Menntamál - 01.03.1955, Blaðsíða 15

MENNTAMÁL
7
margar stofnanir þarf a8 reisa og hvernig þær eiga að
vera.
Um það bil hálf öld er liðin, síðan fyrstu hjálparbekk-
irnir (hjælpeklasser — hjálpklasser) voru stofnaðir á
Norðurlöndum. Nafnið, sem deildum þessum var valið,
lét í fyrstu vel í eyrum, enda var til þess ætlazt. Smátt
og smátt jókst þessi starfsemi. Hjálparbekkjum fjölgaði,
og brátt risu upp sérstakar skólastofnanir, hjálparskólar,
þar sem eingöngu treggáfuð börn stunduðu nám. Þess-
um skólum var fyrst og fremst talið til gildis, að þar
yrðu treggáfuðu börnin síður fyrir aðkasti eða stríðni
af hálfu dugmeiri barna, og hægara mundi að samhæfa
skólastarfið við getu barnanna þar en í hjálparbekkjum.
I fyrstu var nokkurt handahóf um val nemenda í þessa
bekki eða skóla. Var raðað í þá eftir tillögum kennara og
skólastjóra, en greindarmælingar lítið notaðar. Er sál-
fræðileg þjónusta við skólana var aukin, voru greindar-
mælingar og athuganir lagðar til grundvallar fyrir töku
nemenda í hjálparbekki.
Víðast hvar eru einungis prófuð þau börn, sem kennari
eða sltólastjóri benda á, eða farið eftir beiðni foreldra,
barnaverndanefnda og lækna. En börnin eru aldrei prófuð
eða rannsökuð né heldur sett í hjálparbekki nema með
samþykki foreldra þeirra. í nokkrum borgum Norðurlanda
er þó annar háttur hafður á um þessi mál. Þegar börn eru
skráð í skólann, er foreldrum þeirra gefinn kostur á að
láta prófa þau með svonefndu hópprófi. Þessi hóppróf
eru þannig gerð, að venjulegur kennari getur framkvæmt
þau, og hægt er að prófa 10—12 börn í einu. Prófið tekur
1—2 klst., og er fremur fljótlegt að vinna úr því. Að vísu
mæla þessi próf ekki greind barna, en reynslan virðist
sýna, að þau geta með nokkru öryggi gefið til kynna,
hvort barn er fært um að leysa af hendi þau verkefni, sem
lögð eru fyrir það í almennum skóla. Þessi hóppróf eru
því stundum nefnd skólaþroskapróf. Þau börn, sem ná