Skinfaxi - 01.11.1948, Blaðsíða 16

80
SKINFAXI
^útlu
Um skáldskap
Arnar Arnarsonar.
Niðurl.
Margar, ferskeytlur Arnar Arnarssonar bera form-
leikni lians og stilfestu svo Ijósan vott, að ekki verður
með sanngirni fram hjá þeim gengið, þegar rætt er
um þann þátt í kveðskap hans. Yerður hann án efa
jafnan talinn einn snjallasti ferskeytluhöfundur, og
nægir að benda á þennan mansöng úr Oddsrímum
til þess að sýna, hve Ijóðrænan er hrein í þessu formi
hjá lionum:
Eitthvert mesta yndi var
eftir lestaferðirnar,
þegar gest að garði bar,
góSum hesti áSi þar.
Hversdagsfasi bóndi brá,
basl og asi gleymdist þá,
ætti i vasa vinur sá
víndögg glasi fögru á.
Öls við teiti söngur svall.
Sólskinsleitur kotajarl
gjarn aS veita gekk i hjall,
gróf upp feitan skyrhákarl.
Karlinn ungur aftur var,
áraþungann fislétt bar.
Um afrek sungu æskunnar
englatungum minningar.
Eftirfarandi vísa sýnir glöggt, hvernig myndirnar
raðast Iilið við hlið lijá skáldinu, stig tekur við af
stigi, og myndirnar eru skýrar og ljósar eins og oftast
hjá Erni: