Réttur - 01.08.1931, Síða 60

172 STEFNA KOMMÚNISTAFLOKKS ÍSLANDS [Rjettur
Takmark Kiommúnistaflokksins er að hrinda oki
auðvaldsins af bændastjettinni, losa landbúnaðinn úr
viðjum auðvaldsskipulagsins og fá hinum vinnandi
bændum sjálfum jörðina til fullrar eignar og umráða,
koma á stóriðju í landbúnaðinum, er rekinn sje af
verkamanna- og bændaríkinu eða samvinnu og sam-
eignarfjelögum bændanna sjálfra. Samyrkjubúin ein
eru þess megnug að flytja bændunum velmegun og
menningu. Aðeins á þann hátt er hægt að láta stór-
iðju sveitanna verða til farsældar fyrir þá, sem að
henni vinna. — Mótsetningunni miHi sveita og kaup-
staða og einangrun og menningarleysi sveitanna vilja
kommúnistar útrýma með því að bæta samgöngurnar
stórkostlega og koma upp iðjuverum og menningar-
stofnunum í sveitunum.
Þetta er þjóðfjelagsbylting í sveitunum, og hún
verður aðeins framkvæmd af byltingastjórn — verka-
manna og bændastjórn, sem framkvæmir allar þær
byltingaráðstafanir, sem eru nauðsynleg skilyrði sósí-
alismans í sveitunum og velmegunar hinna vinnandi
bænda.
Hverjar verða þessar byltingaráðstafanir ? í fyrsta
lagi þjóðnýting landsins, þ. e. landið verður gert að
sameign verkamanna- og bændaríkisins.
Merkir þjóðnýting landsins eignasvifting bændanna?
Hún merkir eignasvifting stórbændanna og stórjarð-
eigenda. Jarðir þeirra verða teknar eignarnámi og
fengnar í hendur ábúendunum sem yrkja þær, hjá-
leigubóndanum, sem vantar land, verður veitt það ó-
keypis á kostnað stórbóndans, nágranna síns, og stór-
búin vex'ða rekin sem fyrirmyndarbú af ríkinu eða með
samvinnusniði. Jafnframt mei'kir þjóðnýting að hinir
vinnandi bændur eignast sjálfir landið. Leiguliðar fá
jörð sína til fullra afnota fyrir sig og afkomendur
sína, svo lengi sem þeir óska að yrkja hana með ein-
staklingsrekstri. Fátæku »sjálfseignarbændurnir«