Skinfaxi - 01.11.1951, Blaðsíða 6

102
SKINFAXI
yfir, livað vœri gert af liálfu norska ríkisins, til að
auka og efla menningaráhrif meðal almennings. Hann
áleit að almenningsbókasöfnin, sem væru i örum vexti,
skipuðu þar virðulegan sess. Eftir fyrirlesturinn gátu
menn komið með fyrirspurnir og var það vel þegið
og urðu skennntilegar umræður um þær og erindið
á eftir. Frá kl. 8 um kvöldið gátu menn skemmt sér
við leiki eða önnur sjálfvalin efni. Og var svo jafnan
á hverju kvöldi eftir það. Þar sem allir þátttakendur
mótsins voru ungt og tápmikið fólk var oft glatt á
hjalla fram eftir kvöldi, en þó voru allir mættir stund-
víslega til starfa morguninn eftir lcl. 7 árdegis. Þess
má líka geta, að finnski þjóðdansaflokkurinn, sem hér
liafði verið í heimsókn, kom þarna við á heimleiðinni.
Hafði hann forystu í skemmtuninni mörg kvöldin.
Næsti dagur rann upp bjartur og fagur og sama má
segja um mótsgestina, þeir mættu kátir og hressir við
fánahyllinguna og sönginn, sem varð fastur liður á
morgnana. Svo byrjuðu annir dagsins með að skoða
bóndabæ þar í nágrenninu, sem heitir Stórahof. Bónd-
inn, sem hét Svenkerud, tók á móti okkur og bauð alla
velkomna og sagði í stórum dráttum sögu staðarins,
sem er óðal og hefur tilheyrt sömu ætt í samfleytt
425 ár. Hann gat einnig um stærstu breytingar, sem
orðið höfðu í búskaparháttum staðarins.
Þegar heim kom flutti Arne Rostad fyrrverandi for-
maður í Noregs Bondelag erindi um bændastéttina á
okkar tímum. Hann kom vitanlega viða við um allt
sem snertir búskapinn. Svo sem félagslegan þroska,
langan vinnudag, fólksfælekun i sveitunum, sem hann
taldi eitt liöfuð vandamál þar i landi sem hér. Hann
sagði að ca. 50 þús. manns hefðu yfirgefið landbún-
aðarstörf, en þó væri ánægjulegt að vita að landbún-
aðarframleiðslan hefur á sama tima aukist um ca.
14%. Hann hélt einnig fram þeirri skoðun að rilcið
gerði of lílið til að liefta flóttann frá landsbyggðinni en