Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1969, Síða 78

Náttúrufræðingurinn - 1969, Síða 78
120 N ÁT T Ú R U F R Æ ÐIN G U RI N N hvít að innan og ber mest á hvíta litnum, því að hinir 5 krónuflipar eru stórir, út- sveigðir og þar að auki kögurhærðir. Ekki vita menn gerla, hvaða gagn kögrið eða flosið í blóminu gerir. Ef til vill varnar það sumum skordýrum inngöngu? Krónu- fliparnir eru fremur þykkir og kjötkennd- ir. Bikarinn er bjöllulaga. A sumum ein- staklingum eru blómin með stuttan stíl og langa fræfla, en á öðrum einstakling- um er stíllinn langur en fræflarnir stutt- ir. Styður þetta aðfrævun, en jurtin blómgast í júní—júlí og eru þá skordýr öll komin á kreik. Aldinið er hýði, fræ- in ljósbrún. Þau geta lengi flotið og dreif- ast að verulegu leyti með vatni. Reiðingsgras verður stórvaxnast og þroskalegast í vatni og myndar þar oft Reiðingsgras. stórar flækjur, t. d. í tjarnajöðrum. Eru hvítblómgaðar bryddingarnar einkar fagr- ar. Loftgöng eru í jarðstönglunum, svo að þeir eru léttir og fljóta vel á vatninu og loft kemst niður í ræt- urnar. A allstórum bletti geta öl 1 reiðingsgrös verið komin út af einni móðurjurt. Innan um mýrakólfaflækjurnar vaxa víða starir, mosar o. fl. jurtir og getur allur þessi gróður smám saman fyllt tjarnirnar. Varasamt er að stíga út á slíkar vatnajurtabendur, jrær láta undan fæti. Ekki virðist íé gráðugt í reiðingsgras, en bítur þó í blöðkuna, ef lítið annað er að fá. E. t. v. bendir horblöðkunafnið til þess að þetta þótti léleg beitarjurt. Geitur kváðu aftur á móti vera sólgnar í horblöðku og hún er kölluð hafrablaðka (bukkeblad) í Danmörku og víðar á Norðurlöndum. Hreindýr eru gráðug í hor- blöðkuna, segja Norðmenn. Á vorin, þegar liart er í ári, grafa þau jafnvel upp mýrakólfana og eta. Blöðin (horblöðkurnar) lialdast og lengi græn í bleytu og vatni. Mýrakólfarnir voru fyrrum þurrk- aðir, malaðir og blandað í mjöl í hallærum í N.-Svíþjóð. Reiðings- gras er forn og fræg lœkningajurt. Grasafræðingurinn og læknirinn Linné notaði hana gegn gigt. Hún er og talin hafa ljlóðhreinsandi og magastyrkjandi áhrif og örva matarlyst. Jurtin er auðug af beisk-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.