Réttur - 01.08.1931, Síða 11

Rjettur]
SMABÓNDINN
123
ur kraftur liggi á bak við. En mikið má, ef vel vill, og
ef þið, í stað þess að láta erfiðleikana buga ykkur, lát-
ið þá, og meðvitundina um neyðina framundan, skerpa
athugun ykkar á ranglæti þessa skipulags, sem þið
búið við, og skerpa skyldutilfinningu ykkar gagnvart
stétt ykkar og afkomendum, þá getið þið orðið svo
sterkir, að eitthvað verði að láta undan samtökum
ykkar, áður en þið verðið flæmdir frá jörðunum, sem
þið hafið lagt starf ykkar í að endurbæta og bundið
framtíðardrauma ykkar við, og frá því starfi, sem þið
frá barnæsku hafið helgað ykkur.
G'imnar Benediktsson.
Smábóndinn.
Saga eftir
Hermann Schatte.
Það er óbrotin og hversdagsleg saga, sem ég ætla að
segja hér. Jahn Rúhle var smábóndi, þybbinn og beina-
fastur. Hörund hans var skorpið af fimmtíu ára striti,
bæði í regni og sólskini, svo að það var líkast krukkl-
uðu bókfelli á að líta. Bak hans var bogið af hinni sí-
felldu göngu á eftir plóginum, hendurnar voru harðar
og tóku þétt á vinnutækjunum. Annar eins vinnu-
þjarkur var ekki til í þorpinu. Landareign hans var að
vísu rúmlega sextíu dagsláttur, en akrarnir voru grýtt-
ir og lágu á dreif með margra rasta millibili. En Jahn
hélt þeim saman í heild.
öldum saman hafði Rúhlesættin búið á þessari jörð.
Og jarðeignin tók engum breytingum; ekkert var end-