Skírnir - 01.08.1917, Qupperneq 61
iSkirnir] Páll postuli og söfnnðurinn í Korintuborg. 283
-og svartur skýíióki hefði sundrast, óveðrið gengið hjá og
nú væri aftur sólskin og friður í kring.
Það er með þetta ástand fyrir framan sig að Páll
ritar siðasta (4.) bréf sitt til Korintusafnaðarins, það bréf
-sem við nú eigum í 2. Kor. 1 —9. Hann hefir viljað
dvelja eitthvað lengur í Makedoníu, heimsækja söfnuði og
-styrkja þá, og hann sendir því Títus aftur á undan sér
með þetta bréf. Eg rek ekki innihald þess, heldur en
hinna bréfanna. Það fæst bezt með því að lesa þau sjálf.
Bréf þetta er ritað undir nafni þeirra beggja Páls og
Timoteusar, af því að báðir höfðu þeir í rauninni sam-
•eiginlegt mál. Með Titusi fóru 2 bræður, annar valinn af
söfnuðinum til aðstoðar Páli við samskotin, en hinn kunn-
ingi og samverkamaður postulans') Hefir sá grunur, er
smeygt hafði verið inn, um það, að Páll drægi sér af
samskotafénu, valdið þvi, að Páll lét söfnuðina sjálfa velja
fulltrúa til samskotanna2).
Páll hefir ekki komið til Korintuborgar fyr en seint
um haustið, því að í Korintuborg dvaldi hann þrjá mán-
uði3) en um vorið fór hann burtu aftur4). Hann hefir því
dvalið svo mánuðum skifti í Makedoníu. Hann bjóst við
að halda beina leið til Jerúsalem frá Korintu, með sam-
skotin, svo að vel gat svo farið að þetta yrði síðasta heim-
sókn hans til safnaðanna í Makedoníu. Þessutan hefir
hann haft ærið starf, að undirbúa og leiða í framkvæmd
fjársöfnunina.
Um þessa dvöl hans i Korintuborg höfum vér engar
: sagnir, nerna hvað Postulasagan segir með fáeinum orðum
að Gyðingar hafi setið á svikráðum við hann, svo að
hann hafi orðið að hætta við þá fyrirætlun sína að fara
beina sjóleið til Jerúsalem5). Hann fór því norður um
Makedoníu og sigldi frá Filippí, og voru nokkrir menn
honum samferða6). Mótstaðan í Korintu höfir verið alger-
!ega horfin, og hann hcfir notið þar óskertrar virðingar
') 2 Kor. 8, 18 n n; 22 n n o. fl. s) Sbr. 2 Kor. 8, 20. s) Post.
■•20, 8. «) p08t> 20, 6, 16. 5) Post. 20, 3. °) Post. 20, 4—6.