrjú börn,
b) Sigfús f. 11.10.
1966, kvæntur Lilju
Ólafsdóttur og eiga
þau þrjú börn, c)
Tryggvi, f. 30.7.
1971, d. 10.4. 1990.
2) Sigurveig
Tryggvadóttir, f.
6.11. 1945, í sambúð
með Jóni Jakobs-
syni. Hún á tvo syni:
a) Rúnar Óli, f. 30.9.
1964, kvæntur Þóru
Lilju Reynisdóttur
og eiga þau tvö
börn, b) Jakob, f. 6.3.
1978, í sambúð með Evu G. Vest-
mann. 3) Freyja, f. 4.3. 1957, gift
Ólafi Friðrikssyni, börn þeirra
eru: a) Friðrik Ingi, f. 30.4. 1977,
kvæntur Gunni Magnúsdóttur og
eiga þau einn son auk þess sem
Gunnur á einn son frá fyrra sam-
bandi, b) Anna Guðný, f. 16.12.
1980, í sambúð með Eyþóri Sverr-
issyni. c) Íris Ösp, f. 6.5. 1989.
Útför Ingibjargar verður gerð
frá Þórshafnarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Ingibjörg tengdamóðir mín var
fædd og uppalin á Svalbarðsseli í
Þistilfirði en hún var yngst fimm
systkina. Lífið á Svalbarðsseli var
hefðbundið á uppvaxtarárum Ingi-
bjargar, á sumrin var allt kapp lagt á
að afla nægjanlegra heyja fyrir kind-
ur og kýr því á því byggðist lífsbjörg-
in til sveita. Ingibjörg var enginn eft-
irbátur systkina sinna hvað þetta
snerti og vandist snemma á vinnu
bæði innan dyra sem utan. Lítið fór
fyrir skólagöngu hjá stúlkum á þess-
um árum en Ingibjörg fór í „vist“
bæði inn í Öxarfjörð og Núpasveit
sem var nokkurs konar starfsnám
þess tíma.
Árið 1944 giftist Ingibjörg
Tryggva Jónssyni frá Læknesstöðum
á Langanesi og hófu þau búskap þar.
Á Læknesstöðum bjuggu þau fyrstu
búskaparár sín, þó með hléum, en
Tryggvi stundaði þar útræði og að
auki voru þau með fáeinar kindur.
Læknesstaðabjörg var mikil matar-
kista á vorin og voru egg borðuð langt
fram eftir sumri. Það var langt fyrir
tíma dagsstimplanna um síðasta
neyslu- og/eða söludag. Á meðan þau
bjuggu á Læknesstöðum fæddust
tvær eldri systurnar þær Inga og
Veiga, en á heimilinu var jafnframt
Tryggvi Ólafsson föðurbróðir
Tryggva. Á síðari árum sagði Ingi-
björg mér oft frá lífinu á Læk-
nesstöðum og jafnan hvíldi yfir því
ákveðinn dýrðarljómi í minningu
hennar, þó ekki hafi farið mikið fyrir
efnum og þægindum á þeim tíma.
Árið 1951 fluttu Tryggvi og Ingi-
björg alfarin til Þórshafnar en þá var
farið að bera á veikindum Tryggva
sem hann barðist við meira og minna
alla ævi, en þó með ákveðnum hléum.
Árið 1957 fæddist Freyja kona mín og
var hún þriggja ára þegar pabbi
hennar fór fyrst á sjúkrahús. Á þess-
um árum var Ingibjörg ein með stúlk-
urnar sínar þrjár og vann þá utan
heimilis, einkum í frystihúsinu þegar
vinnu var að fá. Á þessum árum var
vinnudagur hennar langur og síðan
tóku við heimilisstörfin þegar heim
var komið. Á þessum tíma fór lítið
fyrir almannakerfinu og því enga
hjálp að fá frá því, enda ekki vilji til.
Atvinnuleysi var landlægt í litlum út-
gerðarplássum yfir vetrarmánuðina,
en aldrei kom það til álita að þiggja
atvinnuleysisbætur þegar þær komu
til. Ég ræddi þetta stundum við
tengdaföður minn en hann vildi ekki
taka við peningum sem hann hafði
ekki unnið fyrir. Þrátt fyrir atvinnu-
leysi vikum saman þá var oft mikil
vinna yfir sumarmánuðina og aldrei
man ég eftir peningaleysi hjá tengda-
foreldum mínum. Það var heldur ekki
eytt umfram þess sem aflað var og
komist var af með minna.
Fljótlega eftir að við Freyja kynnt-
umst gekkst ég í það að Tryggvi og
Ingibjörg keyptu nýuppgert húsnæði
á Langanesvegi 5 og var það mikil
breyting til bóta frá þrengslunum í
Hafbliki. Það var að vísu sá galli á að
taka þurfti lífeyrissjóðslán til að fjár-
magna kaupin og tók það nokkurn
tíma að réttlæta þá lántöku. En hvað
sem því leið náðist að greiða lánin upp
innan tveggja ára og létti þá tengda-
foreldrum mínum.
Tryggvi dó árið 1998 en hann hafði
þá verið á dvalarheimilinu Nausti á
Þórshöfn í sex ár. Árið 1995 var svo
Langanesvegur 5 seldur og fluttist þá
Ingibjörg að Miðholti 4 en þar voru
nýjar íbúðir fyrir aldraða og bjó hún
þar í fimm ár.
Ingibjörg var afskaplega mikil hús-
móðir, allt í röð og reglu og hvergi
mátti sjá ryk eða kusk og skúrað var
yfir eldhúsgólfið einu sinni á dag. Það
er ljóst að þetta hefur erfst í beinan
kvenlegg. Ég á margar góðar minn-
ingar frá heimsóknum okkar Freyju
og krakkanna til hennar í gegnum ár-
in. Brauð og bakkelsi var ekki að
skornum skammti og hvergi hef ég
fengið betri tebollur en hjá henni.
Ingibjörg var ákaflega snyrtileg kona
og vel tilhöfð svo eftir var tekið. Hún
var mikil handavinnukona og ekki
minnkaði það eftir að hún flutti á
Hrafnistu í Hafnarfirði árið 2000. Á
Hrafnistu var setið stíft við og heklað,
hvort sem það voru dúkar eða í sæng-
urverasett. Síðustu árin á Hrafnistu
var heilsan farin að þverra það mikið
að hún varð að hætta að hekla og
lengdust því dagarnir eftir það.
Henni líkaði afskaplega vel á Hrafn-
istu og vil ég nota þetta tækifæri til að
færa starfsfólkinu þar innilegar
þakkir fyrir þá hlýju og umönnun
sem það sýndi tengdamóður minni.
Það er með ólíkindum hvað sumt fólk
er tilbúið til að gefa af sér til þess að
öðrum líði betur. Þessu varð ég marg-
sinnis vitni að.
Ólafur Friðriksson.
Jæja, amma mín, þá er víst komið
að síðustu kveðjustundinni og þó það
sé erfitt fannst mér gott að geta setið
hjá þér þegar þú kvaddir.
Skrítið hvað tíminn er fljótur að
líða, mér finnst svo stutt síðan við vor-
um að heimsækja þig í íbúðina þína á
Hrafnistu og höfðum þá jafnvel kom-
ið við í bakaríi og keypt bakkelsi og þá
var nú slegið upp veislu. Þessar heim-
sóknir voru okkur mjög mikilvægar
og voru orðnar fastur liður í lífi nöfnu
þinnar og Dags Óla um helgar þó
þeim hafi þótt erfitt að heimsækja þig
undir það síðasta þegar þú varst orð-
in veik. Þó vildi nafna þín heimsækja
þig kvöldið sem þú kvaddir en við
vildum það ekki og sjáum mikið eftir
því.
Svo komstu náttúrulega oft í mat
til okkar og við hlógum oft að því að
það var alveg sama hvað var boðið
upp á, þú borðaðir allt, jafnvel mat
sem hefði ekki þýtt að bjóða öðru
fólki á þínum aldri upp á, t.d. pitsur
og austurlenskan mat.
Minningarnar eru ótalmargar en
þær sterkustu eru frá þeim tíma þeg-
ar við vorum enn á Þórshöfn, t.d.
varstu alltaf fljót að sjá ef eitthvað var
að angra mig og fékkst mig til að tala
um það og það brást ekki að allt leit
betur út á eftir. Svona finnst mér það
hafa verið allt frá því að ég var krakki
og langt fram á fullorðinsár. Stundum
fannst mér að þú værir mér önnur
mamma og það sem þú sagðir við mig
stuttu áður en þú kvaddir fékk mig til
að hugsa hvort ég væri kannski son-
urinn sem þú eignaðist aldrei.
Margar góðar sögur amma sagði mér,
sögu um það sem hún og aðrir lifðu hér.
Alltaf var hún amma mín svo ósköp væn,
og í bréfi sendi þessa bæn.
Vonir þínar rætist, kæri vinur minn,
vertu alltaf sanni góði drengurinn.
Þó í lífsins straumi bjáti eitthvað á,
ákveðinn og sterkur sértu þá.
Allar góðar vættir lýsi veginn þinn,
verndi og blessi elskulega drenginn minn.
Gefi lán og yndi hvert ógengið spor,
gæfusömum vini hug og þor.
(Jenni Jóns.)
Bless, amma mín.
Rúnar.
INGIBJÖRG GUÐRÚN
HALLDÓRSDÓTTIR
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
Stapahrauni 5
Sími 565 9775
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
HELGU JÓNÍNU SIGURÐARDÓTTUR,
Aðalgötu 24
(Kolku),
Ólafsfirði.
Sigríður Ásgrímsdóttir, Kristján Sæmundsson,
Kristín Þ. Ásgrímsdóttir, Ólafur Sæmundsson,
Þórgunnur G. Ásgrímsdóttir, Kristján P. Þórhallsson,
Ingibjörg Ásgrímsdóttir, Þorsteinn Ásgeirsson,
Nanna H. Ásgrímsdóttir, Guðmundur Hauksson,
Hartmann Ásgrímsson, Edda B. Hauksdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær faðir okkar, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
ÁSKELL EINARSSON
fyrrverandi framkvæmdastjóri
Fjórðungssambands Norðlendinga,
sem lést sunnudaginn 25. september, verður
jarðsunginn frá Húsavíkurkirkju laugardaginn
8. október.
Guðrún Áskelsdóttir, Örn Gíslason,
Steinunn Áskelsdóttir, Birgir Steingrímson,
Ása B. Áskelsdóttir, Stefán Ómar Oddsson,
Ólafía Áskelsdóttir, Haraldur Jóhannsson,
Einar Áskelsson, María Sif Sævarsdóttir,
Valdimar Steinar Guðjónson, Eygerður Bj. Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Faðir okkar,
KARVEL ÖGMUNDSSON,
Bjargi,
Ytri-Njarðvík,
andaðist föstudaginn 30. september.
María Karvelsdóttir,
Guðlaug Svanfríður Karvelsdóttir,
Þórunn Karvelsdóttir,
Ögmundur Karvelsson,
Sólveig Karvelsdóttir,
Eggert Karvelsson.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTINN SIGURJÓNSSON,
Norðurbrún 1,
Reykjavík,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut fimmtu-
daginn 29. september, verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju föstudaginn 7. október kl. 13.00.
Sigurjón B. Kristinsson, Olga Ásrún Stefánsdóttir,
Kristján V. Kristinsson, Ingibjörg Elín Ingimundardóttir,
Guðrún Rósh. Kristinsdóttir, Páll Þórir Viktorsson,
Ásdís Björg Kristinsdóttir, Hálfdán Gunnarsson
og barnabörn.
Stórt skarð er höggvið í samfélag
bókasafns- og upplýsingafræði við
skyndilegt fráfall dr. Anne Clyde.
Hún var fróðari en margur á sviði
upplýsingamiðlunar um Internetið
og skólasöfn voru hennar hjartans
mál. Hún var metnaðarfullur kenn-
ari sem hvatti nemendur sína áfram
og smitaði marga af áhuga sínum á
kennsluefninu hverju sinni.
Í rannsóknarleyfum og kennslu-
hléum hélt Anne fyrirlestra víða um
heim. Hún notaði hverja stund til að
auka við þekkingu sína og deila
henni með öðrum. Í desember hélt
hún tvo fyrirlestra á ráðstefnu í
London, um blogg í bókasöfnum og
fyrirtækjum og var bekkurinn þétt
setinn og staðið meðfram veggjum.
Hún svaraði spurningum hlustenda
skilmerkilega og virtist hreinlega
vita allt um það sem hún talaði um.
Anne hélt úti vef fyrir námskeiðin
sem hún kenndi í HÍ og er fjöldinn
allur sem vísar á hann sem upplýs-
ANNE
CLYDE
✝ Dr. Laurel AnneClyde, prófessor
við bókasafns- og
upplýsingafræði-
skor Háskóla Ís-
lands, fæddist í
Holbrook í Nýju Suð-
ur-Wales í Ástralíu
7. febrúar 1946. Hún
varð bráðkvödd á
heimili sínu í Reykja-
vík 18. september
síðastliðinn og var
útför hennar gerð
frá Fossvogskirkju
27. september.
ingabrunn um ýmis
mál tengd Internet-
inu.
Í miðju námi í bóka-
safnsfræðinni missti
ég móður mína og
veitti Anne mér þá
stuðning sem var mér
mikils virði. Hún sagði
mér að hún hefði ung
misst báða foreldra
sína og vissi hvað
missirinn væri erfiður.
Þegar ég ákvað að
fara í framhaldsnám
benti hún mér á góðan
skóla og leiðbeindi mér jafnvel við að
velja efni og rannsóknaraðferð fyrir
lokaritgerðina. Ég hitti hana einu
sinni á bókasafni Háskólans í Brig-
hton. Það var ótrúlega skrítið en svo
dæmigert því Anne virtist geta verið
allstaðar.
Það var mér dýrmæt viðurkenn-
ing að hún skyldi treysta mér fyrir
kennslu Internet-námskeiðs hennar
við HÍ þegar hún fór í rannsóknar-
leyfi síðasta haust. Í leyfinu sendi
hún mér fjölda ljósrita og úrklippna í
pósti. Þetta var dæmigert fyrir
Anne, alltaf að miðla upplýsingum.
Dr. Anne Clyde verður lengi
minnst fyrir mikilsvert framlag
hennar til kennslu í bókasafns- og
upplýsingafræði við Háskóla Ís-
lands. Kímni hennar og leiftrandi
áhugi á kennslunni verður lengi
minnisstæður nemendum.
Aðstandendum Anne, nemendum
og samstarfsmönnum votta ég mína
dýpstu samúð.
Kristín Ósk Hlynsdóttir.