Réttur - 01.02.1937, Qupperneq 54

þeim tilgangi að auðvelda þýzkum fasistum fyrir-
hugaða hernaðarárás á Sovétríkin.
Einkenni þessa máls er það fyrst og fremst, hversu
e ð 1 i 1 e g t það er í alla staði, hversu gagnbyltingar-
starfsemi Trotzkyklíkunnar er r ö k r é 11 f r a m -
h a 1 d af starfsemi hennar á undanförnum árum og
áratugum, hversu sjálfum sér samkvæm-
i r þessir ólánsmenn hafa nú runnið skeið sitt á
enda. Sennilega af þeirri ástæðu hafa óvinir Sovét-
ríkjanna tekið það ráð að staglast í sífellu á því,
hversu undarlegt málið sé, hversu undarlegar
játningar sökudólganna og ákærurnar á hendur þeim.
Undai’legt er í rauninni það eitt, hversu vel hefir
tekizt að gera hið eðlilega undarlegt.
Eins og allar aðrar byggist þessi blekking á ókunn-
ugleika þeirra, sem blekktir eru. Almenningur veit
ekki, að þegar frá upphafi hefir Trotzky verið á
öndverðum meiði við Lenin og flokk hans í ýmsum
aðalatriðum, að þessi misklíð nær allt aftur til árs-
ins 1903, að Trotzky gekk eigi í Bolsivikaflokkinn fyrr
en 1917, þegar sýnilegt var, að flokkurinn myndi á
næstunni vinna meirihluta verkalýðs og bænda til
fylgis við sig og taka forystu í byltingunni, það er
að segja, þegar sýnt var, að það myndi verða væn-
legt til frama að gerast áberandi persóna innan hans.
Almenningur þekkir ekki þá kenningu Trotzkys, sem
hann segist hafa fundið upp 1905, að verklýðsbylt-
ing gæti ekki sigrað í einu landi, nema hún yrði um
svipað leyti í öðrum löndum, að hinn sigrandi verka-
lýður gæti ekki treyst á bændastéttina til bandmags
við sig og hlyti því að lenda í fjandsamlegu stríði
við hana, er hann hefði tekið völdin — kenn ngu,
sem hefði þýtt það, ef rétt væri, að rússneskir vcrka-
menn og bændur hefðu ekki mátt hefja byltinguna
1917. Almenningur er því of ókunnugur, að negar
eftir dauða Lenins 1924 hóf Trotzky á ný baráttu
fyrir þessum kenningum sínum, þar sem hann stað-
182