Menntamál - 01.08.1967, Blaðsíða 42

136
MENNTAMÁL
að veita þeim hér á landi, og nokkrir þeirra hafa lokið því
og orðið nýtustu iðnaðarmenn. Fyrir tveimur árum var
þeim heimilað að læra að aka bíl, og þar geta þeim opnast
nokkrir atvinnumöguleikar, t. d. við að aka vörubílum.
I öllum nágrannalöndum okkar og Bandaríkjunum hafa
heyrnardaufir alllengi átt ltost á ökuréttindum. En vegna
þess að því var almennt illa trúað hér á landi, að heyrnar-
daufir væru færir um að aka bíl og var stranglega bannað
það í umferðarlögunum, vil ég geta þess, að upplýsingum,
sem safnað var frá ýmsum löndum um það, hvort slys voru
algengari hjá heyrnardaufum en heyrandi bílstjórum, bar
öllum saman um, að umferðarslys væru miklu fátíðari hjá
lieyrnardaufum en heyrandi ökumönnum. í Pennsylvaníu í
Bandaríkjunum sýndu skýrzlur um þetta, að 4 af þúsundi
heyrandi bílstjóra höfðu lent í umferðarslysum, en 0,4 af
Joúsundi heyrnardaufra bílstjóra. Skýringin á þessu er vafa-
laust sú, að sá sem er heyrnardaufur er þjálfaður í því frá
blautu barnsbeini að treysta á sjónina til að forðast alla
árekstra og utanaðkomandi hávaði truflar hann lítt eða
ekki við akstur.
Síðastliðin 20 ár hefur aldrei verið hörgull á að fá vinnu
fyrir heyrnardaufa, enda hefur jafnan verið skortur á vinnu-
afli í landinu. Þeir hafa yfirleitt orðið vel sjálfbjarga, þótt
framtíðarmöguleikar þeirra hafi ekki verið margskonar og
mikið vanti á, að skilyrði séu fyrir hendi til að hægt sé að
láta hæfileika hvers og eins njóta sín til fullnustu.
Samskipti almennings og heyrnardaufra.
Þegar heyrnardaufir unglingar hafa lokið skólavist sinni
og eiga að fara að spila á eigin spýtur verða ýmsir örðugleik-
ar á vegi þeirra, og er þá mikið undir heyrandi meðbræðr-
um þeirra komið, hvernig þeim vegnar.
Það er alkunna, að flestum, sem í einhverju er áfátt eða
eru öðruvísi en fólk er flest, hættir við að vanmeta og líta
niður á sjálfa sig. Heyrnardaufir fara ekki varhluta af