Menntamál - 01.03.1955, Blaðsíða 44

36
MENNTAMÁL
arnir eru komnir út 1 atvinnulífið og búnir að starfa þar
ákveðinn tíma, hafa fulltrúar stöðuvalsnefnda enn sam-
band við þá til þess að komast að því, hvort þeir séu
ánægðir með starfið eða ekki. Ef svo er ekki, er þeim
hjálpað til þess að finna annað starf, sem fremur er við
þeirra hæfi. Má því raunar segja, að ekki sé sleppt hendi
af unga fólkinu, mörgu hverju, fyrr en það hefur „fundið
sjálft sig“.
Þá vöktu bókasöfn þessa skólastigs mikla athygli mína.
Sérhver skóli hefur furðugott bókasafn í sérstakri og oftast
rúmgóðri og ágætri stofu. Þar dvelur hver bekkur öðru
hverju við nám, eftir ákveðnum reglum, og einnig fá nem.
bækur heim. Þá er og lesstofan opin á ákveðnum tímum,
síðdegis. Bækurnar kaupa skólarnir fyrir ákveðnar fjár-
hæðir, sem þeim eru árlega veittar frá bæ og ríki. — f
sveitum og víðar eru bókasöfn, sem lána skólunum viss-
an bókafjölda ákveðinn tíma. Eru þá sérstakir „bókabíl-
ar,“ sem flytja bækurnar til og frá, eftir því sem þurfa
þykir. Má segja, að þetta fyrirkomulag sé algengt.
Eins og allir kennarar vita, eru bókasöfn, með við-
eigandi húsnæði, mjög æskileg fyrir hvern barna- og ungl-
ingaskóla. Þetta hafa Bretar og frændur okkar á Norð-
urlöndum séð fyrir löngu, og hafa því komið þessum mál-
um í fast og mjög fullkomið horf. Skoðun mín er sú, að
við eigum að taka þessi mál föstum tökum nú á næst-
unni. Þurfum við þá m. a. og ekki sízt löggjöf, sem tryggir
skólasöfnunum árlegar tekjur frá bæ (sveit) og ríki.
Hið svo nefnda „house“-kerfi er yfirleitt viðhaft i
öllum þessum skólum. Er þá hverjum skóla venjulega
skipt í fjóra flokka (houses), sem hafa samkeppni um
margt. Öllum skólastjórum bar saman um, að flokkaskipt-
ing þessi skapaði heilbrigða keppni milli flokkanna, og
hafi góð og bætandi áhrif á skólalífið í heild. Sumir láta
„house“-kerfið aðeins ná til íþróttastarfseminnar, en aðr-
ir líka til námsárangurs og daglegrar framkomu nem-