Skinfaxi - 01.11.1948, Blaðsíða 56

120
SKINFAXI
éJinariion.
■inariion.
ÍÞRDTTAÞÁTTUR IX:
Boðhlaup.
Sú íþrótt er kölluð boðhlaup, þegar tveir eða fleiri einstakl-
ingar hlaupa vissa vegalengd á þann liátt, að einn tekur við
af öðrum við ákveðið mark, innan afmarkaðs svœðis. íþróttin
er flokkaíþrótt, sem þroskar samvinnu og eykur á þekkingu
eigin máttar í samtengingu við getu annarra. Hún nær jafnt
til þeirra, sem iðka spretthlaup, millihlaup og þolhlaup.
Áður var látið nægja, ef sá, sem lauk boðspretli, snart hönd
þess, sem liefja ótti næsta sprett. En oft var erfitt að dæma
um snertingu handa, og þvi var gripið til þess ráðs, að láta
hlauparana bera boðkefli, svo að nú verður sá, sem lýkur boð-
spretti, að afhenda boðkefli þeim, sem hefja á hinn næsta.
Nokkur áhætta fyrir keppendur fylgir því, að skipzt er á að
bera keflið, en þessi áhætta gerir íþróttina skemmtilegri og
vandasamari. Til þess að minnka þessa áhættu og eyða því
hiki, sem myndast við það, að keflið er rétt frá hendi lil
handar, liafa verið fundnar aðferðir, sem krefjast nákvænmi
í hugsun og verlci og ávinnast með æfingu og skilningi.
Þar eð ekki er um að ræða sérstakt hlaupalag í boðhlaupi
fram yfir það, sem lýst hefur verið í köflunum um sprett-
hlaup, millihlaup og þolhlaup, verða liér á eftir aðeins íhuguð
þau atriði, sem snerta boðskiptingu og framferði (Taktik).
Tegundir boðhlaupa:
a) Alþjóða (olýmpskt) boðhlaup:
1) 400 metra (4x100).
2) 1600 metra (4x400).
3) 3200 metra (4x800).
4) 1000 metra (100, 200, 300 og 400).
b) Staðbundin boðhlaup, (samlcv. ákvörðun viðk. samtaka),