Vaka - 01.07.1927, Blaðsíða 98

RITKREGNIR.
[VAKA
304
skeður svo 10 árurft síðar? Haustið 1926 neitar dr. J. H.,
þá orðinn biskup, að vígja mann til samskonar safn-
aðar á Giinli.
Eitthvað hlýtur að hafa komið hcr í milli. Eru það
únítarar? Eða er það kannske forvígismaður þeirra,
séra Rögnv. Pétursson, einhver inætasti maðurinn og
hezti íslendingurinn, sem landar vorir eiga nú í sínum
hóp þar vestra, sein er biskupnum slíkur þvrnir í aug-
um? Ég geri ekki ráð fyrir því.
En gerum þá ráð l'yrir, að það séu únítarar. Er þá svo
mikill munur á þeim og nýguðfræðingum? Höf. rits
þessa fer nú að bera saman kafla úr trúarjátningu
Channings, hins mæta manns og mikla prédikara, sem
var kristnari en almennt gerist, þótt hann væri únítari,
við það, sem dr. J. H. hefir sagt um sama efni, og
virðist manni ekki bera mikið í milli, nema hvað dr.
J. H. var þá, er hann reit trúmálagreinar sínar, öllu
ákveðnari í orðalagi sínu. Channing segir: „Vér af-
neitum ekki og trúum jafn-staðfastlega á guðdóm
Krists og margir, el' til vill meiri hluti kristinna manna,
1 þeim skilningi, sem þeir leggja í það orð. Vér trúum
fastlega á guðdómlega köllun og starf Ivrists, og að
hann hal'i talað til vor manna með guðdómlegu valdi
og hafi verið dýrðlcg ímynd guðlegs l'ullkomleika. Vér
trúum því, að Guð hafi búið í honum, opinberað sig i
honum og flutt mönnum boðskap sinn fyrir milligöngu
hans .... En nú mun ef til vill verða spurt: Er þá
nokkur munur á únítörum og öðrum kristnum mönn-
um? Já. Munurinn er fólginn í þessu mikilvæga atriði:
Vér tignum Krist sem son Guðs, fulltrúa hans og í-
inynd hans hátignar, en vér getum ekki trúað þvi, að
hann sjálfur sé Guð, eins og margir aðrir kristnir
menn halda frain .... Vér segjum, að sonurinn geti
ekki verið sama vera og faðirinn, að sá, sem sendur
var í heiminn til þess að l'relsa hann, geti eklci verið
hinn lifandi guð, sem sendi hann. Umniæli Jesú eru
skýr og afdráttarlaus: „Ég hefi stigið niður af himni,
ekki til þess að gjöra vilja minn, heldur vilja þess, sem
sendi mig“ “. Þannig hljóða orð Channings, þau sem
höf. tilfærir (bls. 46—47).
En hvað hefir nú dr. J. H. sjálfur sagt um þetta
atriði? Fletti menn upp bæklingi hans: „Grundvöllur-
inn er Kristur", iná finna ýmislegt, sem bendir alveg í