Morgunblaðið - 14.01.2007, Blaðsíða 30

Morgunblaðið - 14.01.2007, Blaðsíða 30
listir 30 SUNNUDAGUR 14. JANÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ H var í Afríku er Ben- ín?“ spurðu flestir er ferðir greinarhöf- undar bar á góma. Í krikanum á Vestur- Afríku er þetta litla land sem er að- eins minna en Ísland (um 112.000 km²). Það á landamæri að Nígeríu í austri að Tógó í vestri og strönd að Atlantshafinu. Landið ber nafnið Lýðveldið Ben- ín en hét áður Dahomey og var í margar aldir öflugt konungsríki með borgina Abomey sem aðsetur. Frakkar lögðu það undir sig 1892 og var það frönsk nýlenda til 1960 og er franska nú ríkismálið sem notað er í skólum og víða í samskiptum. Íbúar eru rúmlega 8 milljónir og mörg tungumál koma þarna saman. Kennari sem tekur við nýjum nem- endum í grunnskóla getur þurft að kenna krökkum sem enn tala litla eða enga frönsku og jafnvel haft fjögur mismunandi móðurmál í bekknum. Benín er eitt af fátækari löndum Afríku en er þó smátt og smátt á uppleið. Þar er fjölflokkalýðræði sem er talið til fyrirmyndar í Afr- íku. Hin finnska Villa Karo Ein af ástæðunum fyrir ferð minni til Benín var að þar bauðst möguleiki til að dvelja og starfa í Villa Karo um tíma. Villa Karo er finnsk-afrísk menningarstofnun sem stofnuð var af nokkrum Finn- um með áhuga á afrískri menningu. Tilgangurinn er að efla menningar- samskipti milli norðurs og suðurs, að miðla og læra, að taka við áhrif- um sem við norðurbúar getum haft gott af og að styðja uppbyggingu á svæðinu. Menningarstofnunin hefur verið starfrækt í 6 ár með aðstöðu fyrir 5–6 listamenn mismunandi list- greina samtímis og fjölnotahús fyrir tónleika, sýningar o.fl., lítið safn með afrískri list og ýmislegt annað er í uppbyggingu. Villa Karo er á ströndinni í þorpinu Grand Popo og hefur uppbygging og starfsemi þess verið mjög örvandi fyrir samfélagið þar og aukið atvinnutækifæri. Grand Popo og ströndin Ölduniðurinn er þungur og vindur af hafi gerir hitastigið þægilegra á ströndinni en fjær hafinu. Þetta er þó enginn sundstaður eða sólbaðs- strönd fyrir hvern sem er þótt vanir og hraustir láti ekki alltaf náttúru- öflin aftra sér frá slíku. Þarna er mjög aðdjúpt og straumar með þungum öldum sem sverfa stöðugt alla strandlengju Benín. Grand Popo á að heita helsta baðströnd Benín og hefur eitthvað svolítið ver- ið byggt upp þar fyrir túrisma þó það teldist ekki umtalsvert á vest- rænan mælikvarða. Svæðið hefur vissulega allt annað að bjóða ferða- manninum en fjöldinn sækist eftir. Í Grand Popo er hlýr vindur af hafi, voldugt sjónarspil öldunnar og þungir tónar hafsins blandast stundum trommuleik eða söng. Lífs- takturinn er oftast rólegur en stundum líka glaður og galsafeng- inn. Engin höfn er nokkurs staðar við strönd Benín nema í Cotonou sem er stærsta borgin og minnir sjávar- útvegur fiskimannanna í strand- þorpunum í Benín á margt í sjósókn Íslendinga hér áður fyrr við Suður- land. Sótt er á haf á opnum bátum, sama þunga aldan í sama hafi og sama baráttan fyrir lífsbjörginni – aðeins brennandi hiti hjá þeim í stað kuldans við okkar strönd. Árekstur tveggja heima Í landi eins og Benín eru mögu- leikarnir vissulega aðrir til efna- hagslegra gæða en eru í okkar heimshluta. Frjósemi og fegurð jarðar í röku hitabeltisloftslaginu og mannlíf sem er í svo nánu sambandi við náttúruna ber oft vitni um verð- mæti sem ekki er hægt að meta til fjár. Hinn vestræni nútími og tækniheimurinn með allt annað verðmætamat, allt aðra kunnáttu og allt aðra efnalega getu er á leiðinni um alla heimsins byggð. Í mörgum löndum mætast núna tilvera í efna- legu allsleysi og einföldum lifn- aðarháttum og tækniveröldin. Oft er sambúð þessara heima erfið og líf í fátækt verður hvað erfiðast þar sem slíkir heimar rekast á. Blasir það við þegar farið er um stórar borgir og þjóðvegi landa eins og Benín. Þar er iðandi mannlíf við umferðaræðarnar í bland við hávaða og loftmengun farartækjanna sem oftar en ekki væru ekki leyfð á göt- um Norður-Evrópu af öryggis- og heilsufarsástæðum. En hvaða val á manneskjan? List um mennina og lífsbarátt- una Einn af þekktustu samtíma- listamönnum í Benín er Romuald Hazoume. Hann er einn þeirra afr- ísku listamanna sem hefur átt verk á stórum sýningum í Evrópu á und- anförnum árum. Hann fjallar oft um hina hörðu lífsbaráttu og misskipt- ingu sem rekja má langt aftur. Lífsbaráttan getur verið hörð í Benín og ekkert val um auðveldari leiðir eða að forðast hættuspil. Það er meðal annars viðfangsefni Ha- zoume. Verk hans um bensínflutn- inga ungra manna á litlum mót- orhjólum fjalla um það að bjarga sér og sínum eftir bestu getu og oft með lífið að veði. Þessir ungu menn flytja bensínið um langan veg í plastbrúsum sem staflað er á mót- orhjólin eða jafnvel hengdir við þau. Þetta ferðalag með smyglað bensín frá Nígeríu er gjarnan farið í myrkri um dimma vegi þar sem oft eru ljóslausir trukkar á fullri ferð. Hazoume vinnur með ýmsa miðla eins og ljósmyndir eða það sem til fellur eins og ýmis efni nútíma neyslusamfélags. Hann hefur t.d. gert röð af grímum úr plastbrúsum sem hann meðhöndlar á sinn hátt. Þar nær hann með einföldum leið- um andlitum sem eru bæði dulúðug og tjáningarfull. Þessi andlit eða grímur endurspegla bæði íróníu og samkennd og minna á fornar hefðir og nýjar og ná víðri tilvísun. Hefðin í gerð og notkun gríma er Hazoume nærtæk, ekki síst þar sem hann er Yoruba að uppruna en hjá þeim er sterk hefð fyrir notkun gríma. Listin nær oft að fjalla um hinn sammannlega eða alþjóðlega heim með miklum krafti þegar hún á djúpar rætur í menningu þess sem skapar. Vissulega er sú menning oft mikil blanda héðan og þaðan og varasamt að ætla að skilgreina það Ljósmynd/Jóhanna Bogadóttir Málað á vegg Listamaðurinn Mahu Toby við litskrúðuga veggmynd sína af páfugli, snáki og hlébarða í húsagarði í Abomey. Ljósmynd/Jóhanna Bogadóttir Líf og fjör Það var mikið um að vera á laugardagsmarkaðnum í Grand Popo. Ljósmynd/Romuald Hazoume Litur lífs og lista í Benín Benín er lítið land í Vestur-Afríku með strönd að sama hafi og við búum við. Þar var Jóhanna Bogadóttir á ferð og skoðaði mannlíf og listir. Samgöngur Bensínflutningur á mótorhjóli.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.