Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1919, Síða 49

Skírnir - 01.01.1919, Síða 49
42 Þýbivgar. [Skfrnir tómar þokumyndir, taka sama sporið og æskumaður, sem byrjar að stefna sjálí'rátt og með fullri skynsemi að því marki, sem' áður hefir aðeins vakað fyrir honum sem óljós hvöt. II. Þvi fer fjarri, að það sé nokkuð frumlegt i þeirri hugsun, að alþýðumentunin sé sómi og afrek íslendinga á síðari tímum. Enda mætti það sizt vera. Menn finna ekki upp hlutverk handa pjóð eins og vörumerki handa nýrri smjörlíkistegund. Hlutverkið verður að vera til áð- ur, hafa vaxið lengi i kyrþey, áður en það verður með- vitað og sjálfrátt. Og svo er hér. Alþýðumentunin er gömul, og á rót sína að rekja til sistarfandi orsaka. íslenzk al- þýða er betur kynjuð en nokkur önnur alþýða, næm á mentandi áhrif. Hún hefir erft bókmentir á sinu eigin máli, sem i einu eru framúrskarandi að listagildi og þó við hennar hæíi. Lifið hefir verið fábreytt, snúist mikið að andiegum áhugamálum og nekt við sjálfan sig, þar sem stritinu slepti, jöfnuður mikill og baráttan fyrir lífinu í hviðum, með talsverðu af tómstundum á milli. Ávextir þessarar menningar eru áþreifanlegir. íslenzk alþýða til sveita talar móðurmál sitt hreinna og betra en annars- staðar munu dæmi til; knérunnarnir göfgast ótrúlega fljótt, ef skilyrði eru fyrir hendi; hugsun og skilningur eru í furðu góðu lagi, jafnvel þar sem þekkingin nær skamt. Þó að miklu sé ábótavant, þá er líka á ærnu að byggjai ef reynt væri. Það er ekki hægt að skilja alþýðumentun nútimans, neraa með þvi að rekja sögu hennar frá rótum. Sú saga hefir því miður aldrei verið skrifuð. Það var alþýðan, sem tók við menningunni fornu, þegar hún féll úr mátt- vana höndum höfðingjaættanna, — eða þessar ættir urðu sjálfar alþýða. Hún las og hún kvað, hún tók allri and- legri viðleitni tveim höndum, skrifaði það sem ekki varð prentað, lærði og þuldi. Það sem hún skapaði af bók-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.