Réttur - 01.08.1931, Síða 44

156 TOLLARNIR OG BÆNDUR [Rjettur
námi tolla af öllum nauðsynjavörum. Slík brjóstheil-
indi eru ekki öllum gefin!
Bœndur kaupa varla svo eyrisvirði úr kaupstaðnum,
að þeir þurfi ekki að borga af því háa skatta í ríkis-
sjóðinn. Hvað fá þeir svo í aðra hönd? Hvað er gert
við þessa peninga?
Á undanförnum árum hafa bankarnir tapað 33
miljónum króna. Þetta fje þarf að greiðast erlendu
fjármálaauðmagni, sem hefir lánað það að mestu. Og
»Tíminn« stærir sig af því, að bændur hafi skrifað upp
á 33 miljón króna víxilinn. Hvenær gáfu bændur sam-
þykki sitt til þess? Það var Framsóknarstjórnin, sem
gerði bændur ábyrga fyrir víxlinum að þeim forn-
spurðum. Töpum íslandsbanka var velt yfir á herðar
alþýðunnar til sjávar og sveita. Ráðstafanir Fram-
sóknarstjórnarinnar með íslandsbanka baka ríkissjóði
550.000 króna útgjalda árlega. Þannig er íslensk vinn-
andi alþýða til sjávar og sveita, verkafólk og bændur,
látin borga, ekki einungis töp braskaranna, heldur
verða þeir einnig að greiða erlendum bönkum okur-
vexti af fje því, sem braskararnir hafa eytt.
Um miljón krónur fóru í Alþingishátíðina, sukk og
svall yfirstjettanna á Þingvöllum.
Þá hefir allmiklu fje verið varið til að brjóta
land efnaðri bændanna, hjálpa þeim til að byggja upp
jarðir sínar og útvega þeim nokkru ódýrari áburð, en
þeir geta fengið frá einokunarhringum þeim, sem
versla með áburðinn, án þess að ríkissjóður hlaupi
undir bagga. Molar hafa fallið til smærri bændanna,
fáir og smáir, en molar verða þó að falla til þess þeir
taki siður eftir því, að í hvert skifti, sem þeir kaupa
nauðsynjar til heimilis síns, þá eru þeir að borga töp
braskaranna, okurvexti breska fjármálaauðvaldsins,
kostnaðinn af alþingishátíðarsvallinu og jarðræktun-
ina og áburðinn fyrir Thor Jensen og aðra slíka.
Það væri mjög fróðlegt að vita hvað íslenskir smá-