Menntamál - 01.08.1967, Blaðsíða 60

154
MENNTAMÁL
borði. En samtöl af þessu tagi hafa ætíð meira eða minna
einkennt beinu aðferðina.
Með raunverulegum og markvísum samtölum er auðvelt
að fá alla nemendur til þátttöku. Kennsluaðferðin veldur
því, að þeir taka margsinnis þátt í hverju samtali og læra
jafnframt öll nauðsynlegustu setningaformin svo vel, að
notkun þeirra kemst í vana, verður ósjálfráð, en það er
grundvöllur þess, að menn nái fullkomnu valdi á máli í
ræðu og riti.
Þessi kennsluaðferð, sem hér hefur verið reynt að lýsa,
hefur nokkur undanfarin ár verið notuð m. a. í ýmsum
skólum í Póllandi og gefið mjög góða raun. Nemendur,
sem notið hafa þessarar aðferðar, tala djarflega og greið-
lega og nær alveg rétt málfræðilega. Einnig hefur komið í
ljós, að þessi aðferð á auðvelt með að skapa vinsamlegt og
notalegt andrúmsloft í kennslustundum.
Sá kostur fylgir og þessari aðferð, að hún útilokar nær
alveg, að nemendur geri villur. Slíkt er afar mikilvægt, því
að sálfræðilega séð skilja villur nemenda, þótt leiðréttar
séu, ávallt einhver spor eftir í undirvitund þeirra og geta
þannig stuðlað að röngum venjumyndunum, sem verka sem
hömlur, þótt ómeðvitaðar séu.
Samtalsaðferð þessi virðist einkar vel fallin til þess að
vera notuð jafnframt hentugri lestrarbók í málinu, sem með
vel völdum köflum kynni menningu þeirrar þjóðar, sem
málið á. Samtalsaðferðin krefst ekki heimalesturs, og er því
sérstaklega hentug til notkunar á námskeiðum fyrir þá, sem
engan tíma hafa til undirbúnings fyrir kennslustundir.
Ekki er samtalsaðferðin sú eina, sem byggist á niðurstöð-
um nútíma málvísinda, þótt ekki verði fleiri hér til nefndar.
Áhugamönnum um það efni má m. a. benda á bók eftir Ro-
bert Lado, deildarforseta við Institute of Languages and
Linguistics, Georgetown University: „Language Teaching,
Scientific Approach“, McGraw-Hill, Inc., 1964.