Morgunblaðið - 19.11.2005, Síða 48

SJÁVARÚTVEGSRÁÐHERRA
hefur byggðakvóta til umráða sem
hann á að útdeila samkvæmt lög-
um um stjórn fiskveiða, til sveitar-
félaga. Það sem að neðan er sagt
er sýnishorn af því hvernig sjáv-
arútvegsráðherra deilir út byggða-
kvótanum. Engar reglur í tveimur
sveitarfélögum eru eins. Úthlut-
unin til Sandgerðisbæjar er tekin
sem dæmi.
1. Reglur Sandgerðisbæjar um
úthlutun byggðakvóta hafa aldrei
verið auglýstar, aðeins vísað í svo-
kallaðan „samstarfssamning“ sem
hefur ekki heldur verið auglýstur.
Samt segir í reglugerð sjáv-
arútvegsráðherra að reglurnar
skuli auglýstar í B-deild stjórn-
artíðinda.
2. Þessi „samstarfssamningur“
hefur ekki verið undirritaður af
nokkrum aðila. Skrifstofustjóri
sjávarútvegsráðuneytisins segist
ekki vita hvort hann sé til, en
heldur að hann hafi séð hann.
3. Til þess að fá byggðakvóta er
þess krafist að greidd sé ákveðin
upphæð. Sjávarútvegsráðherra
segir það óheimilt, en samþykkir
samt kröfuna.
4. Sjávarútvegsráðherra fram-
selur byggðakvótann til Sandgerð-
isbæjar, sem síðan framselur út-
hlutunarvaldið til rekstraraðila
með lögheimili í öðrum sveit-
arfélögum en Sandgerði sem síðan
úthluta sjálfum sér og öðrum af
byggðakvótanum. Ekki er hægt að
ásaka þessa rekstraraðila um
þetta fyrirkomulag. Ráðherrann
býður þeim þetta. Ekki er hægt að
sjá að 9. gr. laga um stjórn fisk-
veiða veiti slíka heimild.
5. Í reglugerð sjávarútvegsráðu-
neytisins dags.06.12.04, og fyrri
reglugerðum segir: „tillögur sveit-
arstjórnar skulu byggjast á al-
mennum, hlutlægum reglum og
skal jafnræðissjónarmiða gætt.“
Þrátt fyrir þetta úthlutar sjáv-
arútvegsráðherra byggðakvót-
anum til eins aðila, þessa „sam-
starfsverkefnis“. Þeir aðilar í
Sandgerði sem ekki hafa greitt inn
á þá reikninga, sem krafist hefur
verið að lagt sé inn á og ráðherra
hefur samþykkt, hafa ekki fengið
byggðakvóta.
6. Fiskistofa hefur staðfest að
hún hafi á undanförnum árum
miðað skráningu skipa við hvar
skipið hafi lögheimili, ekki hvað sé
merkt heimahöfn skipsins. Sjáv-
arútvegsráðherra hefur ekki gert
athugasemd við þessar reglur
Fiskistofu. Samt sem áður sam-
þykkir sjávarútvegsráðherra sér-
reglur Sandgerðisbæjar um skrán-
ingu skipa.
7. Ljóst er af framansögðu að
sjávarútvegsráðherra túlkar 9. gr.
laga um stjórn fiskveiða þannig að
hann hafi heimild til að úthluta
byggðakvóta til útgerðaraðila með
lögheimili skipa sinna hvar sem er
á landinu, aðeins ef þeir merkja
skip sín ákveðinni heimahöfn. Það
kostar 10.000 kr. Að sjálfsögðu
þiggja menn þetta frá ráðherran-
um, annað væri óeðlilegt.
8. Þeir aðilar sem greitt hafa inn
á reikning, sem undirritaður telur
í ábyrgð Sandgerðisbæjar og sjáv-
arútvegsráðherra, hafa ekki fengið
fullgildan reikning fyrir greiðsl-
unni. Í viðtali í Fréttablaðinu
20.02. sl. segist sjávarútvegs-
ráðherra ekki vita hvort þetta sé
löglegt. Þar sem þáverandi sjáv-
arútvegsráðherra er nú orðinn
fjármálaráðherra getur hann leit-
að álits hjá undirmönnum sínum
hjá skattinum. Rekstraraðilar í
Sandgerði, Sandgerðisbær og ís-
lenska ríkið hafa orðið fyrir tjóni
vegna túlkunar sjávarútvegs-
ráðherra á 9. gr. laga um stjórn
fiskveiða.
Undirritaður óskar fyrrverandi
sjávarútvegsráðherra og núver-
andi fjármálaráðherra velfarnaðar
í starfi.
SIGURGEIR JÓNSSON,
smábátasjómaður, Sandgerði.
Byggðakvóti
ráðherrans
Frá Sigurgeiri Jónssyni:
Morgunblaðið/Reynir Sveinsson
48 LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
SJÓNVARPSVIÐTAL við Jón
Ólafsson fór í handaskolum. DV fann
skýringuna:
„Bilunin á System Control-borði
DVC Pro-tækis offline-samstæðu olli
því að tækið gat ekki lesið tímakóða
frá annarri kamerunni þrátt fyrir að
geta lesið tímakóða spólunnar…
Tækið skáldar þá tímakóða með
hliðsjón af Control Track, sem í
þessu tilviki var næstum réttur og sá
AVID þann tímakóða. Melding um
þetta vandamál sést aðeins ef menn
horfa á monitor-útgang DVC Pro-
tækisins. Því teljarinn stendur kyrr
og fyrir framan hann stendur TR í
stað TCR. Það tengist því ekki að
reynt var að læsa tómakóða milli
myndavéla í upptökunni og fyrir til-
viljun var frávikið svipað og var á
milli myndavélanna, sem ekki tókst
að læsa saman…
Þetta er því mjög sjaldgæft. Tækið
var tekið til viðgerðar og hefur öðru
tæki verið komið fyrir á offline á
meðan sú viðgerð stendur yfir.“
Og þá vitum við það.
DV 16. nóv. 2005, á degi íslenskrar
tungu.
JÓN STEINGRÍMSSON,
Laugarnesvegi 87,
105 Reykjavík.
Á degi íslenskrar tungu
Frá Jóni Steingrímssyni,
verkfræðingi:
ÞAÐ hefur verið ánægjulegt að
fylgjast með því að fólk er tekið að
sækja kirkju sína í auknum mæli.
Þetta hefur komið í ljós þegar
fylgst er með aðsóknartölum.
Kirkjan hefur það hlutverk að
boða fagnaðarerindið um Jesú
Krist og vera til staðar fyrir allt
fólk og koma með uppörvun og
huggun inn í allar aðstæður þess.
Sé litið nokkur ár til baka og
borðið saman við það sem nú er
boðið upp á í kirkjum landsins sést
vel að aukin fjölbreytni er í starf-
inu, sem vex enn. Til að mynda
hafa fleiri sjálfboðaliðar komið að
og einnig hefur verið unnt að vígja
fleiri djákna til kirkjunnar og
reyndar ýmis heimili eða stofnanir,
auk þess hefur annað fólk verið
ráðið til margs konar verkefna á
kirkjulegum vettvangi.
Við sjáum það líka betur og bet-
ur, hvað hin andlega velferð er mik-
ilvæg. Þess vegna er kirkjan í sókn.
Já, jafnvel þó að flest okkar geti
fengið nánast allt og að við getum
steypt okkur í miklar skuldir þá
vitum við innst inni hvað það er
sem mestu máli skiptir. „Hvað stoð-
ar það manninn að eignast allan
heiminn ef hann fyrirgerir sálu
sinni?“
Nú eru allar verslanir að und-
irbúa jólainnkaupin. Og margir eru
farnir að hugsa til jólanna og jafn-
vel undirbúa þau. Það er því mjög
mikilvægt fyrir okkur að sofna ekki
á verðinum. Það tekur ekki nema
fáeinar mínútur að verða nokkur
hundruð þúsund krónum skuldugri.
Til að hafa sterkan anda og við-
spyrnu er gott að uppbyggjast í
guðsþjónustunni. Í messunum för-
um við með bænir, syngjum sálma
og hlustum á predikunina og heyr-
um lesið úr ritningunni og njótum
þess að vera hvert með öðru á
þessum heilaga stað í góðum til-
gangi.
Um þá helgi sem nú gengur í
garð verður messað víðast hvar um
landið og í fjölmennari söfnuðunum
er boðið upp á fjölbreytilegt helgi-
hald. Í þessu sambandi vil ég nefna
æðruleysismessuna kl. 20.00 í Dóm-
kirkjunni í Reykjavík,. Þar mun
ung kona Rúna Esradóttir flytja
frumsamin sálmalög við sálmana
„Kom huggari, kom hugga þú“ og
„Lát mig starfa, lát mig vaka“ við
gítarundirleik Hafdísar Bjarnadótt-
ur og Ástvalds Traustasonar. Þær
Rúna og Hafdís eru báðar við nám í
tónsmíðadeild Listaháskóla Íslands.
En Ástvaldur er skólastjóri tónlist-
arskólans Tónheima.
Það er gott að undirbúa sig fyrir
aðventuna með því að sækja mess-
ur kirkjunnar. Æðruleysismessan
kemur þar sterkt inn og eru þar
allir velkomnir eins og í annað
helgihald kirkjunnar.
KARL V. MATTHÍASSON,
prestur.
Æðruleysismessur,
þjónusta kirkjunnar
og fleira
Frá Karli V. Matthíassyni:
ÞROSKAÞJÁLFAR eru ung og
fámenn stétt sem fer almennt lítið
fyrir í umræðunni. Þeir eiga núna í
samningaviðræðum við ríki og
sveitarfélög. Meðallaun þroska-
þjálfa eru í dag í kringum 200 þús-
und krónur.
Þroskaþjálfar eiga að baki
þriggja ára nám og þeir starfa á
hinum ýmsu stofnunum þar sem
fatlaðir einstaklingar búa, starfa
eða sækja þjálfun/þjónustu til.
Þetta geta verið leikskólar, grunn-
skólar, sambýli fyrir fatlaða,
vinnustaðir sem fatlaðir sækja,
stofnanir sem fatlaðir sækja þjálf-
un eða þjónustu til og elli- og
hjúkrunarheimili svo dæmi séu
tekin.
Eins og sjá má af fram-
angreindu vinna þroskaþjálfar á
breiðum og fjölbreytilegum starfs-
vettvangi, þeir vinna með ein-
staklinga á aldrinum frá leik-
skólaaldri til eldri borgara. Á
starfsvettvangi þroskaþjálfa er oft
mikill skortur á almennu starfs-
fólki, það er erfitt að vinna við slík
skilyrði og veldur þessi algengi
starfsmannaskortur aukaálagi á
þroskaþjálfann.
Þroskaþjálfar búa einnig við þá
staðreynd að þeir eru oft einangr-
Um þroskaþjálfa
Frá Guðrúnu Kristjánsdóttur: aðir í starfi (sambýli). Það eru oft
aðeins einn eða tveir fagmenn til
staðar á vinnustaðnum. Þroska-
þjálfar eru að vinna með fólk sem
á oft við mikla líkamlega fötlun að
glíma, það fylgir því oft geysimikið
líkamlegt álag að vinna með mikið
fatlaða einstaklinga. Það er ósjald-
an sem þroskaþjálfar eiga við stoð-
kerfisvandamál að glíma vegna
mikils líkamlegs álags í starfi.
Þroskaþjálfun er vafalítið það starf
meðal háskólamenntaðs fólks þar
sem líkamlegt álag er hvað mest.
Þroskaþjálfar eru lítið í um-
ræðunni og störf þeirra eru stór-
lega vanmetin til launa. Það eru
gerðar miklar kröfur til þroska-
þjálfa og þeir hafa mikinn metnað
í starfi og standa fyllilega undir
væntingum. En það skilar sér eng-
an veginn í launaumslagið eins og
staðan er í dag. Þroskaþjálfar eiga
meira og betra skilið og það er
vonandi að launanefndir ríkis og
sveitarfélaga sjái sóma sinn í að
leiðrétta skammarlega lág laun
þroskaþjálfa. Það er tímabært að
þroskaþjálfar uppskeri eins og
þeir hafa sáð til.
GUÐRÚN
KRISTJÁNSDÓTTIR,
þroskaþjálfi,
Laugavegi 13, Reykjavík.
Í TILEFNI af ályktun frá hinu
svokallaða „Frjálshyggjufélagi“ vil
ég koma að athugasemdum við
hana, þó svo að hún sé ekki svara
verð. En vegna þess að ungt fólk
og aðrir, sem ekki vita betur, gætu
farið að trúa þessu bulli. Til að
mynda er þessi klausa í ályktun
þeirra: „Þjóðir í austri, sem sigldu
undir merkjum jafnaðarstefn-
unnar“! Þarna opinbera þeir al-
gjöra fáfræði sína svo undrum sæt-
ir. Þeir eiga við austantjaldslöndin í
Evrópu, sem voru svo ólánsöm að
lenda undir járnhæl ógnarstjórnar
kommúnismans og Sovétríkjanna.
Jafnaðarmenn og kommúnistar
voru tveir algjörlega ólíkir pólar.
Jafnaðarmenn í þessum ríkjum
voru barðir niður. T.d. við valdarán
kommana í Tékkóslóvakíu 1948
myrtu þeir utanríkisráðherrann og
jafnaðarmanninn Jan Masarik með
því að henda honum út um glugga.
Eftir þetta valdarán, sem reyndar
var að undirlagi Sovétstjórn-
arinnar, ákváðu ríkin í Evrópu
vestantjalds ásamt Bandaríkjunum
og Kanada að stofna varn-
arbandalag, sem við þekkjum í dag
sem Atlantshafsbandalagið –
NATO. Jafnaðarmenn í þessum
löndum stóðu eindregið með. Á
Englandi, í Noregi og Danmörku
voru jafnaðarmannaríkisstjórnir við
völd. Hér heima stóðu jafn-
aðarmenn (Alþýðuflokkurinn) með
öðrum lýðræðisflokkum að stofnun
NATO. Í samstjórn Sjálfstæð-
isflokks og Alþýðuflokks, sem
nefnd var „Viðreisnarstjórnin“ var
jafnaðarmaðurinn Gylfi Þ. Gíslason
sá ráðherra, sem mest og best
beitti sér fyrir útrýmingu hafta og
öðru óláni í ríkiskerfinu og koma
efnahagsmálum okkar í nútímalegt
horf eins og hægt var á árunum
uppúr 1960. Rúmum þremur ára-
tugum seinna settust þessir tveir
flokkar aftur saman í ríkisstjórn,
sem nefnd var „Viðeyjarstjórnin“. Í
þessari ríkisstjórn var jafn-
aðarmaðurinn Jón Baldvin Hanni-
balsson utanríkisráðherra. Hann
beitti sér öflugast fyrir að koma
okkur í EES – Evrópska efnahags-
svæðið. Aðild okkar í því hefur eins
og flestir vita haft heillavænleg
áhrif á viðskipti við Evrópu. Það
má Davíð Oddsson og Sjálfstæð-
isflokkurinn eiga að þeir sáu hið já-
kvæða við þessa gerð. Þess skal
líka getið að Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, sem þá sat á Alþingi
fyrir Kvennalistann, var einn af
fáum stjórnarandstöðuþingmönn-
um, sem sýndu þá framsýni að
samþykkja þetta framfaraskref.
Þetta fáfróða fólk, sem hefur lát-
ið glepjast til að vera í þessu und-
arlega frjálshyggju samkrulli ætti
að reyna að skammast sín fyrir
rætnar árásir á okkur lýðræðisjafn-
aðarmenn. Boðskapur þessa félags
minnir nú helst á vinnubrögð
kommúnistanna á tímum kalda
stríðsins, það er að segja notar
skítkast, rógburð og sögufalsanir.
Ég tel að það væri þeim fyrir bestu
að setjast á skólabekk og læra sögu
og kynna sér staðreyndir, ef þeir
ætla að láta taka mark á sér.
Ef þjóðfélagið yrði eins og þetta
frjálshyggjufélag vill, yrði það mikil
afturför. Það er að segja – þá
myndi hnefa- og olnbogaréttur tek-
inn upp aftur.
JÓN OTTI JÓNSSON,
prentari
Efstasundi 2, Reykjavík.
Bullið frá
Frjáls-
hyggju-
félaginu
Frá Jóni Otta Jónssyni: