Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1896, Qupperneq 31

25
kveljandi tortryggni? Pá yrði náttúrlega engin trúmennska
til; ]>ví tiltrúin ein og ekkert annað elur upp trúmennsk-
una, orðheldnina, skilsemina; í stuttu máli drengskapinn.
En til þess að eðlileg tiltrú geti átt sjer stað, þurfa
menn yfirhöfuð talsverða mannþekking og um leið sann-
girni til að meta kosti og kringumstæður þess, sem tiltrú
er sýnd. Það þarf að þekkja og meta það málefni og það
fjemæti, sem honum er trúað fyrir, og þær tryggingar fyr-
ir trúmennsku hans, sem kostur er á, ekki einungis í hon-
um sjálfum, heldur og í eðli kringumstæðna hans. Þegar
t. d. einhver á meira í hættu við ótrúmennskuna, en hann
getur hugsað sjer að hafa upp úr henni, þá er skynsam-
legra, að öllu óreyndu, að ætla honum trúmennsku. Til
þessa er hin skynsamlega tortryggni heppileg, en hindur-
vitna-tortryggnin jafnskaðleg.
Og þó er ómögulegt, að hneykslanir komi ekki. Þess-
vegna er bezta ráðið til þess að koma í veg fyrir þessa
illkynjuðu tortryggni að búa allt sem tryggilegast út, áður
en hún vaknar.
Hver sá, er skilur og þekkir fyrirkomulag og starf-
semi kaupfjelags vors, hlýtur að sjá, að þar er tryggilega
búið um' og reyut að koma i veg fyrir að tortryggni vakni
ineð því að láta allt starfið véra bcrt og nakið fyrir allra
augum, og enginn af hinum mörgu starfsmönnum þess
getur haft pretti í frammi, nema hinir geti orðið þess
varir. Samt eru deildarstjórar alltaf tortryggðir, þrátt fyr-
ir það þótt hver einstakur fjelagsmaður geti fyllilega haft
eftirlit með sínum eigin viðskiftum við deildarstjórann og
fjelagsstjórnin standi á hina hliðina. Það væri því rjett,
þégar kosinn er nýr deildarstjóri, sem að líkindum hefir
góða tiltrú, að settar væru reglur með eftirlit með honum
af hálfu deildarmanna, og væri til eftirlits kosnir tveir
menn á deildarfundi. í þessu sem reglu væri eigi fólgin
nein særandi tortryggni, heldur eðlileg og ótvílug trygg-
ing. Afhending deildarstjóra á vörum og reikningsskil hans
gagnvart hverjum einstaklingi fyrir sig í deildinni er hlut-