Morgunblaðið - 10.06.2007, Síða 29

hugsað upphátt
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 10. JÚNÍ 2007 29
Laugavegi 80 • Sími 561 1330
www.sigurboginn.is
Vertu velkomin á þessa síðustu
La Prairie kynningu í sumar;
mánudaginn 11. júní kl. 13-17
Af því tilefni verðum við með
lukkuleik: Þrír heppnir viðskipta-
vinir verða dregnir út í lok dagsins!
CELLULAR RADIANCE CONCENTRATE
PURE GOLD
La Prairie kynnir nýtt öflugt 24 karata Gull-Serum
One golden drop...
one De-Aging minute ...
one glowing face
Skapað og skoðað
Rannís
Rannsóknamiðstöð Íslands
Laugavegi 13, 101 Reykjavík
www.rannis.is
Samstarfsfundur um skapandi iðnað
Miðvikudaginn 13. júní stendur Norræna nýsköpunarmiðstöðin fyrir fundi um svo
kallaðan skapandi iðnað á Íslandi. Áhersla verður lögð á að afla upplýsinga frá íslen-
skum hagsmunaaðilum til notkunar í þeirri stefnumótun sem nú á sér stað og mun hafa
áhrif á skapandi iðnað á Norðurlöndunum í náinni framtíð.
Fundurinn verður á Grand hótel, miðvikudaginn 13. júní, kl. 9:30 til hádegis.
Dagskrá:
9:30 Kynning á skapandi iðnaði á Norðurlöndunum og verkefnum Norrænu
nýsköpunarmiðstöðvarinnar.
Petra Nilsson-Andersen, sérfræðingur hjá Norrænu nýsköpunarmiðstöðinni.
10:00 Grænbók um skapandi iðnað fyrir Norðurlöndin - tilgangur og framkvæmd.
10:15 Umfjöllun um bresku Grænbókina um skapandi iðnað.
Tom Fleming, Creative Consultancy.
10:30 Skapandi iðnaður á Íslandi í ljósi atvinnuþróunar.
Karl Friðriksson, framkvæmdastjóri Iðntæknistofnunar.
10:45 Umræður
Gestir fundarins verða ráðgefandi um stefnumótun skapandi iðnaðar á Íslandi:
Áhersluatriði, áhættur og tækifæri.
Vinsamlega tilkynnið þátttöku fyrir 12. júní n.k. á netfangið elva@rannis.is
eða í síma 515 5812.
Ég hef séð hið fullkomnaland. Ég var þar umliðna helgi. Þarna var umog yfir tuttugu stiga hiti,
sólskin og nánast logn, eins og tíðk-
ast á fullkomnum sumrum. Skær-
græn tún og akrar lágu um þveran
jökulsorfin dal uppfrá spegilsléttu
stöðuvatni, hvarvetna þar sem jafn-
grænn skógurinn hafði verið rudd-
ur. Dökkbrún moldin angaði af þrá
eftir að hlúa að nýjum fræjum og
rótarskotum.
Tún og skógar náðu upp á efstu
fjallabrúnir. Reisulegir hvítmálaðir
sveitabæir með ágripi af skrúðgarði
í kring. Fjós eins og óvenjufallegar
tveggja hæða blokkir á Íslandi, oft-
ast rauðmáluð.
Þarna var hún komin, draumsýn
aldamótakynslóðarinnar, maður sá
fyrir sér íslensk fjöll klædd í græn-
an skrúða af beinvöxnu birki og
greni. Skjólland í stað roklands. Sól-
land í stað lands hinnar láréttu rign-
ingar.
Og hvar fann ég svo þennan
Edensgarð? Austan við sól og sunn-
an við mána? Ónei. Í frjósömum döl-
um Kaliforníu eða Ítalíu? Ekki held-
ur. Þetta reyndist nánast grátlega
nærri hreggbörðum ströndum Ísa-
foldar. Það tók mig rúmlega tvo og
hálfan tíma í flugvél og einn og hálf-
an í lest að komast á þennan stað.
Það hefur tekið íslensku þjóðina vel
yfir ellefu hundruð ár að komast yf-
ir það að hafa yfirgefið hann.
Já, ég er sem sé að tala um Nor-
eg, nánar tiltekið landsvæðið fagra í
kringum Lillehammer við norður-
enda mesta stöðuvatns Noregs,
Mjøsa, er áður var nefnt Heiðsær.
Hér opnast tveir af kunnustu dölum
landsins, kenndir við Guðbrand ann-
ars vegar, en ána Gausu, eða „Gusu“
hins vegar.
Vitaskuld er ekki rétt að gefa í
skyn að þeir íslensku landnáms-
menn sem komu frá Noregi hafi
komið af nákvæmlega þessum slóð-
um. Munurinn á landgæðum Noregs
og Íslands er þó svo augljós, að slíkt
skiptir litlu máli.
Reyndar munaði litlu að fyrir mér
færi eins og gömlu konunni sem
barist hafði alla ævi fyrir lífi sínu og
sinna í Sléttuhreppi utan við Jök-
ulfirði, er hún kom suður og horfði
af Kambabrún yfir Suðurlandsund-
irlendið.
Hún stóð lengi ein og þögul og
tók ekki þátt í spjalli samferða-
manna. Þegar dótturdóttir hennar
ávarpaði hana bar hún peysuhornið
upp að andlitinu til að þerra tárin
um leið og hún ræskti sig og sagði:
„Ja, mikil er endemis víðáttan.“
Sú spurning verður áleitin þegar
maður kemur á þvílíkar gæðaslóðir,
hvers vegna þeir forfeðra okkar sem
þarna bjuggu létu í haf og ákváðu að
setjast að hér í rokinu úti í reg-
inhafi. Stolt og þvermóðska gagn-
vart kóngsvaldi og skattheimtu er
hluti af svarinu. Vaxandi hörgull á
jarðnæði líka. En ætli frelsisþráin
hafi ekki átt hvað drýgstan þátt
þegar upp er staðið.
Þrá fólks eftir því að eiga sig
sjálft og geta sjálft mótað líf sitt, er
gríðarsterkt afl sem bæði á sér já-
kvæðar og neikvæðar hliðar, líkt og
flest í mannlegu eðli og æði.
Þegar maður sér hverju fórnað
var fyrir frelsið, verður það skilj-
anlegra hvað Íslendingar eru miklir
einstaklingshyggjumenn og raunar
líka hvað þjóðin á margt sameig-
inlegt með grönnum sínum í Vín-
landi.
Það var hið fullkomna land á sín-
um tíma. Kannski er það hluti af
þjóðarharminum að við náðum aldr-
ei fótfestu þar. Ef til vill er okkur
áskapað að kunna ekki að haga okk-
ur í fullkomnu landi. Hið ófullkomna
gerir meiri kröfur, krefst meiri elju.
Hvort sem okkur líkar það betur
eða verr, hefur það gert okkur að
þeim sem við erum, óalandi í Para-
dís.
Hið full-
komna land
HUGSAÐ UPPHÁTT
Sveinbjörn I. Baldvinsson
Mikið úrval af
fallegum
rúmfatnaði
Skólavörðustíg 21, Reykjavík, sími 551 4050
Fréttir á SMS