Skírnir - 01.08.1917, Qupperneq 106

338
.Ritfregnir.
[Skirnir
máli aS þingið 1915 hafði þann sið að káka við bragarbætur á lök*-
ustu afrekum sínum, sbr. kenalu í líffærameinfræði. Sama gerðl
það í þessu máli, veitti Guðmundi Finnbogaayni styrk til sálar--
fræðisrannsókna. Þeir vildu eigi trúa þeim mönnum til þess, sem
vit höfðu á, að hór væri um gott mál að ræða og áreiðanlegan
mann. Yildu þeir að maðurinn yrði framvegis á valdi »sláturfélags
þingsins« (þ. e. fjárlaganefndar) og ætti alt á hættu.
Guðmundur Finnbogason var þá svo fífldjarfur að leggjast
niður við trogið. En r.ú kemur bezti þáttur þessa máls og hann
er sá, að árangurinn af starfi hans er þegar orðinn svo góður, að
jafnvel blindir menn mega sjá hann, og meira að segja mótstööumenn
málsins á Alþingi 1915 getur farið að gruna að þeir hafi eigi valið-
BÓr vel kjósandabeituna að því sinni. Það hefir komið fram er eg
sagði þá að starf hans múndi borga sig bæði beinlínis og óbeinlínis.
Hann hefir þegar gert tillögur um svo miklar umbætur á vinnu-
brögðum við fiskverkun hór, að tímasparnaðurinn gæti margborgað-
kostnað landssjóðs til Guðmundar. Það fó rennur raunar eigi beinC'
í landssjóð, Og kemur því hór fyrir menn sú skilningsraun, serft
hefir oft OfðiS þingmönnum ofraUii, að það er þjóðgróði er lands-
sjóður kostar litlu til, en almenningur fær stórgróða af. Þótt nú
þessi beini gróði gæti þegar á fyrsta fjárhagstímabili orðið miklu
meiri en tilkostnaður landssjóðs, þá er sá óbeini þó meiri. Því áð
það kemur fljótt í ljós, þá er Guömundur sýnir fólkinu að rann-
sóknir hans leiða til áþreifanlegrar niðurstöðu, að það fer þá og að
hugsa sjálfstætt um máliö og gera áframhald á umbótunum. Og
þvi er von um margfaldan árangur.
En Guðmundur Finnbogason hefir og reynt með öðrum hætti
að vekja þennan almenna áhuga og synt í þvi mikinn dugnað.
Hefir hann gert það bæði með alþyðufyrirlestrum og með fyrir-
lestrum í háskólanum. Þeir menn sem vit hafa á, munu skjótt sjá
á fyrirlestrum þessum að þinginu 1915 varð mjög á, er það stofn-
aði eigi embætti það í hagnýtri sálarfræSi, sem farið var fram á.
Mun nú næsta þing verða að bæta úr því.
Fyrirlestrar Guðmundar í báskólanum eru nú komnir út, og
kallast bókin »Vinnan«. Þeir eru 10: I. Erfiði, II. Þreyta, III-
Vinnuhugur, IV. Eftirlíking. Kapp, V. Vinnulaun, VI. Tímabrigði,.
VII. Aðstæður, VIII, Vinnugleði, IX. Vinnunám, X. Andleg vinna.
Fyrsti fyrirlesturinn er fullnr af nauðsynlegnm fróðleik, sera
fæstir vita hór á landi, því að almenningur hefir eigi átt þess neinu
kost að kynnast þeim fræðum. Framsetning höf. er einkarljós og