Samvinnan - 01.04.1968, Blaðsíða 21

Samvinnan - 01.04.1968, Blaðsíða 21
sér bókasöfnin, er nú víðast hvar unnið með dugnaði að því að laða fólk að söfnunum, bæði með því að auglýsa þau og gera þau þannig úr garði, að fólki finnist þau aðlaðandi. Almenn- ingsbókasafn er ekki síður fyr- ir fólk en bækur. Setur sú stað- reynd mjög svip sinn á bóka- safnsbyggingar síðustu ára. Nýtízku bókasafnshús eru yfir- leitt mjög vandaðar byggingar, afar rúmgóðar og þægilegar jafnt heilbrigðum sem fötluð- um. í almenningsbókasafni á fólk að geta farið um frjálst og óhindrað og fundið fyrir- hafnarlítið, það sem leitað er að. Einnig á það að geta feng- ið þar góða fyrirgreiðslu og að- stoð, ef þess er óskað. Eðlilegt væri að spyrja við lestur framanskráðra orða, hvar við íslendingar séum á vegi staddir í þróun almenn- ingsbókasafna. Svarið hlýtur að verða, að við séum nokkuð á eftir nágrannalöndum okk- ar, en vissulega er þessi þróun hafin hér, og þegar svo er komið, verður hún eigi stöðv- uð. En hún krefst bæði tíma og mikils fjár, og þó er ekki vafi á því, að innan fárra ára verða risin víðsvegar um landið ágæt bókasöfn, sem svara fullkom- lega þeim kröfum, sem til slíkra stofnana ber að gera og að framan er lýst. Eitt er nauð- synlegt til þess að almenn- ingsbókasafn geti rækt hlut- verk sitt — að húsakynni þess séu þægileg og rúmgóð. Það sem mest háir íslenzk- um söfnum nú eru þrengsli. Bókakostur er víða allgóður og bókasafnsnotkun og áhugi á bókasafnsmálum fer vaxandi, enda er slíkt tímanna tákn. Nýtízku bókasöfn eru dýr. En því fé, sem til þeirra er varið, er vel varið — fjárfesting sem almenningur kann að meta — eða sú er að minnsta kosti reynsla þeirra, sem lengst eru komnir í bókasafnsmálum. Eiríkur Hreinn Finnbogason. GUÐMUNDUR GÍSLASON HAGALÍN: NOKKUR ORÐ UM SKOLABOKASÖFN Plestum íslenzkum ráða- mönnum virðist örðugt að skilja, að almenningsbókasöfn séu knýjandi menningarleg Nýtízku bókasöfn eru björt, rúmgóS og þœgileg. k * m fc r .. m. M % f * 1 • ■' ■ . "Z.I Úr erlendu bókasafni. Bókavörðurinn til vinstri á myndinni veitir lánþegum upplýsingar. 21
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.