Réttur - 01.02.1937, Qupperneq 24

átta geg'n Alþýðuflokknum, hvaðan sem þær koma.
Þær geta ekki fælt neinn stéttvísan verkamann burt
frá hugsjón kommúnismans, en þær eru heillaráð
til að villa ópólitíska alþýðumenn inn í raðir íhalds-
fasismans.
Hitt er satt, að fátt er eins auðvelt á Islandi eins
og að gagnrýna ýmsar aðferðir Kommúnistaflokks-
ins íslenzka frá því hann hóf starf sitt til þessa dags.
En það er því miður nákvæmlega eins auðvelt að
gagnrýna ýmsar aðgerðir Alþýðuflokksins og sýna
fram á hve fjarstæðar tilgangi verklýðsflokks þær
hafi einatt verið. Þó er kannske auðveldast af öllu
fyrir þessa tvo flokka að gagnrýna æru og mannorð
af þriðja vinstriflokknum, sem starfar í landinu. En
slík gagnrýni vinstriflokkanna hvers á öðrum í þar-
tilheyrandi skammatón og skætings, sem hér er sið-
ur, það er kannske mikil og fögur listgrein, en það
er ekki vinstripólitík. Það er íhaldspólitík, — að
vísu öfug, en sigursæl. Sigursæl alþýðupólitík er falin
í því, að vinstriflokkarnir hafi samkomulag um þau
atriði, sem máli skifta í þaráttunni við auðvaldið.
Víkur nú sögunni aftur að sameiningu verklýðs-
flokkanna, sem var upphaf þessa máls. Mín persónu-
lega skoðun, sem reyndar er lítils virði, er sú, að full
sameining beggja þessara flokka sé æskileg, og beri
að vinna að slíkri sameiningu með öllum skynsam-
legum meðulum. En eins og sakir standa í svipinn
virðist þessi ósk því miður ekki eiga sér nægilegan
raunpólitískan stuðning til þess að hún sé íullkom-
lega tímabær.
Kommúnistaflokkurinn er lokaður flokkur, sem
leggur fyrst og fremst kapp á að þjálfa pólitíska
hæfileika meðlima sinna, jafnvel skapgerð þeirra,
kenna þeim fræði jafnaðarstefnunnar, og lögmál
stéttabaráttunnar, gera þá sem hæfasta til að
ganga fram fyrir skjöldu sem oddalið á hverjum
152