Æskan - 01.11.1970, Blaðsíða 75

í sumar fór stórgæzlumaður á æskulýðs-
leiðtoganámskeið í Noregi, nánar tiltekið
[ Mere Folkehogskule, 0rsta. Mót þetta
er árlega haldið á vegum norska áfengis-
varnaráðsins. Þátttakendur voru um 30
hvaðanæva að úr Noregi ásamt 2 gestum,
1 frá Svíþjóð og 1 frá islandi. Flestir voru
þátttakendurnir um og yfir tvítugt, eins
og mynd sýnir. Mótið stóð í viku og voru
yfirleitt tveir fyrirlestrar á dag. Mesta at-
hygli mína vöktu erindi doktors Nils
Bejerot sænsks læknis og Thomas Lokken
norsks sjúkrahússforstjóra. Fjölluðu bæði
þessi erindi um eiturlyf og eiturlyfja-
neyzlu. Nokkrir íslendingar hafa verið
gestir á slíkum mótum. Eru þau tvímæla-
laust mikil lyftistöng fyrir þá, sem síðar
munu bera hita og þunga félagsmála
bindindismanna. Hafa íslenzkir ungtempl-
arar tekið upp þessa starfsemi hér. í
fyrra héldu þeir einmitl félagsmálanám-
skeið í svipaðri mynd og þarna var fram-
kvæmt I Noregi. Þá ber og að geta þess,
að Sigurður Gunnarsson hélt eitt slíkt
námskeið á vegum Unglingareglunnar fyr-
ir nokkrum árum.
FRÁ NOREGSFERÐ
„Kannski verður þú...“
í haust kom út hjá Grágás í Keflavík ný
bók eftir Hilmar Jónsson núverandi stór-
gæzlumann Unglingaregiunnar. Heitir
hún „Kannski verður þú —“
Bókin fjallar um ungan mann, sem er
að leita að einhverju — einhverju, sem
hann gctur trúað á og treyst. ÆSKAN
birtir hér stuttan kafla, þar sem segir
frá hinum unga manni í skógrækt austur
á Haliormsstað með Sigurði Blöndal,
skógarverði.
I’löntun
Skógarhöggsmaðurinn ungi er misjafn-
lega fyrirkallaður til vinnu. Sérstaklega
á heilinn erfitt með að starfa, ef planta
á út. Það er fortakslaust leiðinlegasta
jobh undir himinhvelfingunni. Eitt sinn
hefur yfirboðarinn brugðið sér frá, en
undirsátinn átt að planta út á meðan.
l>egar Sigurður kemur aftur til að líta
á verkið, hvað hefur ])á skeð?
Engin einasta planta hefur verið sett
niður i jörðina, og þarna liggur dreng-
staulinn sofandi í skógarrjóðrinu. Nú voru
góð ráð dýr.
— Þú ert bara alveg úti að keyra í dag,
segir Sigurður.
— Plöntun hefur svo svæfandi áhrif,
segir pilturinn.
— Ég held bara, að ég verði að senda
þig heim, segir Sigurður.
— Hvað segirðu? Mér hefur vaxið ás-
megin við svefninn.
— Hvernig jná það reyna?
— Ja, viltu koma í krók?
Pilturinn litur ekki kraftalega út, en
hann hefur nokkra æfingu í krók og lief-
ur oft dregiö sér sterkari menn. Þetta er
örþrifaráö til að bjarga heiðri sinum.
Og viti menn: Sá mjói dregur ]>ann svera.
En þér skal ekki detta í hug, að ]>ú
losnir við plöntunina, segir Sigurður.
Það hafði aldrei hvarflað að svefnpurk-
unni.
En Sigurður kann að hefna sín. Litlu
seinna eru þeir við mælingar og brautar-
lagningu nálægt Hafursá. l>angað fara þeir
i kaffi. Pilturinn liafði brugðið sér í stutta
ferð til Reykjavíkur og Iíeflavikur og ör
inntur frétta. Hann kann frá ýmsu að
segja bæði sönnu og lognu. Þar á meðal
segir hann kjaftasögu af einum þing-
manni. Piltinum virðist sem Sigurður vilji
drepa málinu á dreif, en liann er ekki á
því að láta slá sig út af laginu og lieldur
máli sinu ótrauður áfram. Þegar þcir
eru komnir út úr bænum, fer Sigurður að
hlæja.
— Helviti ert ])ú kaldur.
— Nú, hvernig ]>á?
— Sástu ekki að ég var að gefa þér
bendingu
— Hvenær?
— Þegar ]>ú varst að tala um þing-
manninn.
— Jú, að vísu. Sú bending bara espaði
mig. Hvað var að?
— Mér er ekki grunlaust, að maðurinn
sé tengdur þessu fólki.
— Þar lágu Danir i því.
— Já, þar lágu Danir i því, segir Sig-
urður og hlær.
Skógarhöggsmenn fara í róður
Ef Hafursárfólk hefur tekið eittlivert
mark á kjaftasögunni, á það eftir að sjá
fleira kyndugt til þeirra félaga. I hálf-
gerðu roki og rigningu sér það bát úti á
Fljóti allfjarri landi. Og flestir telja sig
þekkja sjómennina. En áralagið! Það vaT
ekki til að státa af, þótt báðir rói. Satt
að segja hefur Hafursárbóndinn orð um,
að með þessu áralagi sé stórhætta, að þeir
Sigurður og strákurinn hvolfi bátnum
undir sér. Þangað til menn sjá, að annar
hefur tekið róðurinn alveg að sér. Dreng-
623