Menntamál - 01.03.1936, Qupperneq 32

30
MENNTAMÁL.
nokkru færri íslenzkar barnssálir yrðu úti, því að þörf-
in til að leika sér er ótvíræð lijá litlum börnurn. Þeim
er það ótæmandi gleðilind, að búa sér til æfintýralieima
í leikjum sínum. Leikirnir eru ungum börnum lífs-
nauðsyn, og þau verða að fá að leika sér, ef þau eiga
að geta verið liraust og hamingjusöm, auk þess, sem
leikirnir veita börnunum margháttaðan þroska, sem þau
annars færu á mis við.1)
VI. Teikningar barna.
Teikningar barna eru oft mjög merkilegar. Lítil börn
þurfa að fá að teikna allt það, sem þeim dettur í hug
og fyrir kemur í daglegu lífi þeirra. Þau teikna, hvert
með sínum sérstaka hætti, og auðvitað eru myndir
þeirra oftast mjög ófullkomnar, en venjulega eru þau
þó ánægð með það, sem þau teikna, þó að fyrir komi
að þau biðji um að sér sé lijálpað, sbr. D. D. Sawer:
Every day Art at School and Home, bls. 148—150.
Teikningin hjálpar frumlegri hugsun barnsins, æfir
huga og hönd og veitir barninu ánægju og gleði skapar-
ans. Margt lítið barn gleðst engu minna af ómerkilegri
teikningu, sem það liefir gert, lieldur en málari af dýr-
legu listaverki, sem liann hefir lokið við. Það er nauð-
synlegt, að lofa börnum að pára og teikna eftir vild.
Það verður aldrei of oft endurtekið við foreldra og upp-
alendur ungbarna, hve nauðsynlegt það er fyrir andlega
heilbrigði barnanna, að þau séu jafnan glöð og sístarf-
andi (í skapandi afstöðu). Þau þurfa ekki vandaðan
pappír né dýra liti, til þess að teikna með, en þau þurfa
að vera eins og þeim er eðlilegt, og fá að gera það,
sem bezt fær styrkt skapgerð þeirra og þroskað hana
á heilbrigðan hátt.
1) B. Russel: Om Opdragelse, bls. 77—86, og hin ágæta bók
próf. William Stern: The Psychology of Early Childhood.