Tímarit kaupfjelaganna - 01.01.1896, Síða 32

26
aðoiganda sjálfum vorkunnarlaust að aðgæta, ef eigi er
fylliléga rjett, ef hann heíir nokkra reglusemi og aðgætir
hinar árlegu skýrslur, sem birtar eru í fjelaginu. í stuttu
máli: hjer er nauðsynlcgt að hafa reglur og reglusemi;
því þegar óreglan er komin i vana, og svo kernur upp
snefill af tortryggni, þá er það mjög leiðinlegt og særandi
fyrir deiidarstjórann að verða upp úr þurru fyrir óvana-
legri eftirgrennslan og nokkurs konar umsáti. Margur
kemur sjer hcldur eigi að því að byrja á slíku, þótt hann
kveljist af tortryggni.
Mjer er ekki kunnugt um, að fjelagsstjórninni sje
sýnd nein vcruleg tortryggni nje heldur afhendingarmanni
fjelagsins á Húsavik, enda er með þessum mönnum haft
reglubundið eftirlit og í flestu fullkomið1.
Afhcndingarinaður hefir svo strangt eftirlit sem unnt
er; því annars vegar eru deildarstjórar og fjelagsmenn
yfirhöfuð, sem taka á móti vörunum; þcim er engin of-
ætlun að sjá um, að rjctt sje skráð það, sem afhent er.
Á hina hliðina er fjelagsstjórnin, sem fær honum allar vör-
urnar i hendur og krefur hann fullra skila á þeim. Það,
sem kann að tapast eða misteljast og ekki kemur til skila,
verður hans skaði. Gagnvart formanni er aftur afhend-
ingarmaður á aðra hlið og endurskoðendur á hina, og er
öllum fjelagsreikningum svo fyrir komið, að hægt er að
ganga fullkomlega úr skugga. Ef formaður vildi t. d.
koma fram fjárdrætti í laumi. þá þjTrfti hann að múta
meðstjórnendum sínum, afhendingarmanni og endurskoð-
cndum og mvndi þá verða til lítils að slægjast fyrir hvern
um sig, og það væri einkonnilegt „einvalalið“, scm þá væri
valið árlega til æðstu starfa í fjelaginu.
En svo er tortryggnin gcgn uinboðsmanni fjelagsins
erlendis; hennar vegna hafa margir sjeð drauga um há-
*) í Kaupfjelagi Þingeyinga heíir formaður ekki á hendi afhend-
ing á fjelagsvörum, heldur er ráðinn til jiess sjerstakur maður, sem
hefir það starf meiri hluta ársins. Hann tekur og á móti ull og öðr-
um gjaldeyri og annast upp- og framskipun.