Æskan - 01.11.1970, Blaðsíða 45

Háfættir flamingóar ösluðu um tjörnina og tíndu eitthvert góSmeti
upp af botninum milli þess sem þeir stóSu á öSrum fæti og
snyrtu sig og snurfusuSu.
handa. í fiskasafninu í dýragarðinum í London eru samankomnir
fiskar víðast hvar að úr veröldinni. Alls konar ókennilegar vatna-
kindur og sækindur getur þar að líta. Þær stöllurnar könnuðust
við ýmsar silungategundir svo sem urriða og bleikju og regn-
bogasilung. Þarna inni eru sæskjaldbökur mjög stórar, hreinustu
merkisdýr. Innst inni eru alls konar hitabeltisfiskar. Þar gat m. a.
að líta lungnafisk frá Ástraliu, og hrökkálar voru þarna tveir
heldur óárennilegir. Rafmagnsálar þessir gefa 200 volta högg,
sem er nóg til þess að lama veiðidýrin. Þeir slá með sporðinum,
þegar þeir veiða. Þarna eru tvær tegundir, frá Brasilíu og Mexíkó.
Þriðji állinn, sem er kallaður electric catfish, eða rafmagnsstein-
bítur, er frá Afríku. Hann hefur mjög fullkomna rafstöð, ef svo
má segja, og hann getur gefið 200 volta högg I vatninu. Hann
hefur nokkurs konar radar til að finna bráðina. Merkilegir þóttu
Hér eru stúlkurnar ásamt Grimi staddar við bústaS brezka for-
sætisráSherrans, Downing Street 10, en þessa dagana var Ed-
ward Heath, hinn nýkjörni forsætisráðherra, aS fiytja inn. ÞaS
var mikiS um komur sendiboSa og bila meS alls kyns skjöl og
plögg aS dyrunum, sem tveir lögregluþjónar gættu.
í síSasta blaSi var sagt frá hröfnunum í Tower of London. Hér
á myndinni sjáum við einn af þeim frægu fuglum.
sæhestarnir, enda ekki neinum fiskum líkir. Risasalamöndrurnar
voru Ijótar, enda meira en metri á lengd og mjög ófrýnllegar,
fannst þeim vinkonunum.
Eftir að hafa skoðað fiska og sækindur að vild var á ný haldið
um dýragarðinn. Órangútanarnir eru sterkir og stæðilegir og léku
sér að hjólbörðum. Nashyrningarnir voru ekki úti, en þau fóru
inn í húsið til þeirra, og þar stóðu þeir. Þetta eru miklar forn-
aldarskepnur, og óárennilegir væru þeir að mæta þeim í frum-
skóginum. Hinum megin í húsinu voru fílar. Þeir höfðu fengið
töðu og átu nú af beztu lyst. Ljónin voru í næsta nágrenni. Þau
lágu og sleiktu sólina. En nú voru þær vinkonurnar orðnar fiimu-
lausar, og það kom sér vel að finna filmubúð rétt í nágrennl við
Ijónahúsið. Ljónin voru löt og værukær í hitanum, lágu og létu
fara vel um sig. Hlébarðar og hreysikettir alls konar æddu um
í búrunum og ekki er nú þeirra ævi eftirsóknarverð, fannst Sóley.
Meðal filanna var ungi, sem gældi við vörðinn, og það var hið
mesta augnayndi að sjá. Hann setti ranann um hálsinn á honum
og pússaði á honum skallann, og börnin stóðu álengdar og hlógu
sig máttlaus af tilburðunum. Hann endaði með því að taka í
nefið á verðinum og toga í. Kannski hefur honum fundizt nefið
á verðinum of stutt og ætlað að gera það eitthvað lengra í lík-
ingu við sitt eigið. Og svo tóku stúlkurnar myndir. Risapandan
Sí-sí hefur verið mikið í fréttum að undanförnu, ekki sízt vegna
ástarævintýris væntanlegs með rússneskum karlkyns panda.
Þessi risapanda fannst í Vestur-Kína nálægt Kansú ekki langt frá
hásléttu Tíbets. Þrátt fyrir útlitið er þetta ekki bjargdýr, en er
skylt dýraflokki, sem lifir í Himalayafjöllum, Himalayapöndunni.
Pandan snæðir bambus og aðrar aðskiljaniegar grastegundir,
rætur, fisk og smádýr. Eftir að hafa skoðað Sí-Sí fóru þau í
bjarndýragarðinn, þar sem þau skoðuðu alls kyns smádýr, svo
sem kanínur og gæsir.
Framhald.
593