Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1946, Blaðsíða 41

Hér er mynd af furðulequ fyrirbrigði á tunglinu, sem sézt hefur í stjörnuhíkinum mikla á Mount Wilson. Raðir
þessar eru yfir 50 mílur á lengd og 10 milur á br&idd. Líkjast þxr einna helzt afarmiklum kesti af gömlum beinum.
þeirra falli í áttina til jarðar á hverjum sólarhring, en
verði flestir óskaðlegir í gufuhvolfi jarðar þar sem
þeir brenna upp og eyðast til agnar vegna fallhraðans
sem á þeim er og núningsmótstöðu við lofttegundir
gufuhvolfsins. Tiekist nú að komast hjá iirekstrum
við þessa hættulegu loftsteina, og lenda á yfirborði
tunglsins, telur dr. Rosentiel, sem er verkfræðingur í
sjóher Frakka, að hægt sé að hafast þar við með þar
til gerðum útbúnaði í allt að 3 vikur. Mennirnir yrðu
ad vera klæddir sérstökum „tunglfötum“ til þess að
lilífa sér fyrir ofsahita og kulda, og yrðu uð hafa með
sér súrefni. Ekkert gufulivolf umlykur tunglið, líkt og
jörðina, aðdráttarafl þess, sem er um sex sinnum
Þetta merkilega líkan er af geimskipi, sem Skotinn
Warnett Kennedy frá Glasgow hefur liugsað. Það á
að geta hx-eyfst í hvaða átt sem er, og flogið alla leið
til tunglsins. Aflgjafinn á að vera kjarnorka.
minna en jarðar getur ekki drcgið áð sér eða haldið
í lofttegundimar, þær hlaupast því 'á brott og eitt-
hvað út í geiminn. Margt nýstárlegt bæri fyrir augu
athugandahs á þessum lífverum sneydda, en trygga
förunaut jarðarinnar. Jörðin væri tíu sinnum stærri á
að líta frá tunglinu en tunglið er frá jörðinni. Eklci væri
hægt að tala saman, því það heyrist elcki. Tala yrði
saman á fingramáli eða með merkjasendingum. Menn
væru ótrúlega léttir á sér og gætu hoppaö margar hxd-
ir sínar í loft upp, þar eð aðdráttaraflið er svo lítið.
Ekki er ástæða til að halda, að menn yrðu mjög lirifn-
ir af landslaginu á tunglinu. Þar er allt tóm auðn og
eyðimörk. Fjallgarðar, ehlgígir og dalir, en enginn
gróður og ekkert vatn. En ef til vill fengist úr því
skorið Iwort þar hefðu nokkurn tima í fyrndinni búið
lífverur með h.oldi og blóði. Þá væri hægt að sann-
færast um hvort það eru virkilega bein manna eðu.
dýra, sem sést hafa í stjörnukíkinum á Mount Wilson.
Amerískir stjörnufrxðingar hafa þar komið auga á
eitt hið furðulcgasta fyrirbrigði, sem um getur, en það
er röð, 50 mílna löng og 10 mílha breið, af einhverju,
sem líkist mest af öllu gömlum béinum. Kæmi það í
Ijós að þarna á tunglinu, hinum æfaforna og útbrunna
fylgihnetti okkar jarðbúa, væri um leifar manna eða
dýra að ræða, og kæmust þessir væntanlegu tunglfarar
til baka heilu og höldnu, þá væri það mesta afrek allra
alda. Þá væri einangrun jarðar við umheiminn liorfin
og þá væri sannað líf á öörum hnöttum.
Grímur Þorkelsson.
1 góðri trú.
—Hvernig gat yður dottið í hug að stela reiðhjólinu
í sjálfum kirkjugarðinum?
— Mér datt ekki annað í hug en eigandinn væri
dauður.
Á gistihúsi, sem stóð á sjávarströnd, vildi það til,
að einn gesturinn datt í sjóinn. Hann kailaði á þjón
til þess að bjai'ga sér.
—• Augnablik, sagði þjónninn. Það er félagi minn,
sem þjónar við yðar borð.
V I K I N G U R
329