Morgunblaðið - 14.01.2007, Page 43

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. JANÚAR 2007 43
MINNINGAR
M
aður var nefndur
Joseph Scriven.
Hann fæddist 10.
september 1819 í
Seapatrick, Bam-
bridge í Ulsther-héraði á Írlandi.
Foreldrar hans voru Capt. James
Scriven og Jan Madlicott. Joseph
þótti efnilegur ungur maður,
hann fékk að ganga mennta-
veginn og lauk árið 1842 BA-prófi
með láði frá Trinity College í
Dyflinni. Framtíðin brosti við
hinum unga manni. Hann átti
yndislega unnustu og brúðkaups-
dagurinn rann upp, hamingju-
samt hjónaband var framundan.
En dag skal að kveldi lofa. Jos-
eph varð fyrir þeim þungbæra
harmi að horfa á unnustu sína
drukkna á sjálfan brúðkaupsdag-
inn. Þessi sára reynsla beindi hug
unga mannsins að bæninni og
hjálpinni sem fæst fyrir trúna á
Jesúm Krist.
Árið 1844 lagði hann leið sína
til Kanada, bæði til þess að sefa
sorgina og hefja nýtt líf í nýju
umhverfi. Mörgum sem í raunir
rata hefur orðið happadrjúgt að
breyta algerlega til. Joseph Scri-
ven lánaðist þó ekki að finna gæf-
una við svo búið.
Heilsa hans var ekki í lagi og
hann sneri heim eftir aðeins
tveggja mánaða dvöl að þessu
sinni. En tveimur árum síðar fór
hann aftur til Kanada og tók nú
að sér kennslustörf. Hann gerðist
brátt meðlimur í kristilegu
bræðrafélagi í Plymouth og helg-
aði því krafta sína. Þá var hann
farinn að yrkja og mest trúarleg
ljóð. Hann kynntist ungri glæsi-
legri stúlku og aftur stóð gifting
fyrir dyrum. Gæfan virtist brosa
við. En sumir verða að lifa þyngri
raunir en aðrir og svo varð í
þessu tilviki. Unga konan veiktist
hastarlega og dó eftir stutta legu.
Þetta var mikið áfall og Joseph
var sem lamaður af sorg, þung-
lyndi tók að ásækja hann og
heilsu hans hrakaði verulega.
Þrátt fyrir allar þrengingarnar
missti hann þó aldrei trúna á
Frelsarann. Að ráði vina sinna
skipti hann um dvalarstað og
settist að í Port Hope í Ontario.
Hann sneri sér nú að því að að-
stoða lítilmagnann, þá sem orðið
höfðu undir í lífsbaráttunni, og
deildi með þeim fæði og klæðum.
Eftir það gekk hann undir nafn-
inu „Miskunnsami Samverjinn.“
Nú gerðist það heima á Írlandi
að móðir Josephs varð alvarlega
sjúk. Þá voru liðin 10 ár frá því
hann fór alfarinn að heiman.
Heilsa hans leyfði ekki svo langt
og strangt ferðalag, sem það var í
þá daga að sigla yfir Atlantshafið,
þótt hann ætti þá ósk heitasta að
hitta móður sína einu sinni enn.
Hans eina ráð varð því að yrkja
til hennar ljóð, huggunarsálm,
þar sem hugir þeirra gætu mæst í
lofgjörð og bæn til Drottins,
einkavinarins í hverri þraut.
Segja má að hvert orð sálmsins
beri með sér lífsreynslu full-
vissunnar um að náð Guðs fylgi
honum þrátt fyrir allt. Það er
móðir hans þreytt og sjúk, sem
fær í raun uppgjör sálar hans að
leiðarlokum.
Hann leggur að líku líf sitt og
hennar og skilaboðin eru skýr:
„Flýt þér þá að halla og hneigja
höfuð þreytt í Drottins skaut.“
En hvað kom til að sálmurinn
varð svo þekktur? Síst kom höf-
undi til hugar að auglýsa hann
nokkurs staðar. Svo einkennilega
vildi til er hann lá sjálfur á bana-
beði að vinur hans kom auga á
sálminn hjá honum og spurði
hver hefði samið þessi fögru og
huggunarríku orð. Svarið hljóm-
aði svo í dýpstu auðmýkt og ein-
lægni sem var Joseph Scriven svo
eðlislæg: „Drottinn minn og ég.“
Og hann gaf vini sínum leyfi til að
birta sálminn í dagblaði bæjarins.
En ekki er þar með sagan öll.
Svo vildi til að böggull var
sendur til New York. Eitt eintak
dagblaðsins var notað til að
pakka honum inn. Sá sem böggul-
inn fékk kom auga á ljóðið, las
það og varð svo hrifinn að hann
fékk það prentað í víðlesnu heim-
ilisblaði stórborgarinnar. Þar
með lagði sálmurinn af stað út í
víða veröld. Skömmu seinna
samdi þýsk-ameríska tónskáldið
Charles Converse lagið sem hef-
ur fylgt sálminum ætíð síðan. Í
nótnabókum er það skráð frá
árinu 1868.
Joseph Scriven andaðist í Bew-
ley, Ontario, l0. ágúst 1866 og var
jarðsettur í Pengelley-kirkju-
garðinum þar.
Safn af skáldskap hans var gef-
ið út í Ontario árið 1869 undir
nafninu „Sálmar og andleg ljóð“.
En víkjum nú sögunni til Ís-
lands. Hvernig komst sálmurinn í
okkar hendur? Jú, hann er kom-
inn í sálmabókina frá 1886 í þýð-
ingu Matthíasar Jochumssonar.
Vel má hugsa sér að hann hafi
rekist á sálminn í Englandsferð-
um sínum 1871 eða 1873. Þegar
hann kemur til Englands í fyrra
skiptið er hugur hans sjálfs sem
opin und. Hann er búinn að missa
tvær eiginkonur. Hina fyrri 1868
eftir tæplega tveggja ára sambúð,
hina síðari 1871 eftir tæplega eins
árs sambúð. Raunum hans svipar
óneitanlega til þeirra sem Joseph
Scriven mátti þola. Honum er
lagið að grípa gott efni og vinna
úr því vel. Sálmurinn nær til hans
allt að hjartarótum, því verður
þýðingin snilld, hann upplifir sína
eigin reynslu og gjörir sálminn að
dýrmætri perlu á okkar góða
móðurmáli. Þar bættist fámenn
þjóð í hóp þeirra sem sálmsins
njóta og lagsins um víðan heim.
Ó, þá náð
sigurdur.aegisson@kirkjan.is
Á vef ellimála-
nefndar Þjóðkirkj-
unnar, sem ber
heitið gamlinoi.is,
er marga áhuga-
verða lesninguna
að finna. Sigurður
Ægisson rakst þar
t.d. á eftirfarandi
fróðleik um tilurð
sálmsins góð-
kunna, Ó, þá náð
að eiga Jesú.
HUGVEKJA
Helgi ólst upp öll sín æskuár í
Heiðargerði og átti þá margar góðar
minningar þaðan. Bróðir Helga, Al-
bert Rúnar, lést fyrir einum mánuði,
og er nú mikil sorg í fjölskyldunni út
af missi þeirra bræðra. Helgi á einn
bróður, Ólaf, sem býr á Hawaii.
Hann á konu og eina 16 ára uppeld-
isdóttur. Ólafur er með stofu sem
heitir „Body art tattoo of Hawaii“.
Helgi var skemmtilegur strákur
þegar hann var lítill, uppfinninga-
samur og með margt á sinni könnu.
Helgi byrjaði snemma að vinna og
fór þá á sjóinn og þar var hann í um
það bil tíu ár. En fljótlega komu list-
rænir hæfileikar Helga í ljós, lista-
maðurinn var nú farinn að skapa ótal
teikningar og riss og var hugmyndin
að opna tattústofu. Helgi dreif sig út
og lærði þessa iðn en fyrir var hann
listamaður af lífi og sál. Hann var
ótrúlega hugmyndaríkur og flinkur
með blýantinn og allt sem sneri að
list. Draumurinn varð að veruleika,
Helgi varð fyrstur manna á Íslandi
sem kynnti þessa iðngrein og fékk
nafnbótina er kallast húðflúrmeist-
Helgi Aðalsteinsson
✝ Helgi Aðal-steinsson fædd-
ist í Reykjavík hinn
23. mars 1954.
Hann lést á krabba-
meinsdeild 11-E á
Landspítalanum við
Hringbraut hinn 25.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
eru Aðalsteinn
Helgason hús-
gagnasmíðameist-
ari og Sonja Al-
bertsdóttir
hjúkrunarfræð-
ingur. Leiðir þeirra skildi.
Helgi lætur eftir sig konu,
Kristínu Sigríði Óskarsdóttur, og
tvö uppkomin börn, Óskar Helga-
son og Anítu Töru Helgadóttur.
Útför Helga var gerð í kyrrþey
að hans eigin ósk.
ari. Margir eru þeir
sem bera listaverk
Helga á líkama sínum.
Helgi var mjög ná-
kvæmur og vildi að allt
væri hundrað prósent
með þær myndir sem
hann lét frá sér. En
lífshlaupið var ekki
alltaf slétt og fellt.
Helgi lifði lífinu eins og
listamönnum er tamt
og lenti þá stundum í
lífsins ólgusjó. Honum
tókst þó alltaf að koma
sér á rétta braut.
Helgi var með ótal áform í gangi
og var líf hans fjölbreytt. Hann virð-
ist hafa haft ótæmandi orku. Þegar
honum var sagt að hann væri með
ólæknandi krabbamein þá vildi hann
ekki lyfjameðferð og tók þessum vá-
fréttum með æðruleysi. Helgi hélt
áfram fram á síðasta dag við vinnu
sína. Hann reyndi að skila frá sér
sem mestu, því hann vissi að tíminn
var stuttur. Hann vissi líka að bróðir
hans biði eftir honum.
Helgi var lánsamur í sínu hjóna-
bandi, hann átti góða konu sem
studdi hann í blíðu og stríðu og tvö
börn, Anítu Töru, sem er mikil
pabbastelpa, og Óskar sem fetar í
fótspor föður síns.
Komið er kvöld og klukkan er
stopp, lífshlaupi Helga er lokið. Við
kveðjum þig með ást í hjarta og
þökkum þér nærveru þína á þessari
kveðjustundu.
Elísabet Albertsdóttir og
Ólafur Gunnarsson.
✝ Eyrún Jóhann-esdóttir, æv-
inlega nefnd Rúna,
fæddist á Kambs-
hóli á Hvalfjarð-
arströnd 10. októ-
ber 1917. Hún
andaðist á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 29. desember
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Jóhannes Jónsson,
f. 1891, d. 1921, og
Kristín Eyjólfs-
dóttir, f. á Nýlendu
undir Eyjafjöllum 1886, d. í
Reykjavík 1937. Systkini Rúnu
línumaður, f. 1942, starfar hjá
Landsneti, Gunnar leirkera-
smiður, f. 1945, starfar nú sem
húsvörður, og Kjartan, f. 1949,
starfar í minjasafni Orkuveitu
Reykjavíkur í Elliðaárdal. Barna-
börnin eru 16, barnabarnabörnin
13 og barnabarnabarnabörnin 2.
Rúna og Óli bjuggu lengst af á
Fossvogsbletti 50. Þegar byrjað
var á nýja Útvarpshúsinu urðu
þau að flytja úr Fossvoginum og
keyptu sér íbúð á Blómvallagötu
11. Þar bjuggu þau þar til Ólafur
lést snögglega árið 1995. Þá
fluttist Rúna í Fannborg 8 í
Kópavogi þar sem hún bjó þar til
hún var lögð inn á spítala í byrj-
un desember sl., þar sem hún
lést.
Útför Eyrúnar var gerð í kyrr-
þey.
voru Sigríður, f.
1913, d. 1999, Jóna,
f. 1915, d. 1997, og
Eggert Óskar, f.
1919, d. 1995. Rúna
ólst upp í Reykjavík
í fjögurra systkina
hópi hjá einstæðri
móður sinni við
kröpp kjör, lengst af
á Vesturgötu 52b.
Rúna giftist 3. jan-
úar 1942 Ólafi Árna-
syni, sýningarstjóra
í Gamla bíói, f. 19.4.
1915, d. 18.3. 1995.
Synir þeirra eru Árni véla-
viðgerðarmaður, f. 1941, Egill
Elsku amma mín Rúna.
Mig langar til að kveðja þig með
þessum fáu orðum.
Jesús, af hjarta þakka eg þér,
þú, Jesús, varst í dag með mér,
gef þú mér, Jesús, glatt og rótt,
góða og sæla værðarnótt.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Synd hvað við áttum fáar stundir
saman. Ég hugsa til baka og man
eftir fallegu heimili þínu, blómun-
um og útsaumuðu hlutunum. Alltaf
fannst mér gaman og spennandi að
heimsækja þig og Óla afa. Ég man
þegar þú kenndir mér ungri að þvo
og þurrka hvern putta fyrir sig. Og
ég geymi líka litlu vettlingana sem
þú prjónaðir með tannstönglum og
gafst mér. Í huga mér á ég fallega
mynd af þér og afa saman. Og nú
veit ég að þið hafið hist á ný og til
þess þykir mér gott að hugsa.
Elsku pabbi, þér og öllum af-
komendum ömmu votta ég mína
dýpstu samúð og bið góðan Guð að
geyma Eyrúnu, fallegu ömmu
mína.
Rut.
Eyrún Jóhannesdóttir
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
SÆUNN ÞURÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
til heimilis á Hrafnistu
í Reykjavík,
verður jarðsungin frá Neskirkju mánudaginn
15. janúar kl. 13.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð en þeim, sem vilja
minnast hennar, er bent á Hjartavernd.
Margrét Kjartansdóttir, Vigfús Sólberg Vigfússon,
Gísli Kjartansson, Júlíana Aradóttir,
Svava Kjartansdóttir,
Ingibjörg Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÁSGERÐUR ALDA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Árskógum 6,
Reykjavík,
sem lést laugardaginn 6. janúar, verður jarðsungin
frá Seljakirkju mánudaginn 15. janúar kl. 13.00.
Páll Gunnar Halldórsson,
Erla Benediktsdóttir, Friðbjörn Sveinbjörnsson,
Halldór Pálsson,
Sigurlaug Kristín Pálsdóttir,
Lára Margrét Pálsdóttir, Svanur Tómasson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri/Framkvæmdarstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum
vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari upp-
lýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er ekki
unnt að lofa ákveðnum birtingardegi.
Minningargreinar