Menntamál - 01.03.1955, Blaðsíða 33

MENNTAMÁL
25
læra skal utan bókar. Einnig eru lesendur beðnir að hug-
festa, að ráð er gert fyrir vilja nemandans til þess að læra
efnið, nema annars sér getið.
AÐ HLÝÐA SÉR YFIR.
Svo sem augljóst er af framansltráðri töflu, er námsár-
angurinn að miklu leyti háður því, hversu miklum hluta
tímans er varið til að hlýða sér yfir. Við það vinnst margt,
m. a. það, að tíma er ekki varið til að lesa að þarflausu það,
sem þegar er numið. Ekki er heldur unnt að hlýða sér yfir,
nema hugurinn sé fastur við verkefnið, en oft vill verða
misbrestur á því, þó að nemendur sitji yfir bókum tímun-
um saman.
Miklu máli skiptir einnig, að námsefnið sé vel í hend-
ur búið til slíks náms. Við getum hugsað okkur kvæði,
töflur, t. d. í reikningi, og er þar margföldunartaflan dá-
vel kunn, orðasöfn o. fl. í flestum eða öllum skólum eru
skrifaðar „glósur“ í tungumálanámi. Fáir nemendur munu
þó gera sér grein fyrir því, hvernig hagfelldast er að
nota glósur. Glósur eru gott tæki, ef rétt er á haldið, en
harla gagnslítið, ef þær eru skráðar og notaðar skipu-
lagslaust og í ráðleysi. Hvaða snið mundi hentast á glós-
um og töflum, er læra skal til hlítar?
DREIFING YFIRFERÐA I NÁMI.
Ekki er heldur sama, hvort numið er í samfelldum lot-
um eða þeim dreift á hóflegan tíma. Að vísu er mjög tor-
velt að rannsaka þetta, en þó eru niðurstöður yfirleitt á
þann veg, að hófleg dreifing gefist mun betur en nám í
einni lotu. Hér fara á eftir niðurstöður úr tilraun einni:
Samstöfur munaöar
Pjöldi yfirf.
alls
daginn eftir síðustu yfirf.
nem. A nem. B
8 yfirf. á dag í 3 daga 24
6 — 4—24
2 — 12 — 24
18 7
39 31
53 55