Menntamál - 01.08.1967, Blaðsíða 38

132
MBNNTAMÁL
geti ekki án tækjanna verið, og eru þá fljót að segja til, ef
tækið bilar.
Heyrnartæki geta kornið heyrnardaufum börnum að veru-
legum notum í mörgum tilfellum og verið þá foreldrum
þeirra og kennurum til mikillar hjálpar. En því miður er
það oft, að ekki stoðar að magna hljóð með heyrnartæki til
þess að dauft eyra heyri það. Til þess að heyra og aðgreina
öll hljóð málsins þurfum við að geta heyrt 3500 mismun-
andi tóna, en það er aftur nauðsynlegt til að við getum lært
að tala rétt það mál, sem við heyrum. í eyranu eru líffæri,
sem hæfa hverjum einstökum tóni og flytja áhrif hans til
heilans. Sé nú jrað líffæri, sem flytja á áhrif ákveðins tóns,
bilað, heyrist hann aldrei, hve sterkur sem hann er gerður;
eyrað getur þá ekki fremur heyrt hann en steinblint auga
getur séð sterkt ljós. En eins og áður er tekið fram er sjald-
gæft, að heyrnarbilunin sé svo alger, að eyrað greini ekkert
af tónum þessa tónstiga, séu þeir magnaðir nógu mikið.
Kennsla og skólavist.
Ég mun þá láta útrætt um heyrnartækin að sinni og fara
nokkrum orðum um kennslu heyrnardaufra og vandamál
hennar.
X Heyrnardauf börn hér á landi eru skólaskyld frá 4 til 16
ára aldurs. Þótt svo virðist í fljótu bragði, að 4 ára barn
hafi vart þroska til að ganga í skóla, gegnir öðru máli, þegar
um það er að ræða að kenna heyrnardaufu barni að tala, en
þegar kenna á heyrandi barni venjulegar námsgreinar. Sá
regin munur er á kennslu heyrnardaufra og heyrandi barna,
að kennsla hinna fyrrnefndu miðast öll við að skapa mál
hjá barninu, en málið er aftur sá grundvöllur, sem flest
önnur kennsla byggist á. Öll þau 12 ár, sem heyrnardaufa
barnið er í skóla, snýst öll kennslan um það að bæta mál
þess og auka orðaforða þess og málskilning, líka þegar því
eru kenndar venjulegar námsgreinar.