Morgunblaðið - 15.12.2007, Blaðsíða 52

52 LAUGARDAGUR 15. DESEMBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Veit ekki hvað ég ætti að
segja, allt sem við gerðum
saman var bara
gaman, þannig að ég segi
bara: Þakka þér fyrir að vera
besti afi í heimi og alla tím-
anna sem við áttum saman.
Guð geymi þig.
Jósep Marinó Jónsson.
HINSTA KVEÐJA
✝ Sigurjón JósepFriðriksson
fæddist á Felli við
Finnafjörð 28. des-
ember 1936. Hann
lést á Þórshöfn 6.
desember síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Helga Sigurð-
ardóttir f. 5.11.
1894, d. 2.12. 1938
og Friðrik Jóhann
Oddsson f. 11.1.
1894, d. 11.8. 1973.
Systkini Sigurjóns
Jóseps eru Guðríður
f. 6.10. 1923; Kristín Gunnlaug f.
17.10. 1924; Sigurður Skúli f.
6.12. 1925, d. 20.3. 1996; Gunn-
hildur Vilhelmína f. 15.12. 1926;
Oddur f. 15.12. 1926, d. 18.10.
1927; Oddný Sigríður f. 3.5. 1928,
d. 29.9. 1981; Gunnþórunn f. 28.9.
1929; Helga Guðrún f. 6.4. 1932.d.
26.10. 1945; Júlía f. 6.10. 1934.
Bróðursonur Helgu, Sigurður
Sigurðsson f. 17.10. 1914, d. 3.9.
1983, var einnig alinn upp á Felli.
Sigurjón Jósep kvæntist 27.7.
1967 Vilborgu Reimarsdóttur frá
Víðinesi í Fossárdal f. 10.8. 1942.
Þau slitu samvistir 1992. Börn
Sigurjóns Jóseps og Vilborgar
eru: 1) Helga Guðrún, f. 12.9.
1965, börn hennar og Sigurðar
Helgasonar eru
Helgi og Sigrún, 2)
Stefanía, f. 7.5.
1967, maki Jón Ey-
þór Steinþórsson f.
3.5. 1965, börn
þeirra eru Jósep
Marinó, Sara Ósk
og Stefán Páll, 3)
Reimar Sigurjóns-
son f. 2. 2. 1972,
maki Dagrún Þór-
isdóttir f. 5.2. 1980,
börn þeirra eru
Stefanía Margrét,
Unnur Vilborg og
Helga Björg . Dóttir Reimars og
Önnu Maríu Hjálmarsdóttur er
Aníta Dröfn, 4) Friðbjörg Jó-
hanna Sigurjónsdóttir f. 7.7. 1973,
sonur hennar og Jóns Baldvins
Árnasonar er Friðrik Jóhann. Vil-
borg átti fyrir einn son, Elvar Ey-
fjörð Erlingsson f. 16.5. 1960, d.
18.10. 2007, börn hans og Guð-
rúnar Soffíu Þorleifsdóttur, eru
Vilborg Anna, Helga Sóley, Þor-
leifur Elís. Sonur hans og Hrafn-
hildar Jónsdóttur er Óskar Ey-
fjörð. Sigurjón Jósep gekk honum
í föðurstað. Langafabörn Sigur-
jóns Jóseps eru orðin þrjú.
Útför Sigurjóns Jóseps verður
gerð frá Skeggjastaðakirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 14.
Drottinn, í lífi mínu er engan sigur að sjá.
Mig langar til að vera heill en ekki hálfur,
sterkur en ekki veikur.
Þessi orð eru hluti af bæn sem
pabbi minn las kvöldið áður en hann
dó, og ég veit að þau eiga vel við það
hvernig honum leið. Ég veit líka að
lífið heldur áfram, en ég veit bara
ekki hvernig ég á að fara að án
pabba míns, sem var ekki bara
pabbi minn heldur líka besti og
traustasti vinur minn. Hvernig get
ég verið sátt við að þú hafir fengið
að fara; ég veit að þú beiðst eftir
kallinu fyrst svona var komið, en get
samt ekki hugsað mér lífið framund-
an án þín. Ég veit þú verður alltaf
hjá mér, og ég get alltaf talað við þig
um það sem mér liggur á hjarta, hér
eftir sem hingað til. Komdu með
spaðann, sagðir þú alltaf við mig
þegar ég var lítil og leiddir mig fram
í fjárhús með þér, ég trítlaði við hlið-
ina á þér, símasandi og alltaf jafn
glöð yfir að fá að vera með þér og að
taka þátt í störfunum og þannig var
það svo alltaf, þó að ég óneitanlega
stækkaði. Ég var að lesa bréf sem
þú skrifaðir mér þegar ég bjó í Nor-
egi og þar skrifaðir þú: ,,Ég vona að
guð haldi ætíð í höndina á litlu stúlk-
unni minni og stubbnum hennar.“
Ég vona líka að hann haldi nú í þína
jafnt og okkar og veit að hjá honum
líður þér vel. Nú heldur þú ekki
lengur í spaðann á mér, pabbi minn,
en minning mín um þig mun ávallt
lifa björt og falleg í hjarta mínu. Ég
er stolt af því að vera dóttir þín, ég
er þakklát fyrir að hafa átt þig sem
föður. Þakka þér fyrir að halda í
höndina á mér.
Þú hefur alltaf verið besti afi í
heimi, þú hefur kennt mér svo mikið
og verið svo góður við mig, ég sakna
þín mikið. Ég man þegar þú kenndir
mér að smala. Fyrst var ég klaufi
svo æfði ég mig og þá gat ég það og
svo hrósaðirðu mér.
Elsku besta litla ljós
lífsgæfu þú hljótir
Þú átt skilið frá mér hrós
þú hamingjunnar njótir
(til Diddu frá pabba)
Guð geymi þig, pabbi minn og afi.
Þín
Friðbjörg Jóhanna og
Friðrik Jóhann.
Elsku pabbi minn, mikið óskap-
lega er erfitt að þurfa að kveðja þig.
Þú varst mér svo mikill styrkur
og ég vissi alltaf að ég gæti leitað til
þín, laumað hendinni minni í þína
og fengið smá „kreist“, þá yrði allt
gott. Það var oft svo gott að koma til
þín í sveitina og við áttum svo marg-
ar góðar stundir þar saman, sér-
staklega í fjárhúsunum. Það verður
sárt að fara í sveitina núna og hafa
þig ekki hjá sér.
Ég kveð þig núna með sömu orð-
um og þú kvaddir mig svo oft með.
Guð geymi þig, pabbi minn. Þín
dóttir
Stefanía.
Nú horfinn er ástvinur himnanna til,
heill þar nú situr við gullbryddað hlið,
í Guðs faðmi gistir hann nú.
Samfylgd er þökkuð með söknuð í hjarta,
sefandi virkar þó minningin bjarta.
Ég kveð þig með kærleik og trú.
(Hafþór Jónsson)
Elsku Jósep. Það er erfitt að
hugsa til þess að þú takir ekki leng-
ur á móti okkur þegar við komum
heim í sveitina. En þegar ég kom
þangað fyrst aðeins 19 ára gömul þá
varðst þú strax hluti af mínu lífi, svo
margt sem þú kenndir mér, ef ég
bara spurði þá reyndir þú alltaf að
gefa góð svör, man ég þá helst eftir
því þegar þú kenndir mér að gera ís-
lenska kjötsúpu og tókst það nú
bara vel. Ég held meira að segja að
þér hafi þótt hún góð.
Þú varðst alltaf hluti af þessari
heild, fjölskyldunni og Felli og það
verður þú alltaf.
Fátt þótti mér þó skemmtilegra
en að bjóða þér í mat yfir til okkar,
að gefa þér mat að borða, sem ég
vissi að þér líkaði, gladdi mitt
hjarta. Var það þá helst lambakjöt
og steiktur fiskur. Það var bara orð-
in hefð fyrir því hjá mér að bjóða
þér í mat ef þetta var í matinn.
Takk fyrir allar þær stundir sem
ég náði að eiga með þér, Jósep minn,
ég veit að þér líður vel núna og með
þá hugsun í hjarta líður mér vel.
Þín verður ávallt saknað.
Þín tengdadóttir,
Dagrún.
Elsku Jósep afi.
Þar kom að því að kallið kom. Við
viljum þakka þér allar stundirnar,
hlýhug og ást. Við vonum að þér líði
vel.
Við biðjum góðan guð að styrkja
börnin þín og aðra ástvini.
Góður engill Guðs oss leiðir
gegnum jarðneskt böl og stríð,
léttir byrðar, angist eyðir,
engill sá er vonin blíð.
Mitt á hryggðar dimmum degi
dýrðlegt oss hún kveikir ljós,
mitt í neyð á vorum vegi
vaxa lætur gleðirós.
Þó að lokist aumum aftur
allar dyr á jörðu þrátt,
helgrar vonar himinkraftur
hjálparlausum eykur mátt.
Þá er hjartabenjar blæða,
bregzt hver jarðnesk stoð og hlíf,
megnar sollin sár að græða
signuð von um eilíft líf.
Þá er jarðnesk bresta böndin,
blítt við hjörtu sorgum þjáð
vonin segir: Heilög höndin
hnýtir aftur slitinn þráð
Blessuð von í brjósti mínu
bú þú meðan hér ég dvel,
lát mig sjá í ljósi þínu
ljómann dýrðar bak við hel.
(Helgi Hálfdánarson.)
Minning þín lifir.
Bestu kveðjur,
Anna og Valur.
Elsku afi minn, ég trúi ekki að þú
sért farinn. Mér finnst alltaf að ég
sé að fara að sjá þig aftur í sveitinni
og við að fara saman út í fjárhús að
gefa kindunum fóðurbæti og hey.
Mér var sama hvað við gerðum,
hvort sem það var að fara í bíltúr til
Þórshafnar að kaupa ís eða moka
hestaskít í hjólbörur, ég átti samt
góðar stundir með þér og það var
það sem skiptir máli.
Mér fannst rosalega gaman að
sitja hjá þér og skoða gamlar bækur
um forfeður okkar eða um gömul
stríð.
Yndislegt fannst mér líka að fara
með þér og labba yfir túnið og kíkja
hvað jarðarberin þín uxu fallega.
Svo þegar við komum inn kíktum við
í nammiskápinn þinn þar sem ýmsar
molategundir og súkkulaðirúsínurn-
ar þínar voru geymdar. Svo fengum
við okkur 4-5 rúsínur og mola og
horfðum á fréttirnar.
Það er ólýsanlegt hversu mikið
mér þykir vænt um þig.
Hjartanlegar þakkir fyrir allar
yndislegu samverustundirnar okk-
ar.
Afi minn, mundu nú eitt, að þó þú
til himins farir, þá úr hjarta mínu þú
aldrei ferð,
Þótt að skýin klofni aðeins fyrir
þig, þá mun ég aldrei gleyma þér.
Ég sakna þín strax, þó að ekki sé
langt um liðið. Og ást þín er eitt af
því sem þú hefur mér gefið.
Ég elska þig. Gerðu það, ekki
gleyma mér. Það er ekki létt að
gleyma, en erfiðara er að muna.
Þú verður ávallt í huga mínum,
elsku afi minn.
Og bíddu bara afi, við munum
hittast aftur, eitthvert sinn.
Sara Ósk Jónsdóttir
Elsku vinur, nú hefur þú kvatt
okkur í hinsta sinn, sem var nú örlít-
ið fyrr en við reiknuðum með. En þú
ert nú kominn á góðan stað og von-
andi laus við þínar kvalir. Þú varst
nú ekki þessi manngerð sem lagði
það í vana sinn að vera að kvarta,
heldur þvert á móti þá varstu harð-
ur af þér og kallaðir ekki allt ömmu
þína. Ég var svo heppin að fá að
vera í sveit hjá ykkur Vilborgu og
þar lærði ég margt sem hefur nýst
mér á lífsleiðinni. Ég man að fyrst
um sinn bar ég svona óttablandna
virðingu fyrir þér, þú varst svo
strangur á svipinn og ef þú settir í
brýnnar eða hækkaðir róminn þá
varð maður nú hálfhræddur, en þeg-
ar ég hafði kynnst þér betur þá átt-
aði ég mig á því að þessi hræðsla var
alveg óþörf því undir hrjúfu yfir-
borðinu var svo hlýr og stríðinn
maður, svo virðingin sem ég bar fyr-
ir þér hætti að vera óttablandin.
Samskipi okkar síðustu ár voru
nú ekki mikil, en það er nú bara eins
og það er fólk fer sitt í hvora áttina
og allir eru svo uppteknir í þessu
daglega amstri, en ég er þó þakklát
fyrir þá stuttu stund sem við áttum
uppi á sjúkrahúsi um daginn þegar
að ég átti þar leið um og ákvað að
kíkja á þig í leiðinni. Ég ætlaði nú
ekki að láta það vera í síðasta sinn
sem við myndum hittast en það er
því miður þannig að við fáum ekki
öllu ráðið. Mig langar að þakka þér
fyrir allar þær góðu stundir sem ég
átti í sveitinni hjá þér og ég vil að þú
vitir að þú átt alltaf þinn stað í
hjarta mér.
Hinsta kveðja,
Hildur Salína.
Með Jósep á Felli er genginn einn
af máttarstólpum bændasamfélags-
ins hér við Bakkaflóa. Þó að leið
hans hafi legið á aðrar slóðir um
nokkurt skeið kom hann aftur heim
á ættaróðalið þegar tækifæri gafst.
Þar var hans staður og þar undi
hann sér best við bústörfin og allt
sem þeim fylgir. Hann var fæddur
bóndi og það sást vel á öllu sem
hann tók sér fyrir hendur og að bú-
skap laut.
Hann hafði ákveðnar skoðanir á
mönnum og málefnum og meðal
annars varð fámenni og staða bú-
skapar í sveitinni oft umræðuefni
okkar á milli. Ég kveð með þessum
fáu orðum og þakka samstarfið í
gegnum árin. Ég votta aðstandend-
um mína dýpstu samúð
Indriði.
Kæri Jósep. Þá ert þú farinn allt
of fljótt. Það er mikið skarð í okkar
fámennu sveit. Þú ert leystur þraut-
um frá. Ég sá hvað þú varst veikur 2
vikum fyrir andlát þitt þó þú bærir
þig vel. Þú varst alltaf að dytta að og
laga eitthvað í kringum þig fram á
síðusta dag á þínu notalega heimili í
gamla húsinu á Felli.
Það var gott að vera hjá þér í
heimilishjálp. Þú varst svo þakklát-
ur og gestrisinn í minn garð. Ég
þakka samfylgdina gegnum árin og
votta aðstandendum mína innileg-
ustu samúð.
Með kveðju,
Unnur.
Sigurjón Jósep
Friðriksson
Elsku pabbi. Mig langar að skrifa
hér nokkur orð um þig. Nú ertu far-
inn, og saddur þinna lífdaga. Þú
kvaddir okkur ansi skjótt, varðst
skyndilega veikur og þá var nokkuð
ljóst hvað í stefndi. Ég syrgi þig
mjög pabbi minn og sakna þín mikið.
Ég minnist þín hlýlega í æsku. Þú
Runólfur Marteins
Jónsson
✝ Runólfur Mar-teins Jónsson
fæddist á Kambi í
Deildardal í Skaga-
firði 15. desember
1919. Hann lést á
Dvalarheimili aldr-
aðra á Sauðárkróki
4. nóvember síðast-
liðinn og fór útför
hans
fram frá Hofs-
kirkju á Höfða-
strönd 10. nóvem-
ber.
varst alltaf til staðar
fyrir okkur systkinin
9, þrátt fyrir mikla
vinnu. Bændamennsk-
an var strit og streð að
ég tali nú ekki um að
ala upp 9 börn í leið-
inni.
Kímnigáfa og
glettni var aðalsmerki
þitt. Þú skaust fram
ýmsu og komst mikið
á óvart í þinni kímni.
Eitt sinn voru Geiri
bróðir og Dagný dótt-
ir mín að rífast um
hver ætti að fá síðasta munnbitann
af sviðahaus. Eftir mikið þvaður
tókstu málin í þínar hendur og
hreifst bitann og ást hann. Hlóst svo
heil ósköp og þar með var málið út-
kljáð.
Þú varst mikil félagsvera, pabbi
minn. Varst hrókur alls fagnaður á
mannamótum og þér leið vel innan
um fólk. Þú varst barngóður mjög
og öll þín barnabörn elskuðu þig út
af lífinu. Þótt þú hafir hótað að
hengja þau öll upp í fánastöng ef þau
yrðu óþekk, dáðust þau samt að þér
og nutu þess að vera í kringum þig.
Þú varst ekki mikið að sýna til-
finningar þínar, pabbi minn, en þú
varst mjúkur maður innst inni og
maður skynjaði vel að þér var ekki
sama um hag fjölskyldunnar. Sýndir
mikinn áhuga á framvindu barna
þinna og barnabarna. Vildir vita
hvað við værum að gera og hvernig
gengi hjá börnum okkar systkina.
Þú varst mikill sögumaður og fólk
hafði almennt gaman af frásögnum
þínum um gamla tíð, hvernig hlutum
var háttað í gamla daga. Þú last líka
mikið af bókum fyrir okkur í æsku
og ég man hvað þú varst fær upples-
ari. Þú settir svo mikla innlifun í
sögurnar að manni fannst þær í
raun lifna við.
Ég man líka vel eftir þér, pabbi,
hvað þú hafðir gaman af að baka. Þá
gekkstu um kátur og glaður, gustaði
af þér með eggin í annarri og písk-
inn í hinni. Þú söngst hástöfum með,
tókst Hamraborgina yfirleitt og þau
lög sem voru spiluð í gufunni hverju
sinni. Ég man hvað þú varst góður
söngvari, pabbi. En þó þú hafir verið
góður söngvari þá fékk enginn nema
við fjölskyldan að njóta þess. Eini
staðurinn sem þú söngst var í eld-
húsinu.
Þú prjónaðir líka mikið. Það þótti
sérstakt að karlmaður prjónaði eins
mikið og þú gerðir. Sjómennirnir í
Hofsósi nutu góðs af því og fengu í
sinn hlut fingravettlinga og ullar-
sokka. Þú prjónaðir svo að sjálf-
sögðu mikið á okkur, ég man vel eft-
ir hvítu hnéháu ullarsokkunum sem
þú prjónaðir fyrir okkur allar stelp-
urnar. Vorum án efa flottustu
heimasæturnar í sveitinni.
Þessar stundir lifa alltaf í minn-
ingunni.
Þegar ég horfi til baka á æviskeið
þitt pabbi minn, finn ég ekkert nema
hlýju, væntumþykju og þakklæti í
þinn garð. Þú hefur mótað mig og
systkini mín gífurlega og ég syrgi
þig afar mikið og sakna. Þú varst
mjög góður faðir okkar allra og frá-
bær eiginmaður móður okkar.
Guð blessi þig og varðveiti.
Þín dóttir,
Björg Línberg Runólfsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minningar-
grein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bilum
- mælt í Tools/Word Count). Ekki er
unnt að senda lengri grein. Hægt er
að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur, og votta þeim
sem kvaddur er virðingu sína án
þess að það sé gert með langri grein.
Minningargreinar