Skinfaxi - 01.11.1948, Blaðsíða 54

118
SKINFAXI
erindi, söngur, hljómlist, upplestur og svo frv. Stund-
um reka félögin lcvikmyndahús.
Hér er enn að minnast á atriði, sem skapar finnsk-
sænsku æskulýðsstarfi sérstöðu. Það eru hinar miklu
fjarlægðir er greina að byggðirnar i landi okkar. Fyrr
hefur verið á það minnzt að landfræðilega væru Finn-
lands-Svíar sundraðir. Hinar mildu fjarlægðir valda
því að það er miklum erfiðleikum bundið að fá hjálp
að, svo sem ræðumenn og listamenn af ýmsu tagi.
Félögin verða mjög að búa að sinu eigin.
Eftir styrjöldina hefur víða um lönd orðið vart
þeirrar viðleitni ríkisvaldsins að taka i sínar hendur
og stjórna staríseminni meðal æskulýðsins. Hin finnsk
sænska æskulýðshreyfing hefur lýst yfir andstöðu við
þá stefnu en óskar um leið eftir meiri stuðningi og
skilningi gagnvart hinni frjálsu uppeldisstarfsemi.
Hrevfing okkar hefur ekki breytt um svip nú árin
eftir styrjöldina. Við höfum ekki þurft að breyta um
stefnu eða stax'fshætti. Félagsskapurinn stóð af sér
freistingar ófriðaráranna. Um það bil 90% karlmanna
í félögunum fóru til vígvallanna og margir komu eklci
aftur. Styrjaldarárin lá starfsemin víða niðri. Er hún
hófst að nýju var starfsáhuginn og vinnugleðin áber-
andi og mikil efling starfseminnar hefur orðið. Sam-
vinnuhugur æskulýðsins er orðinn meiri en áður og
tungumálin tvö aðgreina ekki eins og áður. .Tafn-
fram því, sem leiklistin meðal áliugamanna innan fé-
laganna hefur efizt mjög — flótti frá ömurlegum veru-
leikanum? — hefur áliuginn vaknað fyrir þjóð'félags-
málunum. Menn ræða ýmis þjóðfélags vandamál á
samkomum félaganna og í erindum er fjallað um
samfélagið og einstaklinginn. Ég býst við að þetta
sé vegna uggs og öryggisleysis andspænis úfnum sæ
yfirstandandi tíma og brimi, sem sér ekki, en heyrist
úr ekki miklum fjarska. Æskulýður, sem þekkir þjóð-