Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1972, Blaðsíða 3

Líkan þetta gerði Páll Ragnarsson, fulltrúi siglingamálastjóra, af Iandgrunnsstöplinum. Á því sést greinilega hversu
landgrunnið raunverulega er lítið og hvernig snar dýpkar, þegar út frá landinu kemur, einkum austan og sunnan við
landið. — Þess má geta, að Loftur Bjarnason, útgerðarmaður, hefur gefið báðum stýrimannaskólunum svona líkan,
svo að verðandi stýrimenn og skipstjórar geti kynnst okkar veigamikla landgrunni.
Samstöðu um
útfœrslu landhelginnar fagnað
ÞAÐ var ánægjuleg stund, þegar fregnir bár-
ust af einróma samþyJckt alþingismanna um
að færa út fiskveiðilögsöguna á þessu ári.
Mcð samþykktinni ættu síöustu hindrunum
að vera rutt úr vegi fyrir algjörri samstöðu í
landhelgismálinu. Ráðamenn þjóðarinnar og
diplómatar hafa á undanfömum mánuðum öt-
ullega unnið að því að kynna málstað okkar
meðal erlendra þjóða og reynt að ná samning-
um við þær þjóðir, sem útfærslan bitnar einna
harðast á. Hversu þær umræður hafa gengið
er lítið um vitað opinberlega. Fregnir utan að
bera þó með sér, að lítill skilningur svokallaðra
„vina“ okkar erlendis sé á málinu. Alvarlegar
viðskiptabannsþvinganir virðast vera í upp-
siglingu samfara strákslegum yfirlýsingum um
alls lconar hótanir af freklegustu gerð.
Okkur Islendingum ætti því að vera Ijóst, að
framundan em alvörutímar og áreiðanlega
hörð barátta. 1 þessu máli megum við ekki láta
bugast héldur skal bökum saman snúið og mál-
staðurinn varinn svo lengi sem stætt verður.
Skiptir þá ekki máli, þótt frænckir okkar á
Norðurlöndum eða „vinimir“ í Vestur-Evrópu
þokist um set úr tengslum við okkur.
Aðgerðir okkar beinast eingöngu að því að
vernda fiskstofninn í sjónum, svo að íslenzka
þjóðin verði ekki svipt lifsviðurværi sínu og
möguleikum til að lifa í eigin landi. Með þjóð-
um, sem ekki skilja þessi sannindi, og er reynd-
ar sama um hvort fisJcur syndir í sjó eða ekki,
eigum við enga samleið. — Ö. S.
VlKINGUR
3