Skinfaxi - 01.11.1948, Blaðsíða 12

76
SIÍINFAXI
við hátíðasýninguna þar. Hefði hann talað um háskól-
ann, kirkjuna og leikhúsið sem hliðstæðar stofnanir.
Svona hugsunarháttur væri ekki alls staðar vel séður í
Noregi. Ég hafði flutt þcssa ræðu og lialdið þessu
fram, en gaf mig ekki fram þarna, því að ef til vill
liefði furða þeirra hjóna orðið enn meiri en ánægjan
ekki að sama skapi, er þau liefðu heyrt, að íslenzkur
prestur gæti sagt annað eins og þetta. En raunar var
þetta auðsýnilega lýðháskólafólk, sem átti í höggi
við strangtrúarstcfnuna norsku, enda mun Krokann
ha'fa verið lýðliáskólakennari um hríð.
Frá mótinu.
Þegar út kom frá máltíðinni gal að líta mikinn
mannfjölda og farartæki margvísleg. Úli á firðinum
var fjöldi háta, sem fólk hafði komið með, og sífellt
hættust við bílar með samkomugesti.
Nú var tekið að þeyta lúðra og skijjaði fólk sér
undir merki hinna ýmsu héraðssambanda. Var fögur
sjón að sjá hina miklu fylkingu, voru langflestir í
þjóðbúningum. Á undan gekk Iúðrasveit. Þar næst
kom stjórn Ungmennafélags Noregs undir norska fán-
anum. Þá kom danski fáninn. Fóru þar nokkrir Dan-
ir. Islenzki fáninn mun aðeins hafa verið til einn
þarna, sá er hlakti á liátíðasvæðinu. Tók ég mér því
stöðu undir danska fánanum ásamt Svíunum, sem
heldur ekki höfðu neinn fána i fyllcingunni. En
Bakke, skólastjóri í Voss sótti mig og skipaði mér
undir norska fánann ásamt stjórninni. Siðan var
gengið til hátíðasvæðisins, sem er á sérstaklega fögr-
um stað. Mót sem þetta eru einn aðalliðurinn i starf-
semi norsku ungmennafélaganna. Á dagskrá eru að-
allega ræðuhöld og þjóðdansasýningar.
I þetta skipti hófst mótið með setningarræðu for-
mannsins í Ungmennafélagi Noregs. Síðan fór fram
kórsöngur og upplestur. Að því búnu flutti Sigmund